"Goeiemorgen zeg." Wordt er op een verontwaardigde toon door de kamer geroepen.

Ik schrik op en kijk naar Leo.

Joël knort wat en kijkt dan ook op.

"Zeg, ik wist niet dat dit eruit ging komen. Dit is een slecht idee jongens.

Ik kan jullie natuurlijk niets verbieden maar dit gaat verkeerd aflopen.

Wat nou als jullie ruzie krijgen? We wonen met z'n alle in hetzelfde huis eh, er is geen plek waar je elkaar niet ziet." Zegt Leo.

Ik weet dat hij gelijk heeft, ik weet het. Ik wil het gewoon niet geloven.

"In het begin zal het geen probleem zijn, maar als jullie verder zijn gaan jullie er last van krijgen. Dat kan ik je garanderen." Zegt hij.

Joël laat me los en staat op.

Gelukkig heeft hij zijn broek en shirt aan, anders zou het helemaal ongemakkelijk zijn.

Bamibal loopt naar Leo en gaat voor hem staan.

"Gast, misschien ligt het aan je 'ik ben de grote broer en ik moet mijn kleine zusje beschermen-hormonen' maar we kunnen best zelf beslissen of we samen willen zijn of niet." Zegt hij.

Ik blijf heel stil zitten.

Ik vind namelijk dat Leo gelijk heeft, en ik ben vast niet de enige die dat vind...

"Luister Joël, ik weet niet of jij je verstand bent verloren, maar denk verdomme eens na.
Als jullie ruzie krijgen, of jullie haten elkaar meer dan dat jullie van elkaar houden, waar gaan jullie heen?
En denk je nou echt dat die draak en mijn pa het goed vinden?" Zegt Leo.

Zo leuk dat hij Bamibals moeder ook draak noemt!

Dat komt vast omdat ze ook echt een draak is...

"Laat ons gewoon doen waar wij ons goed bij voelen." Zucht bami.

"Ben je je probleempje vergeten Joël? Zou dat niet eerst opgelost moeten worden?
Zolang jij je leven niet op een rijtje heb kan ik niet toestaan dat je iets met mijn zusje hebt." Zegt Leo boos.

Joël loopt rood aan en balt zijn vuisten.

"Gaan we nu daar over beginnen? Verdomme Leo! Bella hoefde dat niet te weten." Zijn stem schiet alle kanten op.

Boos, verdrietig en teleurgesteld.

Ik zou hem nu het liefst troosten, maar hoe?

We kennen elkaar al zo lang en in die tijd heb ik niks anders gedaan dan hem irriteren.

"Je laat me geen keus." Zucht Leo.

"Dan had je er niet over hoeven beginnen in Bella's bijzijn!
Denk eens na Leo! Jij bent toch de goede oude broer die zogenaamd nooit iemand kwaad doet!" Ik zie aan Joël dat hij zich opfokt, wat best begrijpelijk is.

Ik sta op en ik pak met beide handen zijn arm.

Dat moet ook wel, hij is namelijk best wel gespierd.

Leo niet, maar Leo heeft verschillende zware vechtsporten gedaan. Dus met hem wil je geen ruzie.

Bamibal kijkt me aan en kijkt dan naar Leo.

"Leo, wil je alsjeblieft weggaan?" Vraag ik zacht.

Perfecte timing Bella!

Je had ook mee kunnen doen met het bekvechten, dat zou wel cool zijn...

Leo kijkt me aan en gromt naar Joël voor hij wegloopt met gebalde vuisten.

Ik schop de deur dicht, met mijn voet, niet met mijn hoofd, en ik draai me om naar Bami.

"Het is niet wat je denkt Bella." Zegt hij zacht en zijn stem klinkt gebroken.

Die rot Leo!

Ik zal hem zodalijk ook eens flink boos aankijken! Net zoals ik James ook aankeek!

Hoe zou het eigenlijk gaan met James?

Koppie d'r bij houden Bella, Joël heeft het nu zwaar en jij moet hem helpen.

Ik kijk hem aan, recht in zijn prachtige ogen.

"Je snapt toch wel dat het me echt niks uit maakt wat voorn probleem je hebt met jezelf. Ik zal je toch wel steunen, maakt niet uit wat." Zeg ik geruststellend.

Zou het helpen als ik hem een knuffeltje geef?

Of houden jongens niet van knuffels als ze verdrietig zijn?

Ik vraag het wel gewoon.

"Wil je een knuffel?" Vraag ik zacht.

Hij kijkt me aan en laat een triest glimlachje zien.

"Van jou wel." Zegt hij.

Oke, nu voel ik me best wel cool.

Ik mag Joël wel knuffelen!

Ik sluit mijn armen om zijn grote en gespierde middel heen en ik leg mijn hoofd op zijn borst.

Hij is zo lang!

Dat is niet eerlijk!

En nee, ik ben niet klein. Ik ben 1 meter en 70 centimeter.

Ik voel Joëls handen zacht op mijn onderrug en ondertussen spelen zijn vingers met mijn haar.

Ja, mijn haar komt tot mijn kont.
Best lang dus.

"Je haar is zo lang." Zucht hij.

Hij kan echt wel gedachten lezen.

Ik weet het nu zeker.

Eerst gingen we tegelijk praten, toen wist hij waar ik over dacht, en nu ook weer!

Oh wacht, de vorige keer dacht ik hardop.

Dat is echt mijn grootste probleem.

Of is overal verdwalen een groter probleem?

Of alles vergeten?

Ag laat ook maar, te veel dingen die een probleem zijn.