Ο Άρης με τραβάει πάνω του και βαθαίνει το φιλί μας ενώ αναστενάζω πάνω στο στόμα του <<Νομίζω πως ήρθε η ώρα για το επιδόρπιο>> μου ψιθυρίζει και γελάω απαλά. Με πιάνει από το χέρι και με οδηγεί προς τα κάτω στο υπνοδωμάτιο. Κλείνει την πόρτα πίσω του και με ακουμπάει πάνω της βάζει τα χέρια του στο λαιμό μου και με φιλάει. Ακουμπάω τα δικά μου πάνω στο στέρνο του και ξεκουμπώνω απαλά τα κουμπιά του πουκαμίσου του. Με γυρίζει με το πρόσωπο στην πόρτα και φιλάει απαλά τον αυχένα μου και την πλάτη ενώ κατεβάζει το φερμουάρ του φορέματός μου. Σπρώχνει τις λεπτές τιράντες προς τα κάτω και το φόρεμα βρίσκεται με ένα θρόισμα γύρω από τα πόδια μου, με γυρίζει ξανά έτσι που να κοιταζόμαστε, τον αρπάζω και τον φιλάω παθιασμένα και βγάζω σε αυτό το φιλί όλη μου την ένταση των τελευταίων ημερών. Με σπρώχνει προς τα πίσω ώσπου νιώθω το κρεβάτι και με ρίχνει πάνω του, με πλησιάζει από πάνω και αρχίζει να φιλάει απαλά την βάση του λαιμού μου και τον λοβό μου.

Κατεβαίνει πιο κάτω και φιλάει το στήθος μου, πιάνει τις ρόγες μου στο στόμα του και βογκάω δυνατά καθώς ανατριχιάζω σε όλο μου το κορμί. Νιώθω το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου και να χώνεται μέσα από το δαντελωτό στριγκάκι μου. Αρχίζει να παίζει με την κλειτορίδα μου και σπρώχνει ένα δάχτυλο μέσα μου. Ανασηκώνω την λεκάνη μου καθώς θέλω κι άλλο, τον βλέπω να χαμογελάει πονηρά και σηκώνεται από πάνω μου, ξεκουμπώνει το παντελόνι του και απελευθερώνει το μεγάλο πέος του που ήδη είναι σε στύση, περνάω την γλώσσα πάνω από τα χείλη μου και ανακάθομαι, του ρίχνω ένα γρήγορο βλέμμα και πιάνω το μόριό του με τα χέρια μου και το ακουμπάω απαλά στα χείλη μου την βάλανο. Κλείνει τα μάτια του και αναπνέει βαθιά, το βάζω σιγά - σιγά όλο μέσα στο στόμα μου και αρχίζω να το γλύφω δυνατά, μερικά βογκητά ξεφεύγουν από το στόμα του και σφίγγει τις γροθιές του. Το βγάζω όλο έξω και περνάω απαλά την γλώσσα μου γύρω από την κορυφή του πέους του, και τι νιώθω να συσπάτε. Ανοίγει τα μάτια και με μια κίνηση με σπρώχνει προς τα πίσω και έρχεται από πάνω μου <<Νομίζω είναι ώρα να απολαύσω το γλυκό μου>> λέει και σκίζει με το χέρι του το εσώρουχό μου.

Ερχεται ανάμεσα από τα πόδια μου και ακουμπάει το στόμα του πάνω στα σκέλια μου, φυσάει απαλά γύρω από την κλειτορίδα μου και αναδεύομαι <<Κάτσε ήσυχη Στέλλα γιατί θα σε δέσω>> μου λέει και ένα μικρό γελάκι ξεφεύγει από τα χείλη μου. Σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτάζει άγρια <<Νομίζεις ότι αστειεύομαι>> λέει και ρίχνει την παλάμη του με λίγη δύναμη πάνω στην κλειτορίδα μου και με κάνει να φωνάξω δυνατά από ερεθισμό. <<Τι θες μωρό μου;>> με ρωτάει καθώς χώνει δυο δάχτυλα μέσα μου βίαια και βογκάω <<Πες μου τι θες>> λέει ξανά και καταπίνω <<Εσένα μέσα μου ΤΩΡΑ>> του λέω δυνατά. Χαμογελάει πονηρά και <<Είμαι όλος δικός σου και εσύ είσαι δικιά μου αυτό μην το ξεχνάς>> μου λέει άγρια και μπαίνει με δύναμη μέσα μου και ξεφωνίζω καθώς νιώθω όλο το πέος του να χώνεται μέσα στον στενό κόλπο μου. Με πιάνει από την μέση και με γυρίζει απότομα έτσι που να είμαι εγώ από πάνω του <<Από εδώ έχω καλύτερη θέα>> μου λέω και αρχίζω να τον καβαλάω δυνατά και να νιώθω κάθε εκατοστό του μέσα μου.

Ανεβάζω τον ρυθμό μου ενώ βάζει το χέρι του και τρίβει δυνατά την κλειτορίδα μου φτάνοντάς με στην κορύφωση που λαχταρώ εδώ και μέρες. Το σώμα μου σπαρταράει και τεντώνεται σαν τόξο <<ΆΡΗΗΗ>> φωνάζω καθώς τελειώνω δυνατά, με πιάνει και με γυρίζει ώστε να είναι αυτός από πάνω μου και αυξάνει τον ρυθμό του. Νιώθω το πέος του να πάλλεται μέσα μου και ξέρω πως φτάνει στην κορύφωση και πάει να βγει από μέσα μου αλλά, τον σταματάει <<Ξεκίνησα τα αντισυλληπτικά>> του λέω και με καρφώνει με το βλέμμα του, σκύβει προς το μέρος μου και με φιλάει με πάθος δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου, και συνεχίζει να σπρώχνει ξανά και ξανά μέσα μου δυνατά. Τραβάει το χείλος μου και κλείνει τα μάτια του σφιχτά <<Στέλλα...>> λέει τόσο σιγανά και βραχνά στο αυτί μου καθώς τελειώνει μέσα μου που σχεδόν νομίζω πως το φαντάστηκα. Όντως είπε το όνομα μου Χριστέ μου ακούστηκε τόσο ωραία από το στόμα του, με κοιτάζει και χαμογελάει απαλά <<Υπέροχο το επιδόρπιο τόσο καλό δεν έχω ξανά φάει ποτέ μου>> μου λέει και τον χτυπάω απαλά στο μπράτσο.

Ξαπλώνει δίπλα μου και με τραβάει στην αγκαλιά του <<Κοιμήσου μωρό μου γιατί θέλω να δούμε μαζί την ανατολή>> μου λέει και τυλίγει τα χέρια του γύρω μου. Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να βρω ξανά την ανάσα μου, μου φαίνεται σαν όνειρο το ότι είμαι στη αγκαλιά του Άρη και πριν από λίγη ώρα μου έκανε πρόταση γάμο και επίσημα. Ειλικρινά νομίζω πως είμαι η πιο τυχερή γυναίκα στον κόσμο, χαμογελάω καθώς μυρίζω το άρωμα του αναμιγμένο με την μυρωδιά του σεξ υπέροχος συνδυασμός. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και προσπαθώ να κοιμηθώ μέσα στην σφιχτή αγκαλιά του πιο υπέροχου άντρα.

<<Στέλλα>> η φωνή του Άρη με κάνει να ανοίξω τα μάτια μου, είναι ξαπλωμένος δίπλα μου και παίζει με μια τούφα από τα μαλλιά μου, γυρίζω προς το μέρος του και χαμογελάω αγουροξυπνημένη <<Έλα θέλω να σου δείξω την ανατολή>> μου λέει και αφήνει ένα απαλό φιλί πάνω στα χείλη μου. Σηκώνεται όρθιος και μπορώ να θαυμάσω με την ησυχία μου τον υπέροχο στητό κώλο του. Σηκώνει το φρύδι του και με κοιτάζει πονηρά <<Βλέπεις κάτι που σου αρέσει;>> με ρωτάει και χαμογελάω ντροπιασμένη που με έπιασε να τον κοιτάζω με αυτόν τον τρόπο. Ανακάθομαι στο κρεβάτι και τυλίγω το σεντόνι γύρω μου <<Πάνω στην πολυθρόνα υπάρχουν ρούχα για να φορέσεις>> μου λέει ο Άρης και κοιτάζω την τσάντα που είναι πάνω της. Βλέπω ένα τζιν παντελόνι εσώρουχα και ένα λευκό πουκάμισο, προχωράω προς το μπάνιο για να πλύνω τα δόντια μου και φτιάχνω λίγο τα ανακατεμένα μαλλιά μου. Ο Άρης έρχεται δίπλα μου φορώντας και αυτός ένα κολλητό τζιν παντελόνι με ένα μαύρο κοντομάνικο μπλουζάκι και είναι απίστευτα σέξι.

Φοράω τα ρούχα που μου έφερε και τον ακολουθώ προς το κατάστρωμα, το τραπέζι που φάγαμε χθες είναι και πάλι στρωμένο αλλά, αυτή την φορά για το πρωινό. Ακόμα οι πρώτες ακτίνες του ήλιου δεν έχουν ξεπροβάλει και έξω είναι αρκετά σκοτεινά. Ο Άρης μου κάνει νόημα να καθίσω στην καρέκλα που κρατάει στα χέρια του, χαμογελάω και πηγαίνω προς το μέρος του, κάθεται απέναντί μου και ένας από το πλήρωμα του καραβιού μας φέρνει καφέ, χυμό, και ομελέτα ενώ συνεχίζει να γεμίζει το τραπέζι μας με κρουασάν, διάφορα τυριά και πολλά ακόμη. Πίνω λίγο από τον καφέ μου και κοιτάζω τον Άρη <<Φάε την ομελέτα σου Στέλλα>> μου λέει και δείχνει το πιάτο μου. Καταπίνω και πιάνω το πιρούνι στα χέρια μου δεν έχω ιδιαίτερα όρεξη για να φάω αλλά, το αυστηρό βλέμμα του Άρη δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια.

Μετά από λίγα λεπτά αφήνω το πιρούνι μου καθώς δεν μπορώ να φάω άλλο, η ατμόσφαιρα γύρω μου μοιάζει απόκοσμη και σκοτεινή και το εξεταστικό βλέμμα του Άρη πάνω μου δεν βοηθάει την κατάσταση ιδιαίτερα. Μετά την χθεσινή νύχτα που περάσαμε και την υπέροχη πρόταση γάμου που μου έκανε σκέφτομαι συνεχώς τα όσα έγιναν μέσα στο δοκιμαστήριο με τον Αλέξη και φοβάμαι μήπως το μάθει και τελειώσουν όλα. <<Στέλλα τι συμβαίνει;>> ρωτάει και στρέφω το βλέμμα μου αλλού <<Τίποτα όλα είναι υπέροχα>> του λέω και προσπαθώ να χαμογελάσω αλλά, δεν τα καταφέρνω <<Έλα εδώ>> μου λέει και τον κοιτάζω, σηκώνομαι από την θέση μου και πηγαίνω προς το μέρος του. Πιάνει το χέρι μου και με τραβάει να κάτσω πάνω του, <<Τι έχει γίνει Στέλλα;>> με ρωτάει και ξεροκαταπίνω <<Πες μου για τον γάμο είσαι έτσι;>> ρωτάει ξανά και τον κοιτάζω διστακτικά <<Όχι...>> λέω και χαμηλώνω το βλέμμα μου <<Αλλά για πιο πράγμα;>> συνεχίζει τις ερωτήσεις και εγώ είμαι στο χείλος του γκρεμού έτοιμη να πέσω.

Σηκώνει το πιγούνι μου και με κοιτάζει με τα σκοτεινά του μάτια σας να ψάχνει να βρει την αλήθεια μέσα μου <<Γιατί δεν μου μιλάς για το παρελθόν σου;>> τον ρωτάω και αναστενάζει γυρίζοντας τα μάτια του ψιλά, σηκώνομαι όρθια και με ακολουθεί και αυτός καθώς προχωράω προς την κουπαστή του σκάφους <<Σου είπα Στέλλα πως δεν υπάρχει κάτι να μάθεις>> μου λέει πίσω μου γυρίζω προς το μέρος του και τον κοιτάζω άγρια <<Εγώ πάλι νομίζω πως υπάρχουν πολλά και σοβαρά πράγματα που πρέπει να μάθω και προσπαθείς να μου κρύψεις, Άρη...>> λέω και παίρνω μια ανάσα και τον κοιτάζω γλυκά <<Δεν πρόκειται να φύγω από κοντά σου ότι και να μου πεις ότι και να έχει συμβεί στο παρελθόν σου ανήκει εκεί δεν με νοιάζει αλλά, θέλω να ξέρω έχω το δικαίωμα να γνωρίζω γυναίκα σου θα γίνω>> του λέω και αναστενάζει <<Ωραία αφού θες να μάθεις θα σου πω>> μου λέει κοφτά και μένω να τον κοιτάζω έκπληκτη καθώς δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα <<Αλλά, μετά τον γάμο>> λέει και κουνάω το κεφάλι μου απογοητευμένη αλλά, τουλάχιστον κάτι είναι και αυτό ελπίζω μόνο να μην αθετήσει την υπόσχεσή του μέχρι τότε.

Με πλησιάζει και βλέπω μια υπομειδιά χαμόγελου στα χείλη του <<Ευχαριστημένη τώρα;>> ρωτάει ειρωνικά <<Πολύ>> του απαντάω και χαμογελάω θριαυμβεφτηκα <<Ωραία πες μου τώρα γιατί είσαι έτσι γιατί δεν νομίζω πως η συμπεριφορά σου έχει σχέση μόνο με το παρελθόν μου>> μου λέει και σηκώνει το φρύδι του. Νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν καθώς με κοιτάζει στα μάτια και φοβάμαι ότι μπορεί να διαβάσει κάθε σκέψη του μυαλό μου, γυρίζω από την άλλη το κεφάλι μου αλλά, όχι για πολύ καθώς βρίκεται ξανά στο οπτικό πεδίο μου. <<Στέλλα πες μου μη με κάνεις να χάσω την υπομονή μου>> μου λέει άγρια και καταπίνω. Κουνάει το κεφάλι του και χτυπάει την κουπαστή του σκάφους με το χέρι του και κάνω ένα βήμα μακριά του <<Έχει να κάνει με τον Αλέξη έτσι δεν είναι;>> ρωτάει και με καρφώνει με το άγριο βλέμμα του. Κουνάω απαλά το κεφάλι μου καταφατικά και σφίγγει την κουπαστή με τα χέρια του τόσο που ήμουν σίγουρη πως θα διαλυόταν <<Τι έγινε;>> με ρωτάει και ξεροκαταπίνω αλλά, δεν μπορώ να μιλήσω καθώς η καρδία μου χτυπάει σαν τρελή <<Πες μου>> φωνάζει δυνατά και ο αντίλαλός του αντηχεί στην ανοιχτή θάλασσα που αρχίζει να φωτίζεται από τις πρώτες ακτίνες του ήλιου.

Παίρνω μια ανάσα και τον κοιτάζω <<Ήρθε χθες στο ατελιέ>> του λέω και δεν θέλω να πω περισσότερες λεπτομέριες γιατί με βλέπω στον πάτο της θάλασσας να κάνω παρέα στα ψάρια μαζί με τον Αλέξη. Κλείνει τα μάτια του και ετοιμάζομαι για έναν επικό καυγά μόλις τον βλέπω να γυρίζει προς το μέρος μου <<Έλα σου είπα πως θα θέλω να δούμε την ανατολή>> λέει και τον κοιτάζω άναυδη, δεν θα φωνάξει δεν θα πει τίποτα είναι λες και δεν έμαθε τίποτα, με πιάνει απαλά από το χέρι και με πάει προς την πλώρη, τον κοιτάζω καθώς φοβάμαι μήπως είναι κάποιο κόλπο του για να με ρίξει μέσα. Χαμογελάει πλατιά γελάει ελάχιστα <<Προχώρα Στέλλα μην ανησυχείς δεν πρόκειται να σε ρίξω στην θάλασσα ούτε εσένα ούτε τον άλλον δυστυχώς είναι πάνω από τις δυνάμεις μου...>> λέει, λες και μόλις διάβασε τις σκέψεις μου και με τραβάει προς τον υπέροχο ορίζοντας που φωτίζεται από τον ήλιο που έχει κάνει την εμφάνιση του. Και σαν να μην έγινε τίποτα με αγκαλιάζει και κοιτάζουμε την ανατολή σαν δυο ερωτευμένοι άνθρωποι....