Ik spring achterop bij bami, hij besloot toch mee te gaan pizza halen.

Nick fiets naast ons en Leo voorop omdat hij de enige is die de weg weet naar de pizzeria.

"Dacht je echt dat er een zombie aanval zou zijn?" Vraagt Blake, uh ik bedoel Nick.

Stomme Blake, ga weg!

"Ja, en die kan nog steeds komen hoor! Pas jij maar op.
Gelukkig ben ik voorbereid en jullie mogen me heus wel bedanken want ik heb ook aan jullie gedacht." Zeg ik.

Ze kijken elkaar één voor één aan en dan gaan alle drie de blikken naar mij.

"Wat heb je gedaan Bella?" Vraagt Leo.

Ik grijns alleen maar.

"Gewoon, gezorgd dat er geen zombies binnen kunnen komen en wat eten naar mijn kamer gebracht zodat we daar kunnen overleven.
Oh, en een plas emmer. Ook belangerijk." Zeg ik trots.

"Hoe bedoel je, zombies kunnen niet naar binnen?" Vraagt bami.

"Nou, dat zal ik je straks laten zien oke? Nu eerst pizza. Eten we trouwens daar? Dat is wel zo makkelijk met het afwassen." Ratel ik.

Ze kijken elkaar bezorgt aan en ik lach.

Ze hebben geen idee...

--

We zitten rustig de pizza te eten in de pizzeria.

Nou ja, ik eet rustig.
De rest propt het naar binnen want ze willen terug.

Ze zijn zeker bang voor een zombieapocalypse.

Nou, ik ben tenminste voorbereid.

Ik eet rustig verder aan mijn pizza, die trouwens heerlijk is, terwijl de drie heren al klaar zijn.

Ze kijken me alle drie aan.

Ik grom.

"Niet zo staren jullie bloempotten! Ik kan zo toch niet eten?" Zeg ik geïrriteerd.

Bami grinnikt en hij veegt een plukje haar uit mijn gezicht weg.

"Zou je de pizza onderweg verder kunnen eten? We willen echt gaan." Zegt hij voorzichtig.

Ik kijk de drie heren om de beurt aan en knik dan.

"Het is toch niet zo veel meer." Zeg ik terwijl ik mijn kwart pizza oppak en achter de jongens aan loop.

Ik ga achterop bij bami en ze fietsen sneller dan ze eerst fietsen.

Volgensmij zijn er een paar bang voor de zombies.

Geen zorgen jongens, ik heb aan jullie gedacht!

Als we thuis komen lopen Leo en Nick meteen naar de deur, die natuurlijk op slot zit en geblokkeerd is vanuit de binnenkant.

Zombies zijn dan hersenloos, ze zullen als eerst via de voordeur gaan.

De twee kijken me met grote ogen aan en bami schiet in de lach.

"Bella, heb je de voordeur geblokkeerd?" Vraagt Leo.

Hij lijkt niet zo blij...

Ik pak bami's hand vast als bescherming en Nick begint te lachen.

"Beter nog Leo, alles zit dicht." Lacht hij.

Bami kijkt me aan en hij glimlacht geruststellend naar me.

"Rustig maar. Nu weten we zeker dat de zombies niet naar binnen kunnen." Zegt hij.

Ik glimlach trots.

Tenminste iemand die weet hoe gevaarlijk zombies zijn en die waardeert dat ik ons in leven wil houden.

"Ik heb één raam open gehouden, anders kunnen we niet naar binnen." Zeg ik tegen bami.

"Welk raam?" Vraagt hij.

Ik glimlach en ik wijs naar een raam in mijn kamer.

Hij wrijft mijn haar door de war en hij loopt richting het raam.

Hij kijkt even om zich heen en verschuift dan de container.

Slimme bami.

Hij klimt omhoog terwijl de andere twee kneuzen nog staan te discussiëren over hoe ze naar binnen gaan komen.

Ik loop naar ze toe.

Ik zal eens aardig zijn en ze vertellen dat bami zojuist naar binnen in gegaan.

"Hè doetjes, Joël is al binnen hoor." Zeg ik.

Ze kijken me even verbaasd aan en lopen dan naar de voordeur.

"Homo, doe die deur effe open." Roept Leo naar bami.

"Zeg Leo, ik ben een meisje hoor." Zeg ik boos.

"Huh?" Hij begrijpt me niet.

Dom kind...

"Ik en bami, je noemt hem homo maar ik ben een meisje." Zeg ik.

Hij rolt met zijn ogen en we horen allemaal gerommel binnen.

"Alles oke? Oh nee, misschien zijn de zombies toch binnen!" Zeg ik serieus.

"Nee, alles oke. Ik moet alleen even de deur vrij maken." Zegt bami.

Ik glimlach.

Mooi.

"Hoe heb je dit eigenlijk voor elkaar gekregen? Zo lang was je niet alleen binnen toch?" Vraagt Nick.

Ik glimlach.

"Nou, toen ik zei dat ik ging plassen heb ik snel alles dicht gemaakt, wees maar blij! Nu zijn er geen inbrekers en geen zombies binnen!" Zeg ik.

Bami lacht en doet de deur open.

"Zo jongens, ik adviseer om niet naar Bella's kamer te gaan maar gewoon beneden te blijven." Zegt hij en hij neemt me mee naar boven.

Boven doet hij de deur dicht en kijkt hij me streng aan.

Oh o...