κεφάλαιο 7

Μισή ώρα μετά σταματάμε στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου είναι πολύ κοντά στην παραλία, ο Άγγελος μας βοηθάει να βγούμε από το suv και προχωράμε προς την είσοδο <<Καλώς ήρθατε>> λέει η κοπέλα στην υποδοχή με το μακρύ μαύρο της φόρεμα και μας κοιτάζει χαμογελαστά <<Οικονόμου>> της λέει ο μπαμπάς μου <<Παρακαλώ ακολουθήστε με>> απαντάει και προχωράει πρώτη ενώ εμείς την ακολουθούμε. Παίρναμε από τον κύριο χώρο του ξενοδοχείου και βγαίνουμε πίσω όπου υπάρχουν δυο μεγάλες πισίνες και κατά μήκος του είναι τοποθετημένα ψιλά τραπέζια. Πρέπει να είναι πάνω από εκατό άτομα και όλοι καλοντυμένοι. Κάποιοι από αυτός έχουν κάνει μικρά πηγαδάκια και συζητάνε ενώ άλλοι κάθονται στα τραπέζια τους πίνοντας το ποτό τους. Στο κέντρο και λίγο πιο μακριά από τα τραπέζια είναι τοποθετημένο ένα μικρό βάθρο με ένα μικρόφωνο προφανώς αυτοί που διοργανώνουν το γκαλά θα βγάλουν λόγο αργότερα.

Η κοπέλα μας οδηγεί προς το τραπέζι μας όπου ο Άρης κάθετε ήδη και τον βλέπω να έχει στραμμένο το βλέμμα του προς μια ψιλή ξανθιά με κόκκινο φόρεμα, η οποία μιλάει στο απέναντι τραπέζι. Γελάω από μέσα μου ειρωνικά περίεργο αυτός να κοιτάζει κάποια και μάλιστα ξανθιά. Μόλις μας εντοπίζει στρέφετε προς το μέρος μας αλλά, όχι για πολύ <<Άρη ο Μάρκος έχει έρθει;>> τον ρωτάει ο πατέρας μου. Γυρίζει το κεφάλι του και του κάνει νεύμα να κοιτάξει στα δεξιά του, προφανώς αυτός θα είναι ο άντρας με τον οποίο ο πατέρας μου θέλει να κλείσει την συμφωνία για την οποία μου είχε πει η μητέρα μου. Ένας σερβιτόρος έρχεται με έναν δίσκο που έχει πάνω του πολλά ποτήρια με σαμπάνια και παίρνουμε όλοι μας από ένα στο χέρι μας, υπάρχουν και άλλοι με δίσκους οι οποίοι περιέχουν διάφορα finger food.

Πίνω μια γουλιά από την υπέροχη αυτή σαμπάνια και πιάνω το βλέμμα του Άρη να με κοιτάζει και μου έρχονται στο μυαλό μου μνήμες από το δωμάτιο του ξενοδοχείου στο οποίο ήμασταν μαζί. Τον βλέπω να με κοιτάζει με τα σκοτεινά του μάτια όμως αμέσως γυρίζει ξανά προς το μέρος της ξανθιάς <<Με συγχωρείτε>> μας λέει και κατευθύνεται προς αυτήν. Έχει μείνει μόνη της στο τραπέζι οπότε αυτή είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να της μιλήσει. Την πλησιάζει και την καρφώνει με το βλέμμα του ξεδιάντροπα όπως και αυτή. Κοιτάζει τα οπίσθιά της τα οποία διαγράφονται από το στενό φόρεμα το ίδιο και το στήθος της. Το χαμόγελό της γίνεται πιο πλατύ την ώρα που της πιάνει την κουβέντα και την βλέπω να τινάζει το μαλλί της.

Θέλω να της βγάλω τρίχα - τρίχα τις ξανθιές πλατινιέ τούφες της και να την πετάξω στην πισίνα αν είχε και σκυλόψαρα μέσα ακόμα καλύτερα. ΣΤΕΛΛΑ ΗΡΕΜΗΣΕ. Η φωνή μέσα στο μυαλό μου προσπαθεί να με κάνει να χαλαρώσω αλλά, τα μάτια μου πετούν φωτιές και ανοίγουν διάπλατα όταν τον βλέπω να πλησιάζει το αυτί της και της λέει κάτι ψιθυριστά ενώ τα μάτια του κοιτάζουν εμένα. ΥΠΟΥΛΟ ΚΑΘΑΡΜΑ λέω μέσα μου. Νιώθω το κορμί μου να ανατριχιάζει καθώς η σκέψη της απαλής ανάσας του κοντά στον λαιμό μου με κάνει να αναδευτώ. Σμίγει τα φρύδια του και συνεχίζει να με κοιτάζει με ένα πονηρό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη του.

<<Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε>> μια φωνή με βγάζει από τις σκέψεις μου και με κάνει να γυρίσω το κεφάλι μου ένας άντρας γύρω στα πενήντα αρχίζει να βγάζει λόγο. Αναφέρετε στις επαγγελματικές του επιτυχίες στο τομέα των τηλεπικοινωνιών και ευχαριστεί τους συνεργάτες του καθώς και την οικογένειά του. Μετά από περίπου ένα τέταρτο τελειώνει τον λόγο του και ο πατέρας μου μαζί με τον Άρη τον πλησιάζουν προφανώς για να τον ευχαριστήσου για την πρόσκληση, μιλάνε για λίγη ώρα μεταξύ τους. Στη συνέχεια πηγαίνουν προς το διπλανό τραπέζι στο οποίο όπως είπε πριν ο Άρης κάθετε ο Μάρκος και πιάνουν συζήτηση. Βλέπω τον Άρη κα μιλάει με απόλυτη σοβαρότητα και τίποτα δεν μαρτυράει το πόσο κάθαρμα είναι στην προσωπική του ζωή. Δεν έχει ρίξει ξανά ούτε ένα βλέμμα στην ξανθιά και αναρωτιέμαι τι της είπε πριν.

Κάθομαι στο μπαρ που υπάρχει στον εξωτερικό χώρο και πίνω την τέταρτη μαργαρίτα και νιώθω της επίδραση του αλκοόλ σιγά - σιγά να με επηρεάζει. Κάνω νόημα στον μπάρμαν να μου φέρει ακόμα μια και κουνάει καταφατικά το κεφάλι του βγάζω το κινητό μου και βλέπω πως έχω ένα μήνυμα από την Άννα η οποία με ρωτάει πως περνάω και αν είχα μιλήσει καθόλου με τον Άρη. Της στέλνω πως βαριέμαι την ζωή μου και πως θα πέρναγα καλύτερα εάν ήμασταν μαζί και τα πίναμε στο vogue ή οπουδήποτε αλλού. <<Ώστε βαριέσαι την παρέα μας>> μια βραχνή φωνή πίσω μου με κάνει να πεταχτώ από την θέση στην οποία καθόμουν τόση ώρα. Γυρίζω και βλέπω τον Άρη να στέκετε πίσω μου και να με κοιτάζει <<Δεν είναι σωστό να κοιτάζεις τα μηνύματα των άλλων>> του λέω κοφτά και βάζω το κινητό μου μέσα.

Ο σερβιτόρος αφήνει την μαργαρίτα δίπλα μου <<Η πέμπτη>> λέει κοφτά και ανασηκώνω το φρύδι μου <<Με παρακολουθείς και μετράς τα ποτά μου;>> τον ρωτάω άγρια <<Αν θυμάσαι καλά την τελευταία φορά εγώ σε μάζεψα>> μου αντιγυρίζει με ύφος. Παίρνω μια βαθιά ανάσα <<Ένα Johnnie Walker Black χωρίς πάγο>> φωνάζει προς τον μπάρμαν <<Όπως βλέπεις είμαι μια χαρά>> του απαντάει στο ίδιο ύφος. Κάνει μια παύση καθώς ο υπάλληλος αφήνει το ποτήρι με το ουίσκι δίπλα του, πίνει μια γουλιά και με κοιτάζει <<Εσύ πόσα έχεις πιεί;>> τον ρωτάω και προσπαθώ να το παίξω άνετη <<Μην ανησυχείς εγώ μπορώ να αντέξω τα πάντα>> απαντάει και τα μάτια του γίνονται σκοτεινά και μυστηριώδη.

Ανασαίνω βαριά καθώς το βλέμμα του με μαγνητίζει <<Άρη>> λέω και κάνω ένα βήμα πιο κοντά του, μένει ακίνητος και με κοιτάζει <<Στέλλα σου είπα να μην με κοιτάς έτσι εκτός και αν έχεις σκοπό να κάνεις κάτι για αυτό>> λέει βραχνά και δείχνει με το βλέμμα του τον φουσκωμένο καβάλο. Μου κόβετε η ανάσα και χαμογελάει πονηρά πίνει μονορούφι το υπόλοιπο ουίσκι <<Μην ανησυχείς rabbit σου είπα δεν πρόκειται να γίνει μεταξύ μας τίποτα>> λέει και απομακρύνεται από κοντά μου τον βλέπω να πλησιάζει γοργά την ξανθιά με την οποία μιλούσε πριν και την πιάνει από το χέρι οδηγώντας την προς την έξοδο του ξενοδοχείου. Σφίγγω τις γροθιές μου και τελειώνω την υπόλοιπη μαργαρίτα προσπαθώντας να μείνω ψυχρεμη και να μην το ακολουθήσω από πίσω.

Στέλνω μήνυμα στην Άννα και της λέω ότι ο Άρης είναι ένας μαλάκας και μισός και δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά μαζί του. <<Στέλλα πάμε;>> ακούω την φωνή της μητέρας μου πίσω και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου. Αποχαιρετάμε τον Μάρκο μαζί με την γυναίκα του και απ' ότι κατάλαβα ο πατέρας μου κατάφερε να κλείσει την συμφωνία την οποία ήθελε. Βγαίνουμε και πάλι στο παρκινγκ όπου ο Άγγελος μας περιμένει για να μας μεταφέρει ξανά στον ξενοδοχείο στο οποίο διαμένουμε.

Στην μισάωρη διαδρομή ευτυχώς επικρατεί ησυχία και κανείς μας δεν μιλάει δεν βλέπω την ώρα να πάω στο δωμάτιό μου και να μείνω μόνη μου. Όταν μπαίνουμε μέσα στο ξενοδοχείο δεν υπάρχει κανείς μόνο ένας άντρας στον χώρο της ρεσεψιόν προφανώς σε περίπτωση που χρειάζεται κάτι κάποιος από όσους διαμένουν εδώ να τον εξυπηρετήσει. Ανεβαίνουμε με το ασανσέρ προς τον δεύτερο όροφο στον οποίο είναι τα δωμάτιά μας <<Στέλλα θα τα πούμε αύριο στο πρωινό το μεσημέρι θα φύγουμε για την Θεσσαλονίκη>> λέει ο πατέρας μου πριν μπει με την μαμά μου στο δωμάτιό τους <<Καληνύχτα>> τους λέω και προχωράω προς το δικό μου. Ακούω ξαφνικά κάτι να πέφτει και να σπάει και γυρίζω το κεφάλι αλλά, δεν υπάρχει τίποτα στον διάδρομο. Παρατηρώ πως η πόρτα του δωματίου του Άρη είναι ελάχιστα ανοιχτή και πλησιάζω προς τα εκεί απ' όπου προφανώς ακούστηκε ο θόρυβος για να δω τι συμβαίνει.

Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα καθώς κοιτάζω μέσα στο μισοσκότεινο δωμάτιο. Η καρδία μου έχει σταματήσει να χτυπάει και παίρνω τρεμάμενες ανάσες καθώς βλέπω την ξανθιά με την οποία είχε φύγει πριν να είναι ακουμπισμένη με το κεφάλι της πάνω στο μεγάλο τραπέζι που υπάρχει μέσα στο χώρο και ΓΥΜΝΗ. Ο Άρης ήταν πίσω της και έμπαινε βαθιά μέσα της από πίσω ξανά και ξανά ενώ αυτή ξεφώνιζε από ηδονή. Ένιωσα τον κόλπο μου να υγραίνεται. ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΣΚΑΤΑ. Τον βλέπω να πηδάει άγρια μια άλλη και εγώ ερεθίζομαι, τραβάει τα μαλλιά της δυνατά προς τα πίσω για να μπει ακόμα πιο μέσα και την ώρα αυτή τα μάτια του πέφτουν πάνω μου.

Αμέσως απομακρύνω το κεφάλι μου και ακουμπάω την πλάτη μου στον παγωμένο τοίχο και προσπαθώ να ηρεμίσω όμως μπορώ να ακούσω άνετα τα βογγητά τους. Νιώθω ήδη τα υγρά μου να έχουν μουσκέψει τους μηρούς μου. ΈΛΟΣ ΣΤΕΛΛΑ. Προσπαθώ να αντισταθώ αλλά, δεν κρατιέμαι και ρίχνω μια ματιά πάλι προς το εσωτερικό του δωματίου του. Τον βλέπω να την έχει ανεβάσει πάνω στο τραπέζι με το πρόσωπό της στραμμένο προς το δικό του, έχει βάλει τα χέρια του δεξιά και αριστερά της για να κρατιέται και μπαίνει βίαια μέσα της ενώ αυτή βογκάει.

Οι ματιές μας ενώνονται και μένω εκεί μαρμαρωμένη καθώς τα σκοτεινά του μάτια είναι γεμάτα από πόθο. Η καρδία μου χτυπάει ξέφρενά και δαγκώνω το κάτω χείλος μου δυνατά τόσο που νιώθω λίγο αίμα πάνω τους. Ακουμπάει τα χείλη του πάνω στο στήθος της και τα γλύφει ενώ τα μάτια του κοιτάζουν εμένα, αναδεύομαι και νιώθω τον ερεθισμό μου να έχει μουσκέψει το εσώρουχό μου. Πλησιάζει τα χείλη του στο αυτί της και της ψιθυρίζει κάτι και αυτή μουγκρίζει ελάχιστα. Επιταχύνει το ρυθμό του και αυτή βάζει τα χέρια της πάνω στο στέρνο του για να κρατηθεί, βλέπω το σώμα της να τεντώνεται και γνωρίζω πολύ καλά πως θα τελειώσει <<ΆΧΧΧ ΑΡΗΗΗΗ>> φωνάζει και ο οργασμός της την κυριεύει. ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ. Φωνάζει το όνομά του και τελειώνει συνεχίζει να μπαίνει μέσα της χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω μου και καταπίνω καθώς τον βλέπω να σμίγει τα φρύδια του και να τελειώνει βογκώντας και τα σκοτεινά του μάτια με κυριεύουν.

Πηγαίνω σχεδόν τρέχοντας προς το δωμάτιό μου και κλείνω την πόρτα πίσω μου ακουμπάω πάνω της και προσπαθώ να ηρεμίσω. Βγάζω το φόρεμά μου και το υγρό πλέον εσώρουχό μου, προχωράω προς το μπάνιο και μπαίνω κάτω από το ντουζ. Χρειάζομαι επειγόντος μια εκτόνωση και βάζω τα χέρια μου ανάμεσα στους μηρούς μου και αρχίζω να τρίβω την κλειτορίδα μου καθώς το νερό πέφτει πάνω στο γυμνό κορμί μου. Κλείνω τα μάτια και αφήνω τον εαυτό ελεύθερο, το στήθος μου ανεβοκατεβαίνει το ιδιο και οι παλμοί μου.

Μετά από λίγη ώρα στεγνώνω τα μαλλιά μου και αφού φοράω το σατέν κοντό νυχτικό μου ξαπλώνω στο κρεβάτι. Κλείνω τα μάτια και οι εικόνες του Άρη με την ξανθιά ξεπηδάνε από το μυαλό μου. Χριστέ μου τι είχα κάνει, τον είχα δει να πηδάει άγρια μια άλλη και όχι μόνο δεν έφυγα τρέχοντας αλλά, έμεινα εκεί και τον κοίταζα να την γαμάει άγρια ενώ σκεφτόμουν πως θα ήταν εάν ήμουν εγώ στην θέση της. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα φτάσει σε αυτό το σημείο εδώ έμαθα πως ο Πέτρος με απατούσε με την Ζωή και την άφησε έγκυο και τον χώρισα αμέσως όχι να κάθομαι και να παίρνω μάτι. Όμως με τον Άρη δεν έχουμε κάτι και όπως έχουμε ξεκαθαρίσει και οι δυο δεν θα αποκτήσουμε και ποτέ ο καθένας μας για τους δικούς του λόγους. Αλλά, αυτό που έγινε πριν ήταν άκρος ερεθιστικό καθώς τα μάτια του κοίταζαν τα δικά μου. Πρώτη φορά νιώθω τόσο έντονη σεξουαλική έλξη για έναν άντρα τον οποίο δεν θα έχω ποτέ.

Αναστενάζω και προσπαθώ να διώξω τις σκέψεις από το μυαλό μου μπας και καταφέρω να κοιμηθώ έστω και για λίγες ώρες αν και κάτι τέτοιο φαντάζει πια αδύνατον με όλα αυτά. Χριστέ μου τι θα κάνω πως θα τον αντικρίσω αύριο. Πιάνω το μαξιλάρι από δίπλα μου και καλύπτω το πρόσωπό μου έτσι και μου ρίξει ένα βλέμμα θα γίνω κόκκινη σαν το παντζάρι. Εισπνέω βαθιά και παραμερίζω το μαξιλάρι. Όχι Στέλλα λέω στον εαυτό μου μισή ντροπή δική σου και μισή δική του αυτός στο κάτω κάτω τελείωνε μέσα σε μια άλλη και κοίταζε εμένα μπορούσε να είχε κλείσει την πόρτα όταν μπήκαν μέσα στον δωμάτιο και αν δεν ήμουν εγώ θα ήταν κάποια άλλη ή κάποιος άλλος που θα μπορούσε να τους είχε δει περνώντας από το διάδρομο όμως έτυχε να είμαι εγώ γαμώτο μου η εικόνα αυτή δεν θα σβήσει ποτέ από το μυαλό μου.......

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top