Ik storm de trap af en onderweg word ik door Leo tegen gehouden.
"Kuste jij gister met Joël?" Vraagt hij serieus.

Mijn mond valt open. WAT?

"DAT MEEN JE NIET! JOËL! NU HIER KOMEN OF ANDERS GA IK JE VERMOORDEN!" Gil ik. Leo kijkt me aan.

"Hij kuste mij! Die vieze pedofiel! Ik zal zijn ballen eraf hakken in zijn slaap!" Zeg ik boos.

De trage bamibal komt met een slaaphoofd de trap af gelopen.

Zijn bruine ogen kijken me aan. Ik grom naar hem en tik boos op zijn borst.

"Jij. Kuste. Mij." Zeg ik boos. Hij schud onschuldig zijn hoofd.

"Niet waar. Jij. Kuste. Mij." Zegt hij. Een duivelse lach staat op zijn gezicht.

"Oke bamibal, ik geef je tien seconden om de waarheid te vertellen." Zeg ik dreigend.

"Of anders?" Vraagt hij spottend.
"Anders dan! Dan! Dan doe ik je wat!" Zeg ik snel maar boos. Ik moest toch iets verzinnen?

"Ha! Ik ben niet bang voor jou, en trouwens, waarom zou ik liegen over zulke persoonlijke dingen?" Zegt hij alsof ik lieg.

Maar ik lieg niet dus ik begin met aftellen.
"Tien..."
"Negen..."
"Je doet toch niks."
"Acht..."
"Zeven..."
"Zes..."
"Bella stop maar."
"Vier..."
"Bella..."
"Drie..."
"Je doet het niet." Waarschuwt bamibal me. Ik lach. Ik ga die laatste twee tellen niet hardop zeggen.

Ik laat een oerkreet horen en trap Joël in zijn ballen. Hij schiet omlaag en valt op de grond terwijl hij kreunt van de pijn.

"Jij achterlijk flapdrol! Ik zei toch dat je niet moet liegen. En nu wil ik graag dat je de waarheid vertelt tegen Leo." Zeg ik boos. Bamibal staat op en kijkt onderdanig naar de grond.

Ik lach en knijp in zijn wang.
"Wel kleine bamibal, zeg het maar." Zeg ik.

Geloof me, ik steun hem in dit soort dingen.

Ik kijk naar Leo die lacht.
"Ik kuste haar." Zegt bamibal zacht.

"Wow, Joël, dit gaat wel ver man." Zegt Leo overdreven. Hij kijkt me aan en knipoogt.

"Gast, doe even normaal oke? Laat dit niet nog een keer gebeuren want dan hak ik zelf je ballen eraf." Zegt hij.

Bamibal kijkt op.
"Hoe bedoel je?" Vraagt hij.

"Nou, eigenlijk wilt Bella het doen, maar als je niet met je poten van haar afblijft dan zal ik het zelf doen." Zegt Leo.

Ik lach liefdevol naar bamibal en hij gromt naar me.

"Nou, ik ga naar Ilse, doei bamisoep!" Zeg ik en ik loop naar buiten.

Eindelijk is het warm genoeg om zonder jas naar buiten te gaan, ik ben wel een beetje klaar met mijn winterjas.

Ik loop richting Ilse's huis en kijk onder weg om me heen naar alle vrolijke mensen.

Ik neurie een liedje wat in mijn hoofd zit en opeens voel ik een klap.

Ik val achterover en terwijl ik wacht op de pijn, word ik gevangen.
Ik kijk op naar diegene die me ving.

Is dat niet de buurjongen? Die nieuwe?

Mijn mond valt zowat open als hij me recht zet en me aankijkt alsof ik een vreemde ben.

Nou, technisch gezien ben ik dat wel.

Oke Bella, maak je geen zorgen, alles komt goed.

Ik lach naar hem en steek mijn hand uit. Hij kijkt erna en kijkt dan weer naar mij.

"Bella." Zegt hij.

Oh pannenkoeken, hoe kan hij mijn naam kennen?

Word ik nu al seniel?

"Uh..." Ik kom niet uit mijn woorden door zijn mooie grijze ogen.
En omdat ik hem zelf ook super mooi vind, dat maakt me verlegen.

"Je zei gister je naam tegen mijn moeder." Zegt hij droog.

Ik trek mijn hand terug die nog steeds voor me uit hing. Dat zal er vast idioot hebben uitgezien.

"Wat is jou naam?" Vraag ik.

"James." Zegt hij. Ik kijk hem aan en frons.

Dat was wel de laatste naam die ik bij hem had bedacht.

Ik dacht dat het was Harry of Kees of Willem of Kevin en als laatste dacht ik Peter maar zelfs die is het niet.

James, wel een coole naam.

Bond, James Bond...

"Nou, iniedergeval sorry dat ik niet oplette James, ik ben vaak nogal lomp en dergelijke." Excuseer ik mezelf.

Hij laat even een lach zien.

"Alsof dat nog niet duidelijk was." Zegt hij. Ik kijk hem raar aan.

"Je besprong gister je vriend, dat zag er al lomp genoeg uit." Zegt hij.

Ik schud wild mijn hoofd.
"Die verrotte bamibal is niet mijn vriend maar mijn stiefbroer." Zeg ik luid en duidelijk.

Ik wil hier geen misverstanden over.

Het mag een wonder genoemd worden als bamibal ooit een vriendin krijgt, maar dat ben ik zeker niet.

"Oh, sorry." Zegt James. Ik lach naar hem.

"Maakt niet uit, ookal is hij de laatste persoon zijn waarmee ik iets wil. Hij is ZO irritant!" Mopper ik.

James lacht even naar me en kijkt me dan aan, dezelfde blik als gister.

Ik sta vastgenageld aan de grond en ik kijk snel weg van hem.
Ik kan niet zo goed tegen druk.

En vooral niet dit soort druk...