13
Ik word huilend wakker van een nachtmerrie.
Mijn deur zwaait open en Joël komt binnen.
"Wat is er babe?" Vraagt hij fluisterend.
Ik kijk in zijn prachtige bruine ogen.
"Jou hoofd werd eraf gehakt door James! En Leo was boos op ons! En ik had geen neus..." Zeg ik treurig.
Ik voel aan mijn neus, voor de zekerheid.
Bamibal komt naast me zitten en hij maakt mijn wangen droog.
"Die homo aan de overkant stond net aan de deur, hij vroeg naar je." Gromt hij.
Ik lach om zijn grommentje.
"Ik heb echt bewondering voor je." Zegt hij.
"Hoe bedoel je?" Vraag ik.
"Nou, jou humeur gaat in een paar seconden van verdrietig naar vrolijk. Ik kan dat niet hoor." Zegt hij.
Ik wiebel met mijn wenkbrauwen en schiet in de lach om zijn verbaasde uitdrukking.
"Jongens, mag het wat rustiger?" Vraagt Leo.
"Sorry leeuwtje. Roar." Brul ik.
Naast mij schiet Joël in de slappe lach.
Leo loopt knorrend weg.
Hij is eerder een varken dan een leeuw, ouwe knorpot...
Ik kijk naar bamibal tot hij uitgelachen is.
"Klaar?" Vraag ik voor de zekerheid.
Hij knikt.
"Ga je verder slapen?" Vraagt hij.
Ik kijk hem aan.
Straks wordt zijn hoofd er weer afgehakt! En heb ik geen neusje meer...
Ik kijk hem met een droevige uitdrukking aan.
"Ik ben bang, bamibal, dat het weer gebeurd." Zeg ik en ik kijk weg van hem, dit is best beschamend.
"Baby girl, je hoeft je nergens voor te schamen. Mag ik bij je komen liggen?" Vraagt bamibal.
Wacht, zei hij nou baby girl?
Oh alle snackgoden nog aan toe!
Het kietelmonster is terug!
"Niks anders dan slapen?" Vraag ik voor de zekerheid.
Straks doet hij net als James, en wil hij ook vies doen.
"Niks anders dan slapen." Zegt hij.
Ik knik en ik schuif helemaal naar achter op mijn bed.
Ik heb alleen maar een eenpersoons bed, niet zo groot dus en ook niet bedoelt voor twee personen.
Joël kruipt erbij en hij gaat op zijn zij liggen.
We liggen elkaar zo even aan te staren als ik begin te gapen en mijn ogen bijna dichtvallen.
Ik draai me om zodat ik met mijn gezicht naar de muur lig.
"Zou-"
"Mag-"
We begonnen allebei op hetzelfde moment met praten.
Ik grinnik zacht.
"Zeg jij maar." Zeg ik zacht.
"Mag ik je vasthouden?" Vraagt hij fluisterend.
Ik krijg een glimlach van oor tot oor.
Dat was namelijk precies wat ik aan hem wilde vragen!
"Kun jij gedachtes lezen ofzo? Natuurlijk mag je dat." Fluister ik terug.
Ik voel zijn armen om mijn middel heen en hij trekt me tegen zich aan.
Het kietelmonster wilt maar niet weggaan terwijl ik probeer te slapen.
"Joël." Fluister ik.
"Mm." Bromt hij.
Ik glimlach even.
"Het kietelmonster wilt niet ophouden..." Zeg ik met een pruillipje.
Hij grinnikt zacht en zijn handen verplaatsen zich op mijn buik.
Zijn armen passen zowat twee keer om mijn middel heen! Wat een lange armen heeft hij zeg!
"Ik hou van je Bella." Zegt hij zacht met zijn sexy stem in mijn oor.
Ik giegel omdat het kriebelt.
"Dit helpt niet! Stomme bamibal. Ik wil slapen." Mopper ik op een boze fluistertoon.
Hij lacht zacht.
"Weltruste baby." Zegt hij zacht.
Ik voel dat hij zijn hoofd tegen mijn schouderbladen legt.
Is hij omlaag gezakt of zo?
Wow, hij kan wel teleporteren!!
Super vet!!
Als hij morgen wakker is zal ik het aan hem vragen!
Dit is echt cool zeg, bamibal kan gewoon teleporteren!
Zou hij dan ook lazer-ogen hebben?
Oh daarom kon ik hem natuurlijk niet weglazeren!
Als je zelf lazer-ogen hebt kun je niet weggelazerd worden, duh...
"Ik heb geen lazer-ogen." Moppert bamibal.
Ik grinnik.
"Dat is wat je denkt, maar als je niet weet hoe je het moet gebruiken weet je inderdaad niet dat je lazer-ogen hebt. Zeg, hoe wist je dat ik daar aan dacht?" Vraag ik.
"Je praat hardop." Mompelt hij.
"Oh pinda's, sorry Joël." Zeg ik snel.
Zijn warme adem langs mijn huid geeft me kippenvel en zorgt voor een kleine huivering.
"Slaaplekker Bel." Mompelt hij.
Zijn sterke armen klemmen me strak tegen hem aan.
Ik leg een hand op zijn hand en zo val ik langzaam in slaap.
Langzaam, want eerst heb ik nog en discussie met mezelf over de niet bestaande lazer-ogen.
Die bestaan dus mooi wel!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top