Το φόρεμα της

Νικολέτας pov

Είναι βράδυ.. με σκεφτηκε όμως.

Στέλνω μήνυμα στον Νίκο,μα αυτός δεν απαντάει. Στέλνω κι άλλα. Αφού είσαι ενεργός γαμώτο!Με γράφει. Σίγουρα θα μιλάει με την άλλη. Σίγουρα.Θα δει αύριο αυτή ομως!

Ο Νίκος θα δεχτεί να έρθει μαζί μου. Μου ανήκει. Μου ανήκει!

Νίκος Pov

Ξαπλώνω στο κρεβάτι θολωμένος.

Το κινητό μου δονείται σαν τρελό,μα αφού δεν είναι εκείνη δεν έχει νόημα να σηκωθώ. Το κεφάλι μου πονάει τρομερά.

Ακούω την πόρτα να τριζει και κλεινω αυτοματα τα ματια μου. Αυτός ο ήχος μου την δίνει στα νεύρα,μα δεν θα την φτιάξω ποτέ.

"Να το αγαπάς το σπίτι,με τα ελαττώματα και τα πλεονεκτήματά του. Όπως εγώ αγαπάω εσένα"

Γαμώτο της με έχει τσακίσει σήμερα. Νιώθω το σκέπασμα να φτάνει τον θώρακά μου. Ένα υγρό φιλί στο μέτωπό μου και έπειτα βήματα να απομακρύνονται.

Νεφέλης Pov

Μπαίνω στο σπίτι εξανλτημένη.

Οι γονείς μου με κοιτάζουν ανακριτικά. Τέλεια αυτό μου έλειπε..

《Πού ήσουν;;》 φωνάζει τρομαγμένη η μαμά μου.

Τι της απαντάς τώρα;
《Στον Νίκο..》 λέω σιγανά
《Πάλι;Τι στο καλό τρέχει με εσάς;》λέει σοκαρισμένη,όμως ο μπαμπάς μου χαμογελάει.

《Αμάν βρε μαμά..ούτε να διαβάσουμε δεν μπορούμε;》λέω δήθεν θιγμένη.

Ο μπαμπάς μου σηκώνεται και την αγκαλιάζει《Όλα καλά. Τον Νικο τον ξέρουμε. Η κόρη σου είναι σε καλά χέρια》

Πριν προλάβει κάποια από τις δυο να φέρει αντιρρηση κάνει νόημα να ησυχάσουμε και να καθίσουμε στο τραπέζι. Έχουμε χρόνια να φάμε οικογενειακά..

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Νίκος Pov

Το ξυπνητήρι ηχεί σαν λύτρωση στα αυτιά μου. Με βγάζει από τον μεγαλυτερο εφιάλτη μου.

Σηκώνομαι και διαλέγω ρούχα. Η πόρτα ανοίγει μα δεν κοιταζω. Σίγουρα η θεια κάνει την πρωινή εισβολή της.

Δυο κρύα χέρια αγγίζουν την πλάτη μου και έπειτα με κλείνουν. Τα μάτια μου αυτομάτως κλείνουν.

Αφήνει ένα φιλί στον αυχένα μου κι όλο το σώμα μου ανατριχιάζει.

《Ήρθε η ώρα να πάρω την εκδικηση μου κύριε Ζαγοραίε》η Νεφέλη..για ποια εκδικηση μιλαει..πριν προλαβω να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου,βρισκομαι πεσμένος στο κρεβάτι.

Τα χεράκια της στηρίζονται στους ώμους μου. Γελάω ελαφρώς. Επιτίθεται στον λαιμό μου. Τα χέρια μου τυλίγονται στην πλάτη της. Για μερικά λεπτά ξεχνιέμαι.

Γίνεται κυρίαρχος του παιχνιδού,γίνομαι η μοίρα της. Η πόρτα όμως ανοίγει για δεύτερη φορά.

Σαστίζουμε και οι δύο.Η θεία μπαίνει στο δωμάτιο. Την πήρες την εκδίκηση σου μικρή. Η θείτσα βγαίνει σοκαρισμένη. Για δεύτερα επικρατεί απολυτη σιωπή. Μετά όμως τα γέλια αντηχούν δυνατά.

Πόσο όμορφη είναι όταν γελάει να ξερε..Μου χαϊδεύει το πρόσωπο. Είναι τόσο ήρεμη και γαλήνια. Δεν ξέρω αν στα αλήθεια θα ήθελα να είμαστε ζευγάρι. Δεν μπορώ να σκεφτώ την στιγμή του χωρισμού.

Το ότι θα την χάσω. Δακρύζω δίχως στα αλήθεια να το θελω.

《Όχι καρδιά μου. Δεν θα με χάσεις》 λέει σαν να ακούει την σκεψη μου.
《Την πρώτη ώρα όμως θα την χάσουμε αν δεν σηκωθείς》της λέω κι εκείνη σηκώνεται χαριτωμένα.

Ντύνομαι βιαστικά και βγαίνουμε από το δωμάτιο. Η θεία με κοιτάει ανακριτικά μα δεν λέω τίποτα. Η Νεφέλη βγαίνει έξω ντροπαλά.

Μην προλάβει να με ανακρινει λεω μουρμουριστά《τα λέμε μετά》και βγαίνω.

《Σου άξιζε》 η Νεφέλη χτυπάει γελωντας το χέρι μου.

《Ίσως》
《Εμ..ξέρεις σήμερα το βράδυ..》προσπαθώ να της πω για τον χορό

《Καλά ε θα γίνει χαμός!》 προτρέχει όπως παντα. Ίσως αυτό το κουραστικό να με κούραζεσαι αν δεν το διέθεται κι εκείνη.

Ίσως..《Λέγεεεε》 η φωνή της,ως συνήθως,διακόπτει την σκεψη μου.

《Θες να παμε μαζί στον χορό》της λέω δίχως καλά καλά να το σκεφτώ.

《Ναι!》πηδάει στην αγκαλιά μου χαμογελαστή. Αυτή τη στιγμή πιθανότατα είμαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κόσμο.

Είναι μια ευκαιρία. Ίσως η τελευταία μου.

《Θέλεις να πάμε μαζί;》 ξεστομίζω αυθόρμητα με την καρδιά μου να ξεπερνά τους 200 παλμούς,συναίσθημα που δεν μου φέρνει καλές αναμνήσεις.

《Θελω,θελω,θελωω》 τσιριζει λες και της κανει προταση γαμου ο Σον Μέντες και γελάω ελαφρώς

~~~~~~~~

Στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και κουμπώνω το σακάκι μου. Πρέπει να μαι άψογος απόψε,να την διεκδικήσω.

Το άρωμά μου σκορπίζεται στον χώρο,αναμιγνύεται με εκείνο των λουλουδιών που θα τις χαρίσω...

Νεφέλη pov

Ακόμα ένα φόρεμα που απορρίπτεται. Δεν παίζει να βρω κάτι να φορέσω σήμερα. Ξαφνικά στα χέρια μου πιάνω ένα μαύρο φουστάνι.

Μερικά δάκρυα κυλάν στα μάγουλά μου. Οι αναμνήσεις ζωντανεύουν..

* Flashback*

《δώσε μου το κραγιόν》λέω χαρούμενα στον Νίκο κι εκείνος δεν μου χαλάει χατίρι.

Βάφομαι προσεκτικά 《είσαι μικρή ακόμα για να βάφεσαι》 με μαλώνει

《πρώτη γυμνασίου θα πάμε Νίκο》κοιτάζω το είδωλο μου στον καθρέφτη.

《Δεν χρειάζεσαι καλλυντικά εσύ》 πριν προλάβω να απαντήσω ένας δυνατός θόρυβος από τον κάτω όροφο μας κάνει να τρέξουμε.

Η εικόνα που αντικρίζουμε κάθε άλλο παρα αναμενομενη.

Η αστυνομία έχει περικυκλώσει το σπίτι και ο μπαμπάς του Νίκου κρύβεται.

《μην τολμήσει να βγει κανένας σας έξω!》μας φωνάζει δυνατά.

Ο Νίκος μου κρατάει το χέρι σφυκτά,κάτι μου ψιθυρίζει μα δεν ακούω. Άξαφνα τρέχει προς την πόρτα και την ανοίγει.

Η αστυνομια εισβάλλει στο σπίτι και συλλαμβάνει τον πατέρα του

《Θα το πληρώσεις νεαρέ!!》 οι τελευταίες του λέξεις πριν οι αστυνομικοί τον οδηγήσουν έξω.

Τρέμω,λογικά έχω ασπρίσει. 《Έλα μη φοβασαι..πάμε πάνω》 με οδηγεί ξανά στο δωμάτιο εκείνης της γυναίκας.

Δεν ξέρω ποια είναι. Δεν ξέρω πού είναι.

Αρπάζει από την ντουλάπα ένα μαύρο φόρεμα και μου το δίνει 《είναι δικό σου τώρα》το κρατώ με χέρια τρεμάμενα.

*End of Flashback *

Ποτέ δεν έμαθα σε ποια άνηκε το φόρεμα.

Ποτέ δεν έμαθα γιατί ο πατέρας του είναι φυλακή.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι τον πονάει ακόμα. Ένας ήχος από κάτι που πέφτει με ξυπνάει.

Η ώρα περνάει και πρεπει να ετοιμαστώ. Τίποτα δεν θα μου χαλάσει το βράδυ,τίποτα...

Νικολετα pov

Ειμαι σίγουρη ότι θα απογοητεύσω τον Γιάννη.

Δεν κατάφερα να πείσω τον Νίκο. Όμως θα κανω ότι μπορώ για να τον κερδίσω.

Φοράω το μπλε φόρεμα που είχε πει πως μου πάει. Βάφομαι εντονα,θελω να μαι στην εντελεια. Και θα μαι..

Γιαννης Pov

Η άχρηστη δεν τα κατάφερε,μονολογω πίνοντας ακόμα ένα ουίσκι.

Ένα πράγμα της είπα να κανει!Τώρα ο έρωτάς μου θα παει στον χορό με τον μαλάκα!Χτυπάω το ποτήρι στο τραπέζι κι εκείνο σπάει.

Πρέπει να τον βγάλω από την μέση. Πρέπει. Σήμερα είναι η ευκαιρία μου..

*Τέλος κεφαλαίου.

Χ-Α-Μ-Ο-Υ-Λ-Η-Σ

ΕΙΔΙΚΆ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ😈

Ελπίζω να σας άρεσε. Πατήστε το αστεράκι 🌟 και αφήστε ένα σχόλιο 💬.

See you soon 🔜 🔜 💋 *

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top