PAULA biegnie lasem. Po drodze się potyka i upada.

PAULA

Szlag!

Resztę drogi kuleje. W końcu znajduje mur. Rozgląda się wokół. Podchodzi do drzewa stojącego najbliżej muru i zaczyna się wspinać. Zeskakuje po drugiej stronie muru, sycząc z bólu. W oddali widzi początek zabudowań miasta. Kuśtyka pośpiesznie w tamtą stronę. Po drodze dzwoni do MAMY PAULI.

PAULA

„Mamo... chyba zwichnęłam kostkę... mogłabyś podjechać na ulicę... (spogląda na stojący niedaleko znak) ...Parkową?"