Sit down

Στόριταϊμ.

Σήμερα η μέρα δεν άρχισε καλά λόγω ενός ονείρου που είδα α)να μου πέφτουν τα μαλλιά β)τους συμμαθητές μου.

Διπλό κακό.

Από ότι έμαθα το να σου πέφτουν τα μαλλιά στον ύπνο σου σημαίνει ότι θα έχεις στεναχώριες.

Classic me didn't believe it.

BITCH U THOUGHT

Κατεβαίνω κέντρο με την μαμά μου.

Βρέχει.

Β ρ έ χ ε ι.

Ίσα ίσα για πέντε λεπτά για να με κάνει μούσκεμα.

Strike one

Το καταπίνω όμως.

Πήρα μια κολώνια πορτοκάλι και ένα bath bomb και ήμουν πολύ sh00k.

Μετά πήγαμε να πάρω μανό.

Και πήρα αυγά.

Δηλαδή μανό.

Αλλά αυγό?

Είναι κάτι στρογγυλά color hits και πήρα επίσης μια θήκη,,,, γενικώς είναι τόσο cute πέθανα.

Φαν φακτ.

Πήρα μαύρο μανό-διότι είχα ένα σκούρο καφέ αλλά όχι μαύρο μαύρο-και άσπρο γιατί why not.

Αν νομίζετε πως θα πάρω άχρηστα πράγματα μόνο και μόνο επειδή τα βρίσκω τέρμα χαριτωμένα....

Με ξέρετε πάρα πολύ καλά.

Αυτό έκανα.

Συν ένα μαύρο σορτσάκι.

Συν ένα υπέροχο ΥΠΕΡΟΧΟ τζιν μπουφάν.

Θα μου πείτε είναι Ιούνιος.

Θα σας πω ανοίξτε τα παράθυρα σας!

Ποιο ήταν το strike two όμως?

Το strike του ήταν στα public.

ΜΟΥ ΠΗΓΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΑΘΩΑ ΨΑΧΝΩΝΤΑΣ ΤΟ PRAY FOR THE WICKED.

Εντωμεταξύ να ρωτάει η μάνα μου-διότι socially awkward bean-και να λέει "Έχετε το ρέι φορ δε γουίκεντ των Πάνικ?"

Πρώτον.

Το σκότωσε.

Δεύτερον.

Καθαρά βαριόταν να πει όλο το όνομα. Αλλά ρε παιδιά, γιατί να ξέρει ο καημένος υπάλληλος ποιοι στο δια--

"Α το καινούργιο άλμπουμ των Panic! At the disco. Συγνώμη δεν το έχουμε φέρει ακόμα."

Wow.

Lowkey quacking.

Και μετά πετάει η μαμά

"Μήπως θέλεις καμιά Rihanna?"

Το ξέρω ότι το πε ως αστείο. Αλλά damn το μάτι μου γυάλιζε εκείνη την στιγμή.

Strike THREE

Μακντόναλτς.

Ήθελα να κάνω εμετό.

Δεν ξέρω αν έφταιγε η σκυλοτροφή ή η υπερβολική δόση ζάχαρης που είχα λάβει όταν σταματήσαμε πριν κάποιες ώρες στο Bubble tale.

Εγώ πάντως ήθελα να βγάλω τα σωθηκά μου.

Strike fOUr

Ξέρετε αυτό που λένε στην τρίτη καίγεσαι?

Είμαι στο λεωφορείο.

Minding my own business.

-θα κατέβεται εδώ
-όχι *αρχίζει να προχωράει προς τα δίπλα άσχετα ότι ήταν γεμάτο για να ανοίξει δρόμο*
-*πάει να περάσει την ίδια στιγμή*

Πόδια: stepped on
Νεύρα: a whole new level
Μπλούζα: has a hole

Πιάνω και γω την μπλούζα μου, δεν νιώθω κάτι, και ευχαριστώ τον θεό που είναι καλά.

Spoiler alert: it wasn't

Είναι να κατέβουμε και να σταματήσει το λεωφορείο. Βλέπω τις πόρτες να είναι έτοιμες να ανοίξουν, πάω λίγο μπροστά και να.

Εκεί.

Στέκεται.

Μια.

@@@@γρια

Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΣΜΠΡΩΧΝΕΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΩΡΟΥ ΣΠΡΩΧΝΟΜΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΤΑΛΙΚΗ ΚΟΛΩΝΑ.

Χτύπησα.

Και χτύπησα σε ένα ευαίσθητο σημείο.

Όχι μόνο βίασα την κολώνα.

Αλλά πιθανόν να μην μπορέσω να κάνω ποτέ μου παιδιά.

Κατεβαίνω όμως και ρωτάω την μάνα μου αν είναι καλά η μπλούζα.

"Έχει μια τρύπα"

και σαν κάθε φυσιολογικός άνθρωπος δίχως ψυχολογικά i handled my beautiful twenty one pilots tshirt-one of my faves-being ripped just fine.....

"ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ @@@@@@@@ ΕΛΕΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΕ Η @@@@@@@ ΠΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΩ ΓΑΜΩ. ΟΧΙ ΕΚΕΙ ΤΟΝ ΧΑΒΑ ΤΗΣ. ΠΟΥ ΝΑ ΣΚΟΝΤΑΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΤΑΚΟΥΝΙ"

"Αγγελική μου σε καταλαβαίνω--"

"Ή Η ΑΛΛΗ Η ΓΡΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑΒΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΚΟΜΙΖΕΙ ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ. ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ @@@@@@@."

.....

.....

.....

Excuse my tantrum can't you see I--

M a lot like Alexander Hamilton.

Μπορούσα να αντέξω πολλά. Την έλλειψη των bops σε μορφή cd, την δίψα, τα βρεγμένα ρούχα, τον πόλεμο που έκανα για να μην βγάλω ότι είχα φάει.

But my shirt?

Είχα απογοητευτεί τόσο που μπήκα μέχρι και twitter.

Έτσι κατάντησα.

ΕΤΣΙ ΜΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ Η ΖΩΗ.