düşündüm de, senin ölme ihtimalin de benim gözlerime yaşlar doldururdu.
"sevmek." dedin, "gideni çevirir yolundan." 
"sevilmemek." dedim sonra ben de, "kalanı gitmeye sürükler, uzaklaştırır kendinden, sonra yok eder tamamen bu civarlardan." deyip kalbimi işaret ettim.
"kimse kimseyi sevmek zorunda değil." dedin, gözlerin nemliydi. neden sana zorla tutulmuşum gibi bakıyordun bana?