Kailangan ba na sa bawat misyon ko ay mayroong kapalit? Kailangan ba na sa bawat labang sinisimulan ko, may madadamay na tao? Kailangan ba na sa bawat kasalanang nagagawa ko ay may mga taong madadamay?

Hindi ko hiniling ang gumawa ng tama kapalit ng hindi ko alam na kasalan. Hindi ko hiniling na may masaktang tao dahil lamang ginagawa ko ang dapat. Hindi ko ito ginusto.

And this time, like the scene when I was still in Rionne's hand, the other Jace Veniz take over myself. Hindi ko makilala ang sarili ko ngayon na walang awang pumapatay ng tao.

Hindi ako ito. Hindi ako ganitong klaseng tao. Pero sa ginagawa nila sa mga mahahalagang tao sa buhay ko, hinayaan kong maging ibang tao ako.

Ako ba talaga ang may kasalanan? Kasalanan ko ba na naulila ang ilang taon si Shelia? Kasalanan ko ba na nakulong si Johnny? Kasalanan ko ba ang mga masamang ginawa niya? Kasalanan ko ba?

"Jace,"

Kuya...

Pigilan mo ang taong kumokontrol sa akin. Pigilan mo ang ibang katauhan ko. Stop this revengeful Jace Veniz.

Hindi ko namalayan na hawak ko na ang leeg ni Shelia. Tumutulo ang masaganang dugo sa leeg niya gaya ng ginawa niya sa akin.

Please, someone stop me. Stop what I am doing. This ain't me.

"Hollie mollie!"

"Morana stop what Thana's doing!"

Bago pa man makalapit sa akin si Rayne, bumaon na sa braso ko ang dagger na hawak ni Shelia.

Tila nagising ako sa kung ano ang ginawa ko ngayon.

Sila Shelia at Rayne na ngayon ang naglalaban. Hindi ko namalayan na sinasakal na pala ako ni Johnny. Punong puno ng galit ang mata niya.

Mas idiniin pa niya ang paghawak sa leeg ko na sinugatan ng anak niya kanina.

"How dare you to hurt my daughter?!" Nahihirapan man akong magsalita dahil sinasakal niya ako, ngumisi pa rin ako sa kanya at nagsalita.

"I can kill her, right here and right now if you want." Sa nanggigigil na kamay niya, muli niya akong sinakal ng mas madiin. Hindi na ako makahinga ng maayos.

Mabuti na lamang at biglang may tumawag sa kanya.

He throws me like a useless thing in the floor. Habol hininga naman ako.

Lumapit ako sa pwesto nila Shau at Kuya. Si Kuya Lemuel naman ay halos hindi ko na din makilala sa ginagawa niya.

"Bakit kayo nagtraydor, Rhynne?! Tangina naman!" Hindi niya tinigilan ng suntok si Rhynne na pilit umiiwas sa bawat atake ni Kuya sa kanya.

"Kuya..." Pilit kong bigkas kahit nanunuyo ang lalamunan ko dahil sa pagsakal sa akin ni Johnny.

"Ven," papikit na ang mata ni Shau dahil sa atake sa kanya ni Zia kanina.

"Shau, ibabalik ko sila. Pangako, ibabalik ko sila sa atin." Binunot ko ang dagger sa braso ko bago ko pinunit ang laylayan ng damit ko. Tinanggal ko na din ang leather jacket na suot ko. Nang matalian ko na ang braso ko ay isinunod ko ang kay Shau.

Inalalayan ko sila ni Kuya sa gilid. Si Zia naman ay tinutulungan si Rhynne laban kay Kuya Lemuel.

Gustuhin ko mang umiyak pero ayokong maging mahina sa sitwasyong ganito. Ayokong mapanghinaan ng loob dahil lang nagpapatayan na ang nga kaibigan ko.

"Get them. Tinatawag na niya tayo." Commanded by Johnny and his mens immediately followed what he orders.

Sa puntong ito, hindi ako lumaban dahil alam kong pupunta kami sa lungga ni Tanda. Nandoon si Nathan. Alam kong nandoon siya.

"Want my help, Johnny?"

"Vince?" Sabay na bulong namin ni Shau. Ngayong napatingin ako kay Shau, naalala ko si Jiyo. Nasaan si Jiyo?

"Nasaan si Jiyo?" Tumulo ang luha ni Shau kaya agad ko siyang niyakap.

"Ven..." Pilit akong hinihila ng mga tauhan ni Johnny pero pumalag ako at yakap pa din si Shau.

"Kinuha nila si Jiyo. Sa tingin ko, magkasama sila sa iisang lugar ni Jon."

Hahawakan na sana muli ako ng lalaki pero pinigilan siya ni Vince.

"Don't touch her. Ako nang bahala sa kanya." Lumapit ito sa kinaroroonan ko at siya na mismo ang nagtayo sa akin. Hindi ako makapaniwala na isa din siyang kasama nila Johnny. Paano? Ano ang relasyon nila?

"Nasaan si Jiyo?"

"You wanna see  your friend? Sumama ka sa akin."

"No Ven, huwag kang sasama sa kanya," napatili si Shau dahil sa sampal sa kanya ni Zia.

"Bakit Zia? Bakit niyo tinalikuran ang samahan natin?" Umiiyak na tanong ni kay Zia na animo'y walang pakialam sa sitwasyon ngayon ni Shau.

"How could you betray us, Zia? Rhynne?" Segunda ni Kuya Jemuel. Nasasaktan siya. Nasasaktan siya dahil tumalikod ang mga taong pinapahalagahan namin.

"How fool you are to trust us." Ngising sambit ni Rhynne. Hindi si Rhynne ito. Hindi siya ganyan. Hindi ito ang Rhynne na nagsilbing nakababatang kapatid ko.

"We never treated you as a friend nor family."

What hurts the most is when you see your friends slowly turing their back to you.

But what is more hurtful? This is when they said the words you didn't expect that will come from their mouths.

Hindi na ako pumalag nang binuhat ako ni Vince palayo sa mga kaibigan ko. Marahas din nilang hinila ang mga kaibigan ko.

I will not give up. I will bring them back.

"You are a bad liar, Zia." Huling narinig ko mula kay Shau bago may tinakip si Vince sa ilong ko at nawalan na ako ng malay.

---

Nagising ako na nakagapos sa isang upuan.

"Nathan," bulong ko nang nagmulat ako ng mata. Siya nga ang nasa harap ko.

Umiling-iling ito sa akin na tila sinasabing huwag na sana akong pumunta dito.

Punong-puno siya ng sugat sa bawat parte ng katawan niya. May sugat din siya sa labi.

Tumingin ako sa gilid at nakita ko doon ang mga kaibigan ko. Nasa likod nila sila Rhynne at Zia na nakahawak ng baril at nakatutok sa kanila.

"Aww, nakakaiyak naman ang tagpo ninyo," mapang-asar na sambit ni Shelia katabi ang ama niyang walang pinagbago, demonyo pa rin.

"If I can't summon your parents here, then I have no choice but to torture you emotionally. You'll be the payment to what happened to my son." A man came out from a room. Si Tanda-- no, it's Mr. Salveja.

"What a beautiful strong lady you have, Montenegro." Lumapit sa akin si Salveja na may kakaibang ngiti sa labi.

"My son really likes her so she will be my  gift to my son." Son? But Jay is dead? Sinong son?

"Vince, come here. Introduce yourself to your brother's friend before." What the fuck? Brother?

Kita ko ang gulat sa mga mata ni Nathan sa sinabi ni Salveja.

"Vince Vizcarra Salveja, Jayvien Salveja's fraternal twin." Natulala lang si Nathan kay Vince. Until one tear escape from his eyes.

If I could just hug you right now, nae sarang. It hurts seeing you at your fragile state.

"Wala kang karapatan para umiyak! Nawala ang anak ko dahil sa'yo!" Isang malakas na suntok ang tumama kay Nathan at ang masakit, wala akong magawa.

Nagpumiglas ako sa kinalalagyan ko pero pinigilan ako ni Vince. Masama ko siyang tinignan.

"Don't touch me." Ngisi lang ang iginanti nito sa akin. Paunti-unti kong kinakalag ang tali sa kamay ko.

"Vince," tawag ni Salveja sa taong nasa tabi ko. Mas lalong lumawak ang ngisi nito sa akin.

Lumuhod ito sa harap ko. Marahas nilang iniharap sa amin si Nathan. Hindi. Parang alam ko na kung ano ang binabalak nilang mag-ama.

Mas binilisan ko ang pagtanggal sa lubid na nakagapos sa kamay ko sa likod ng upuan. Pero sa kamalas-malasan ay napansin iyon ni Shelia.

Agad niyang sinugatan ang kamay ko dahilan para mas humapdi pa iyon. Gigil si Morana at siya napigilan ng taong nasa likod niya. Agad niyang sinugod si Shelia pero pinalo lang nila ng tubo ang ulo nito.

"Morana!"

"Fucking shit!" Sabay na sigaw namin ni Kuya Jemuel. Kahit nanghihina si Kuya ay agad niyang sinambot si Morana. Nawalan ito ng malay dahil sa tubong tumama sa ulo niya.

Napakawalang puso nila.

"Patayin niyo nalang ako! Huwag niyong idadamay ang mga kaibigan ko!" Bumaling sa akin ang tingin ko Johnny at Salveja.

"Don't worry, lady. Johnny will do that later but for now, I want my son to enjoy."

Hinila ni Vince ang buhok ko dahilan para mapatingala ako sa kanya. Ramdam ko ang dugo na umaagos sa sugat ko sa braso. Mabuti na lamang ay natalian ko iyon kanina.

"Jiyo!" Sigaw ni Shau kaya napatingin ako sa pwesto nila. Walang malay na kinakaladkad nila si Jiyo papunta sa pwesto nila Shau. Walang habas nilang itinulak si Jiyo kay Kuya Lemuel. Mabuti na lamang at nasambot siya ni Kuya.

"He tried to escape but look, he can't escape anymore."

Tahimik lang kami ni Nathan. Si Arye. Sana alam nila ni Master ang kinaroroonan namin ngayon. Sila nalang ang pag-asa namin ngayon.

I felt my left sleeve slip down.

"Queennanina! Don't touch me!" Tulad kanina, ngisi lang ang iginanti sa akin ni Vince. Kita kong pilit na nagpupumiglas si Nathan sa dalawang tao na nakahawak sa kanya ngayon.

"One move, Jace Veniz. One move and your man will die immediately." Bulong nito sa akin. Itinutok ni Salveja ang baril sa ulo ni Nathan. No, please.

"Don't hurt him, please," I said almost choking.

"Then be obedient." Walang laban na tumango ako.

He went behind me and I can feel his breathe in my neck. Nagpumiglas muli si Nathan pero umiling lang ako sa kanya.

"Dammit! Don't dare, Vince!" Isang suntok lang ang sumagot sa sigaw ni Nathan.

"Don't interrupt."

Kasabay ng pagpikit ko ay ang pagtulo ng luha ko.

Mariin kong itiniklop ang bibig ko. Hinila niya muli ang buhok ko pero hindi ako nagpatinag. I tried to untangle the rope in my hand even though it hurts a lot. My hand became numb.

"Stop!" Pero hindi tumigil si Vince at muli akong hinalikan ng marahas. I can taste some blood but I didn't give a damn anout it. I need to untangle the rope.

He was about to rip my upper cloth when I finally untangle the rope and use it to choke him.

"Try to hurt my man, Salveja, I'll kill your son right in front of you."

---