O sekretach

A.,

wybacz. Nie mogę dłużej ukrywać tego, co się stało. Wiem, że kazałaś mi się wstrzymać do czasu, aż sama uznasz to za stosowne, i naprawdę to szanuję, ale po prostu nie mogę. Zresztą... E. twierdzi, że już wystarczy i wręcz powinnam już to powiedzieć. Oczywiście, nie zrobię tego osobiście. Postąpię tak, jak powinnam. Gdybym mogła z nią pogadać, z pewnością by mnie poparła. Nie martw się, nikt się nie dowie, że to ja. Ciebie także nikt z tym nie powiąże. Tajemnica nie ucierpi, obiecuję.

Wiesz kto

E.,

czas na plan P. Dopilnuj, żeby się powiódł.

D.

Drogi Syriuszu,

może to czas, aby wyczyścić swój umysł? Wyrzuć to, co jest dla ciebie cenne. Tylko tak możesz to odzyskać.

Twoja na zawsze,
D.