"Schiet!" Roept James langs de zijlijn.

Ik lach en schop hard tegen de bal.

Ik hoor gejuich en ik kijk om naar de meiden uit mijn elftal.
Ze komen op me afgerent en omhelzen me.

"Goed gedaan Bella." Zegt Noa. Ik lach trots.

Zo te zien heb ik gescoord...

De tegenstanders nemen de aftrap en direct daarna fluit de scheids dat de wedstrijd klaar is.

Ik spring en ren op James af. Hij lacht en omhelst me.

"Je hebt de winnende goal gemaakt." Zegt hij.

Ik knik en laat hem los om wat water te halen bij de trainer.

De trainer lacht en kijkt me blij aan.

"Goed hoor Bella, volgende week sta je weer voorin." Zegt hij. Ik lach naar hem en drink wat water.

Ik loop met de bidon naar James en hij kijkt me aan met een lach.

"Meidenvoetbal is echt anders dan jongensvoetbal.
Jullie zijn echt agressief tegen elkaar." Zegt hij met een lach.

Ik knik.

"Vooral als ik voorin sta, echt, ik word de heletijd vast gehouden en uitgescholden als het me lukt om langs ze te komen.
Die meiden in de verdediging flippen dan helemaal." Zeg ik, en daar is niks van gelogen.

Hij knikt.

"Ik zag het, heb je trouwens pijn?" Vraagt hij, wijzend naar mijn rood/groene knie.

Ik lach en schud mijn hoofd.

"Nee, gek genoeg niet." Zeg ik.

"Je viel best hard. Maar oke, ga je even omkleden dan kunnen we gaan." Zegt hij.

Ik knik en huppel naar de kleedkamer.

"Bella! Wie is die hotterd?" Vraagt Jessica. Noa en Famke komen ook bij Jessica staan.

Wel, mocht je het nog niet door hebben... Die meiden hebben een hormonen probleem of zo, ze lopen op zowat elke jongen te geilen.

Ik lach.
"James." Zeg ik.

Ze zouden bijna in mijn armen springen.

"Hoe ken je hem?"
"Kan hij goed zoenen?"
"Heeft ie een sixpack?"
"Heeft hij een broer?"
"Is ie groot?"

Van die laatste vraag valt mijn mond open.

"Wat the kaneelstokken bezielt jullie?" Vraag ik boos.

Ze kijken elkaar aan en beginnen te lachen.
"Kaneelstokken? Volgensmij is iemand jaloers." Zegt Noa plagend.

Ik grom.

"Niet, ik ben niet jaloers, we hebben niet gekust. Ik heb hem niet eens aangeraakt! Jullie smerige oversekste pedofielen!" Zeg ik boos.

Ik ben boos...
Aangenaam boos, ik ben Bella.
Nou Bella, zullen we ze een poepie laten ruiken?
Nee boos, doe maar niet. Wij moeten de verstandige zijn in dit verhaal.
Wat jij wilt...

Ik kijk naar de verbaasde meiden.
Ja inderdaad, ik doe normaal nooit zo maar dit ging me echt te ver.

"Nou Bella, zo bedoelde we het niet hoor." Zegt Jessica boos.

Ik haal mijn schouders op.

"Kanker hoer." Hoor ik vanaf de richting waar Famke stond.

Ik bal mijn vuisten.

Ik heb er een hekel aan als mensen met die ziekte schelden, ookal is er niemand uit mijn familie aan overleden.

"Wat zei je?" Vraag ik op een bitchy toon.

In mezelf moet ik lachen.
Bella de Bitch.

"Je hoorde me, slet." Zegt ze.

Mijn mond valt open. Wow, nog nooit heb ik me zo boos gevoelt...

Welkom terug boos.
Je zult me nodig hebben Bella. Die meiden hebben geen genade.
Nou boos, ik wel, ik geef ze nog een kans.

Ik adem een keer diep in, en uit en pak mijn spullen om weg te lopen.

"He hoer! Hier blijven, wij zijn nog niet klaar." Schreeuwt Famke.

Oke, nu is het genoeg.

Oke boos, nu mag je je gang gaan.
Dankje Bella.

Hup Bella en boos hup!

Ik laat mijn spullen meteen vallen en draai me om.

Ik loop naar Famke toe en ga tegenover haar staan.

"En nu?" Vraag ik aan haar.

"Nu, bitch, ga ik je verrot slaan." Zegt ze stoer en ze haalt haar hand aan.

Om ons heen is het doodstil.

Ik voel een klap op mijn wang maar het boeit me niet.

"Wow, word ik gekieteld of zo?" Vraag ik overdreven. Ik hoor gelach en Famke loopt rood aan.

Ik kijk haar met een scheinheilige lach aan en ram vol met mijn vuist op haar neus.

Ze grijpt naar haar neus en kijkt me met pijnlijke tranen in haar ogen aan.

Ik moet me inhouden om haar niet te gaan troosten. Ik heb een zwak voor huilende mensen...

Ik bijt op mijn lip en ik kijk of ze echt moet huilen of dat het alleen de schrik was.

Plotseling pakt ze mijn haren vast en begint ze de meest afschuwelijke dingen te gillen.

Ik word op de grond gegooid maar ik ga dus echt niet alleen.

Ik pak haar been en haal haar onderuit waardoor de met een vreselijk harde klap op haar achterhoofd valt.

Ik wil net opstaan als ik haar hoor gillen en huilen.

De deur vliegt open en onze trainer, team manager en James staan in de deuropening.

De trainer vliegt zowat naar zijn dochter toe.

Natuurlijk horen de irritante kinderen bij de trainer.

Onze team manager rent naar de waterzak en snelt dan naar Famke toe.

Ik grom en sta op.

Dat vervelende mens zal nu haar lesje wel geleerd hebben.

Alle meiden uit mijn elftal kijken me aan.

"Sorry." Zeg ik zacht.

Het is toch niet mijn schuld? Zij begon!

Ik voel twee armen om me heen en het maakt me niet uit wie het is, ik laat mijn tranen lopen.

Als ik opkijk voelt heel mijn gezicht opgezwollen en ik lach.

James.

Ik veeg mijn wangen droog en kijk hem met mijn rode huiloogjes aan.

"B-be-ella." Stamelt hij. Hij kijkt naar mijn gezicht.

"Je bent zo mooi." Zegt hij.

Ik bloos, niet dat het echte zien is, maar ik bloos.

JAMES VIND ME MOOI! OEHOEH!

Ik lach verlegen en kijk even naar Famke.

"Je hebt niks verkeerd gedaan Bella, ik weet dat je dit niet zomaar doet." Zegt hij.

Ik kijk hem aan en laat hem los.

Hij laat mij ook los en hij pakt mijn spullen.

We lopen zomaar weg, iedereen achterlatend.
Het boeit me even niet meer.