Νικος Pov

Στο μυαλό μου χιλιάδες σκέψεις. Να πάω ή όχι;Η Νικολέτα δεν είναι παιδάκι μα αυτός είναι επίφοβος.Από την άλλη η Νεφέλη κι εγώ μείναμε και πάλι μόνοι.

Δεν είναι άδικος ο κόσμος; Ένα χέρι κουνιεται μπροστά μου. Με βγάζει από τις σκέψεις μου.

《Θα πάρετε κάτι;》με ρωτάει μια νεαρή.
《εμ...ποπ κορν..》θα ήθελα πολύ να πω εσένα μα σήμερα είμαι αποκλειστικά δικός της.

Νεφέλης Pov

Λείπει ώρα. Η ταινία έχει αρχίσει. Κοιτάζω γύρω μου μα αυτός πουθενά,άφαντος. Με περικλείουν χαρούμενα ζευγαράκια.
Όλα είναι τόσο όμορφα οταν υπάρχει αγάπη και η μοναξιά με έναν τρόπο μοναδικό ελαττώνεται, φεύγει,εξαφανίζεται.

Σαν τον Νίκο ένα πράγμα. Πού είναι αυτό το παιδί;

Γιαννης Pov

《τι έγινε;δεν θελεις;》με ρωτάει απογοητευμένη. Ωω μωρό μου φυσικά και θα γίνει. Απλά θα σε βασανίσω.

Τα χέρια μου γραπωνουν άγρια τα πόδια της. Αναστενάζει σε κάθε άγγιγμα μου. Με κάνει να το θέλω πιο πολύ. Το κραγιόν της με ελκυει,μου θυμίζει πολλά επιθυμώ να φύγει από τα χείλη της.

Την φιλάω παθιασμένα, εκείνη δεν μπορεί να αντισταθεί και το ξέρω. Προσπαθεί να ακολουθήσει τον ρυθμό μου,ο οποίος γίνεται όλο και πιο γρήγορος.

Νικολέτας Pov

Είναι γρήγορος,έντονος. Ποτέ στην σύντομη ζωή μου δεν μου έχει ξανασυμβεί. Καθε του άγγιγμα με κάνει να αναστενάζω.

Με ξαπλώνει στον καναπέ. Έρχεται πάνω μου. Μου αφαιρεί τα ρούχα.Αφήνει φιλιά σε όλο το κορμί μου. Προσπαθώ να βρω την ανάσα μου μα δεν μου το επιτρέπει. Το παντελόνι του δεν αργεί να συναντήσει το πατωμα.

《Ώρα για λίγα μαθηματικά》μου λέει παιχνιδιάρικα.
《Έλα να Προσθέσουμε εσένα και εμένα τώρα που αφαιρέσαμε τα ρούχα μας και να πολλαπλασιαστούμε》εντάξει έχω ακούσει και χειρότερα..τα ματια του γυαλίζουν.

Με πλησιάζει. Καίγομαι για αυτόν κι εκείνος για μένα. Με αγγίζει. Καθε του αγγιγμα ενας νέος αναστεναγμός. Το μαύρο μποξεράκι του βρίσκει κι αυτό το ξυλινο πάτωμα. Οι μάσκες πέφτουν. Αποκαλύπτεται..

Νίκος Pov

Επιτέλους μπαίνω στην αίθουσα. Ψάχνω την Νεφέλη. Ένα λεπτό σηκωμένο χεράκι μου μαρτυρά που κάθεται.

Πηγαίνω και καθομαι δίπλα της《Ποπ κορν;》πριν καν προλάβω να τελειώσω την ερώτηση το χεράκι της εισβάλλει στο φαγητό.
Γελάω ελαφρώς. Η ταινία κυλάει αργά και ήρεμα. Αυτό επιδίωκα,να χαλαρώσουμε. Η Νεφέλη γέρνει απαλά το κεφάλι της στον ώμο μου. Δεν χάνω ευκαιρία,το χέρι μου πηγαίνει στην πλάτη της. Μου χαμογελάει, την χαϊδεύω,άνετα μας περνάς για ζευγάρι.

Η ταινία τελειώνει. Όλοι αποχωρούν όπως κι εμείς. Χέρι-χέρι προχωράμε μέχρι το σπίτι της. Μακάρι να είχα το κουράγιο,το σθένος,το θάρρος να της πω όλα όσα νιώθω,μα μιλάμε για άσχετα πράγματα.

Φτάνουμε στην είσοδο του σπιτιού της《Σε ευχαριστώ για απόψε,πέρασα υπέροχα. Με έκανες να ξεχαστώ》χαμογελάει χωρίς να αφήνει το χέρι μου.

Το μυαλό μου πηγαίνει στην Νικολέτα《Μην ανησυχείς θα είναι καλά》το χαμόγελο δεν σβήνει από τα χείλη της. Είναι λες και διαβάζει το μυαλό μου.

《Ναι...έχεις δίκιο...》προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου.
《πάντα έχω》μου κλείνει το μάτι και γελάω σιγανά.

Στεκόμαστε ο ένας απεναντι στον άλλον πλέον. Δεν μιλάμε μονάχα κοιταζόμαστε.
《Να κάνω κάτι για να πατσίσουμε ;》την κοιτάζω σαν χαμένος,μπερδεμένος. Δεν μου μιλάει.

Σκύβει άξαφνα και μου αφήνει ένα φιλί στα χείλη. Δεν προλαβαίνω να αντιδράσω. Μου φωνάζει "καληνύχτα" και μπαίνω γρήγορα μέσα.

<<Καληνυχτα>>καταφέρνω να ψελλίσω λίγο πριν κλείσει χαμογελαστή την πόρτα. Μενω εκεί αγγίζοντας τα χείλη μου. Τα χείλη που πριν λίγο εκείνη άγγιξε με την πρόφαση να πατσίτσουμε...

Γιάννης Pov

Είμαι μέσα της. Ως συνήθως είμαι άγριος. Έχω πιει. Ίσως το παρακάνω. Μα σκέφτομαι πόσα θα έκανα στην Νεφέλη. Εισχωρώ ακόμα πιο βαθιά. Θέλω να ουρλιάξει από τον πόνο,μα εκείνη ατάραχη κουνιέται στον ρυθμό μου. Νευριάζω που με κοιτάει στα μάτια. Κανω απότομους ελιγμούς μα εκείνη σταθερή.

Πιάνω τον καναπέ και με τα δυο μου χέρια και δίνω μια δυνατή ώθηση. Επιτέλους. Πονάει. Επιτέλους. Απολαμβάνω.

Συνεχίζω τις έντονες διεισδύσεις και εκείνη παρακαλάει για το έλεος μου. Μαρέσει να τις ακούω να παρακαλάνε. Γίνομαι όλο και πιο έντονος και εκείνη κλαψουρίζει. Βγαίνω. Θέλω να δω την αντίδρασή της.
《Γιάννη...δεν...》χαμογελάω ειρωνικά και σηκώνομαι. Με τραβαει απότομα κάτω. Μαρέσει. Είναι άγρια. Μπαίνω και πάλι..

Νεφέλης pov

Είμαι ξαπλωμένη στο δωμάτιο μου. Ένα κύμα ευτυχίας με έχει κατακλύσει μα δεν θέλω να φάω ούτε να κοιμηθώ.

Κοιτάζω το ταβάνι και χαμογελάω. Ίσως είναι η ταινία,ή τα ποπ κορν ή...το φιλί μας. Με τον Νίκο είμαστε φίλοι.

Αποκλείεται να συμβεί κάτι παραπανω,είναι δύσκολο και δεν αντέχω να τον χάσω. Όμως ο άτιμος φιλάει ωραία. Και είναι πάντα γλυκούλης. Εντάξει,σχεδόν παντα. Η πόρτα του δωματίου Μου ανοίγει.

Μπαίνει μέσα...εγώ;Ή έχω πιει ή κοιμάμαι. Τρεις εαυτοί μου συν μία εγώ τέσσερις στο δωμάτιο;;

《Γεια σου》με χαιρετάνε. Πάνω στην τρέλα μου κουνάω νευρικά και τα δυο μου χέρια.
《Έλα μαζί μου..να δεις την ζωή σου με τον Νίκο ως φίλοι..》σαν μαγεμένη την ακολουθώ. Πόσο διαφορετική μπορεί να είναι από τώρα;Με οδηγεί σε ένα γνωστό μέρος. Ω ναι το λούνα παρκ.

Έχουμε έρθει κάμποσες φορές με τα παιδιά. Για μια στιγμή...τους ξέρω αυτούς!!ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ ΝΟΥΜΕΡΟ 5. 《Εδώ είστε εσύ και ο Νίκος》το βλέπω αυτό κούκλα μου..

《Δεν έχει άλλα αισθήματα για σενα πέρα από φιλικά》κοιτάζω καλύτερα την εικόνα. Ο Νίκος είναι αγκαλιά με την...Νικολέτα;;;

《Αναρωτιέσαι;Αν ο Νίκος δεν είχε αισθήματα για σενα η Νικολέτα θα τον κατάφερνε》μα φυσικά..ένας άντρας με πλησιάζει και μου αφήνει ένα απαλό φιλί στα χείλη.

Μα για ένα λεπτό..είναι ο Γιάννης;;;

《Σου εξηγούσε τα μαθηματικά. Εφόσον με τον Νίκο είστε μόνο φίλοι εκείνος επίλεξε να βγει με την κοπέλα του,την Νικολέτα. Ήρθατε πιο κοντά και ιδού το αποτέλεσμα》μάλιστα..

《έλα παμε τώρα..》με οδηγεί πάλι στο δωμάτιό μου

《Έλα μαζί μου τώρα》 Η άλλη Νεφέλη με τραβάει σε ένα..εστιατόριο;

Ερχόμουν μικρή εδώ.

《Θα σου δείξω την ζωή σου ως σύζυγος του Νίκου》Καλέ έχει γκριζάρει αυτός. Παει γέρασε.

Τρώμε μαζί. Χαμογελάμε και μιλάμε. Ένα κόκκινο τριανταφυλλο βρίσκεται μπροστά μου. Αω τον γλυκό μου. Του πανε τα κοστούμια μωρέ. Δυο νιάνιαρα πέφτουν πάνω μας.

Φυγετε δεν βλέπετε ότι τρωω;;Όπα στάκα γιατί με φωνάζουν μανούλα;

《Είναι τα παιδιά σας. Έχεις φέρει στον κόσμο δυο πανέμορφα παιδάκια. Ο Νίκος όμως δεν έχει τόσο χρόνο πια. Εχουν αλλάξει οι συνήθειες σας. Τέρμα το σινεμά,οι βόλτες. Πλέον δεν σε βλέπει τόσο συχνά. Και οι δυο δουλεύετε πολύ μα σαγαπάει και τον αγαπάς》όχι κι άσχημα,όχι κι άσχημα.

Πριν προλάβω να κάνω οποιαδήποτε άλλη σκέψη με τραβαει. Και πάλι στο δωμάτιο.

Πόσο καλύτερα μπορεί να γίνουν τα πράγματα;Η τελευταία Νεφέλη ,μαυροντυμένη μου πανε τα μαύρα,με τραβάει κάπου σκοτεινά. Η ξινή έκδοσή μου.

《Τι είναι εδώ;》ρωτάω σιγανά.

《Η ζωή σου χωρίς τον Νικο》απαντά με βελούδινη φωνή
《Δεν μου αρέσει,πάμε να φύγουμε》λέω βιαστικά μα μου κάνει νόημα να ησυχάσω. Ξινή.

Βλέπω ανθρώπους να περπατανε βιαστικοί κοιτώντας τα ρολόγια τους. Να κι ο Νίκος. Και αυτή είμαι..εγώ;Η άλλη Νεφέλη γελάει

《Όχι. Εκείνη είναι η νυν του. Εσύ είσαι εκείνη》προσπερνάει την όμορφα κοπέλα με το κόκκινο φόρεμα δίπλα από τον Νίκο και μου δειχνει μια άλλη.

Μια αδύνατη σχεδόν γυναικεία-μετα βιας μπορουσες να αναγνωρισεις-φιγούρα. Μισοτελειωμενη με ένα μπουκάλι μπύρας στα χέρια. Τσιγάρο στα χείλη και τρύπες στα χέρια. Σημαδια παντού. Δυο ενέσεις πεταμένες δίπλα μου. Μαλιστα.

《Έχασες την εξάρτησή σου,εκείνον. Ένιωθες την ανάγκη να εξαρτηθεις απο κάτι άλλο. Τα ποτά και τα τσιγάρα δεν ήταν αρκετά. Έπεσες στα ναρκωτικά》προσπαθώ να σκεφτώ. Θολώνω.

Νιώθω σαν τον Σκρουτζ. Τα λεφτά μου,ο θησαυρός μου. Η Νεφέλη μου χαμογελάει. Εγώ μένω να τον κοιτάζω.

Μοιάζει ευτυχισμένος. Με προσπερνάει αδιάφορα κρατώντας αγκαζέ την άλλη κοπέλα...όχι δεν θα το έκανε ποτέ...

Η πόρτα του δωματίου μου ξανανοίγει. Πετάγομαι πάνω. Η μαμά μου μπαίνει στο δωματιο.

Οι υπόλοιπες έχουν εξαφανιστεί.
《Σε τρομαξα;》όχι καλέ απλά μου αρέσει να τινάζομαι. Τρέμω ολοκληρη. Με λούζει κρύος ιδρώτας.

《Τι έχεις;Φώναζες μες τον ύπνο σπυ τον Νίκο. Μαλωσατε πάλι;》κάνει συγχρόνως δουλειες. Οι αδιάκοπες κινήσεις της συγχιση.

《Όχι ολα καλα. 》λέω και ξαπλώνω πίσω..

*Τέλος κεφαλαίου.. ελπίζω να σας άρεσε. Λοιπον δεν ανεβάζω στα βιβλία μου γιατί πέθανε η γιαγιά μου..

Αλλά η ζωή συνεχίζεται. Οπότε ανέβασα!! ❤❤

Έχει και λίγο Χριστουγεννιατικο στοιχείο -λίγο βέβαια.

Αφήστε ένα σχόλιο 💬 και πατήστε το αστερακι 🌟.

Καλά Χριστούγεννα, Καλές γιορτές 🎅🎅👼👼🎄🎄🎀🎀🎁🎁