Our training as an agent starts with controlling our emotions. But how can I still control my emotion in state like this?

Hindi nagpatalo sa akin si Salveja at mas itinutok ang baril kay Nathan.

The two men who is holding him pinned him on the floor with full force.

Mas hinigpitan ko pa ang pagkakasakal ko kay Vince at kitang kita doon ang galit ng ama niya.

Susugod na sana sa akin si Shelia pero agad na gumalaw si Shau sa pwesto niya at buong pwersa na itinulak si Shelia dahilan para tumama siya sa pader.

Naging hudyat iyon para sunod sunod na ding lumaban sila Kuya.

Hawak ni Kuya Lemuel si Zia.

"Wake up Zia. This is not you!"

Dahil natuon ang atensiyon ko sa kanila ay hindi ko na namalayan na nabaliktad na ang sitwasyon. Ako na ngayon ang hawak sa leeg ni Vince at nakatutok sa akin ang baril niya.

Vince is about to fire the gun to me but he ended up in the floor. Series of gunshots is all we can here from the second floor of the house. Agad akong tumakbo sa kinalalagyan ni Nathan nang mabitawan na siya ni Salveja.

"Nathan," mabuti na lamang at nasambot ko siya bago siya bumagsak sa sahig ng bahay.

"Useless shits should be buried nine feet under the ground." A very cold voice echoed in the hall of the house.

"Who are you?" A woman come out.

Macaria. What is she doing here? Is something up that she's here? This is the third time insaw her. I can't help but to be mesmerized by her beauty.

She just shrugged to Salveja's question. Wearing her pin heels with nine inches high and her super elegant crimson Veronica dress, she slowly walk in the stairs with full of power and authority.

"Gosh, sayang iyong chocolate fountain." She murmured the herself but I heard it since malapit ako sa hagdan.

"I'm asking you woman, who are you?" Ulit na tanong ni Salveja.

"None of your fucking business, useless creature."

"Macaria," tawag ko sa kanya ng matapat na siya sa pwesto ko. Tinignan naman niya ako pagkatapos ay ang kasama ko.

"Don't worry. This is your mission but I really need to eliminate someone right now. He caused me a lot of troubles lately. I must clean the mess." She said and I even heard her says that she is being talkative already.

But what is more interested is that, she is talking without emotion at all.

Unti-unti siyang lumapit kay Johnny at Salveja na nasa iisang pwesto. And what the heck? She is holding carelessly her shining and elegant rapier.

"You are causing another shit again, Salveja. You're not different with Montenegro the old fuxking hag. How funny that you are taking your revenge though you are a damnshit too."

"What are you taking about? I don't even know you!" Sinenyasan ni Salveja ang nga tauhan niya para sugurin si Macaria.

Macaria did not even stop walking towards Salveja's direction. In her fastest move, she raise her hand and kill everyone who is trying to stop her way to Salveja.

Kita sa mga mata nila Salveja at Johnny ang takot sa babaeng kaharap na nila. Tumutulo ang dugo mula sa rapier ni Macaria.

"Thana and friends," she stops midway as she raise her sword again towards Salveja's head.

Pero ako daw? Thana ang friends? Mukha ba kaming cartoons sa TV?

"Yes?" I answered senselessly.

"I'm giving you the permission to eliminate useless hominids. I don't trust that jail can lock them up eternally. It is better to bury them--- oh wait." Humarap ito sa akin habang nakatutok pa rin sa ulo ni Salveja ang rapier niya.

"Just burn them. That way, they will not live anymore." She mercilessly stated and look again at Salveja.

She is really the mistress of Alpha Division. The one and only merciless queen, Macaria.

"N-no, I'm begging. Don't kill me!"

"Don't worry. Montenegro is already on his way to hell. Say hi to each other there." Rinig ko ang tili ng mga babae sa gilid dahil sa ginawa ni Macaria. At heto ako, natulala lang sa ginawa niya.

Even though Nathan tried to cover my eyes but it's already late. I saw how she killed Salveja. Itinarak niya ang rapier niya dibdib ni Salveja.

She walk at the front door and we can hear the sound coming from her pin heels.

Vince tried to shot Macaria using his gun but he didn't make it. Macaria dodge the bullet by tilting her head.

"Stop her!" Utos niya sa mga natitira nilang tauhan. But it's already too late because we heard a sound of helicopter.

Dahil sa galit ay kami ang pinagtuunan nito. Walang tigil siyang nagpaputok sa amin at laking pasalamat ko nang makapagtago agad sila Kuya.

Hawak pa rin ni Shau si Shelia at dahil walang habas si Vince sa pagpapaputok ng baril ay si Shelia ang natamaan niya.

"Nathan, I need to do my mission."

"No. Don't do it." Pigil nito sa akin pero umiling lang ako sa kanya.

"Macaria is right. Hindi na mapagkakatiwalaan ngayon ang kulungan. Just a little money and they will be free again." I explained but he just shut his eyes.

"But this is not you, Veniz."

"When a person is hurt, they will eventually change." And before he could stop me, lumabas na ako sa pinagtaguan namin.

Gamit ang nakuha kong USA Colt M1911 sa isang tauhan nila, tinutukan ko si Johnny. Iika ika man ako ay pilit parin akong lumapit sa kinaroroonan niya. Alam kong nakatago ka diyan, Johnny. How stupid. Magtatago ka na ngalang, kita pa ang sapatos mo.

Marami man ang humadlang sa akin pero agad ko silang pinapatamaan ng bala ng baril.

Hindi ko inaasahan na may sasaksak sa gilid ko kaya hindi ko naiwasan at napaatras ako. Nadagdagan na naman ang hiwa ko. Pero shit, masakit sa tagiliran.

Natanaw ko ang mga kaibigan ko na nakikipaglaban din para sa buhay nila.

Rhynne, Zia, bumalik na kayo sa amin.

Kasado na ang baril ko pero hindi ko inaasahan na nasa gawi ko ang atensyon ng baril ni Vince. Sa wakas ay lumabas na din sa pinagtataguan niya si Johnny.

Two guns is pointed at me. I don't care as long as I can eliminate him.

"Talo na kayo," ngising sambit ni Johnny pero hindi ko siya pinansin.

A loud gunshot surprised the whole of me. Hindi ako ang tinamaan. Nakita ko si Nathan na pilit nakikipag-agawan ng baril kay Johnny. Habang si Vince ay nakabulagta na ngayon sa sahig. Pero hindi ko inaasahan na sa lahat ng bagay na pwedeng mangyari, bakit ganito pa? Hindi ba pwedeng ako nalang ang natamaan ng baril?

"Rhynne..." Bakit mo ginawa ito Rhynne? Bakit kung kailan malapit ko na kayong mabawi?

"Ate..." Lumuhod ako at inalalayan siya. Inuman ko siya sa binti ko habang patuloy na rumaragasa sa pisngi ko ang mga luha.

"Ate Jace ko..." Hinawakan ko ang kamay niya at patuloy pa rin akong umiiling. Hindi, babalik pa sila sa amin ni Zia.

"Rhynne naman, sana...sana itinuloy mo nalang ang pagtalikod. Hindi ko kaya Rhynne...hindi ko kaya na may mawala sa inyo." Pilit niyang inabot ang pisngi ko at pinunasan ang mga luha na tumutulo mula sa mga mata ko. Mas hinigpitan ko ang paghawak sa kamay niya.

"Huwag kang pipikit, Rhynne. Please, huwag kang pipikit. Maliligtas ka. Darating sila Master Henri. Huwag kang pipikit Rhynne, parang awa mo na," hindi ko na mapigilan ang humagulgol.

Hindi ito ang tagpo na gusto kong mangyari. Hindi ganito. Ayoko nito.

Mas lalo akong napaiyak nang ngumiti siya sa akin na gaya ng lagi niyang ginagawa tuwing malungkot ako at siya lang ang napagsasabihan ko.

"Huwag ka nang umiyak, Ate Jace. Ako si Rhynne hindi ba? Hindi ako basta susuko." Ngumiti ako sa kanya.

"Darating sila, magtiwala lang tayo. Maliligtas ka din, Rhynne. Huwag mong iiwan si Ate." Pumikit ito sandali at muling nagmulat.

Please, huwag sila. Huwag ang mga mahahalagang tao sa buhay ko.

Sa wakas ay napansin na din kami nila Shau at Kuya Jemuel.

"Rhynne!"

Sunod sunod ang mga luha na tumulo mula sa mga mata ni Kuya. Naging mahalaga na sa kanya si Rhynne. Itinuring niya itong kapatid.

"Rhynne, huwag naman ganito oh," pakiusap sa kanya ni Shau.

"Huwag kang pipikit, Rhynne ah?" Pakiusap ko din sa kanya at hinawakan ang pisngi nito.

"Patawad. Patawad kasi tumalikod kami ni Zia pero sa maniwala kayo o hindi, ginawa namin iyon para protektahan kayo pero traydor sila at sinaktan pa din kayo." Umiling ako sa kanya.

"Huwag kang humingi ng tawad. Alam namin na may rason kayo."

"Patawad kung nasaktan kita, Kuya." Mas lalong bumuhos ang luha ni Kuya sa sinambit ni Rhynne.

"Huwag kang pipikit, ulaga ka. Sasapakin pa kita kaya huwag kang pipikit." Natawa ng kaunti si Rhynne.

Hindi ko kaya ang ganito. Muling bumangon ang galit sa akin.

Ibinilin ko si Rhynne kay Kuya. Kailangan ko nang tapusin kung ano man ang nasimulan. Marami na kayong naidamay. Hindi pwedeng may iba na naman na masali sa larong ito.

Walang habas kong hinila ang rapier na itinarak kanina ni Macaria sa dibdib ni Salveja.

Agad ko iyong iwinasiwas sa mga nagtangkang lumapit sa akin.

Puno man ng luha ang mga mata ko, nagpatuloy ako sa ginawa ko. Hindi ako titigil hangga't hindi sila nauubos.

Eksaktong nagawi sa akin ang likod ni Johnny kaya itinutok ko sa leeg niya ang rapier. Nakatutok naman sa dibdib niya ang baril na hawak ni Nathan. Habang ang dalawang baril na nasa kamay naman ni Johnny ay nakatutok kay Jackson ay Jiyo. Walang malay ang dalawa na may nakatutok sa kanila na baril.

"Put your gun down." Utos ko sa kaya pero hindi siya nagpatinag.

Mas idiniin ko ang rapier na hawak ko sa leeg niya.

Pero tatlong putok ng baril ang muling umalingawngaw.

"Zia..."

---