Το επόμενο πρωί κάθομαι μπροστά στο καθρέφτη και προσπαθώ να δω πως σκατά θα καταφέρω να κρύψω τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου. Προσπάθησα να κοιμηθώ το βράδυ και τα κατάφερα αλλά, είχε ήδη πάει τρις όταν επιτέλους με πήρε ο ύπνος. Είχαμε πει με την Άννα να πάμε για καφέ σήμερα και θα έπρεπε να της πω όλα όσα συνέβησαν χθες, στέλνω μήνυμα στον Άρη και του λέω πως θα βρεθώ με την φίλη μου στις δώδεκα για καφέ κάτω στο λιμάνι. Φοράω γρήγορα ένα σορτσάκι τζιν και μια μπλούζα σε λευκό χρώμα και βάφομαι ελαφρά. Βάζω τα άσπρα σανδάλια μου και κατεβαίνω προς την τραπεζαρία όπου η μητέρα μου πίνει τον καφέ της <<Καλημέρα μαμά>> της λέω και της δίνω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο <<Ο μπαμπάς;>> την ρωτάω και αναστενάζει <<Έφυγε νωρίς το πρωί είχε πολύ δουλειά>> μου απαντάει και πίνει από το φλυτζάνι της <<Είχε δουλειά ή δεν ήθελε να με συναντήσει και να μιλήσει για τα χθεσινά;>> την ρωτάω και ανασηκώνει τους ώμους της <<Τι συμβαίνει μεταξύ τους ξέρω καλά πως κάτι μου κρύβει ο Άρης>> της λέω και σμίγει τα φρύδια της <<Δεν ξέρω Στέλλα ειλικρινά και ο πατέρας σου μισόλογα μου λέει όμως εγώ άλλο θέλω να σε ρωτήσω είσαι σίγουρη πως θες να παντρευτείς αυτόν τον άντρα όλοι μας γνωρίζουμε την φήμη που έχει με τις γυναίκες και δεν ξέρεις σχεδόν τίποτα για την ζωή αν έχει οικογένεια γονείς αδέλφια τίποτα>> μου λέει και με κοιτάζει στα μάτια. 

Αναστενάζω και κάθομαι απέναντί της βάζω καφέ στο φλυτζάνι μου και πίνω μια - δυο γουλιές. Πως έμπλεξα έτσι δεν μπορώ να της πω ότι όλα ήταν ένα ψέμα που δημιούργησα εγώ <<Λογικά για να αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το βήμα άρα το έχουμε σκεφτεί και οι δυο μας καλά>> απαντάω <<Και δεν σε νοιάζει να μάθεις για το παρελθόν του και την οικογένειά του δηλαδή Στέλλα;>> με ρωτάει <<Προφανώς για να μην θέλει να μιλήσει για το παρελθόν του κάποιο λόγο θα έχει ίσως να έχουν μαλώσει και να μην έχουν επαφές>> της λέω αν και η περιέργεια αρχίζει να τρώει τα σωθικά μου όντως ο Άρης δεν μας έχει πει ποτέ τίποτα για την ζωή του και εγώ ετοιμάζομαι να τον παντρευτώ. <<Τι να σου πω Στέλλα ελπίζω να μην το μετανιώσεις γιατί μετά θα είναι αργά>> μου λέει η μαμά μου και με κοιτάζει κάπως στεναχωρημένα. <<Και εγώ το εύχομαι μαμά>> της λέω αρχίζω να τρώω από το πρωινό για να μην λυγίσω  και της αποκαλύψω τα πάντα. 

Στις δώδεκα ακριβώς φτάνω στα Starbucks όπου βλέπω την Άννα να με περιμένει καθισμένη σε ένα τραπεζάκι έξω από το μαγαζί και να κοιτάζει προς την θάλασσα. <<Καλημέρα φιλενάδα>> της λέω και γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος μου μόλις οι ματιές μας συναντιούνται χαμογελάει πλατιά και σηκώνεται με αγκαλιάζει σφιχτά και με φιλάει. Της ανταποδίδω το φιλί <<Λοιπόν ξεκίνα να μου λες με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τι έγινε μεταξύ σας στην Χαλκιδική>> λέει και χαμογελάει σκανταλιάρικα. <<Να πάρουμε πρώτα καφέ>> της απαντάω και κάνω νόημα στον σερβιτόρο να πλησιάσει και του λέμε τι καφέδες θέλουμε. <<Άντε πες μου με έχει φάει η αγωνία και δεν θέλω να μας πάρει το βράδυ μέχρι να τελειώσεις έχουμε άλλα πράγματα να κάνουμε μετά>> μου λέει και την κοιτάζω ερωτηματικά <<Όπως;>> ρωτάω <<Μας έχουν καλέσει σε ένα πάρτι>> λέει και το χαμόγελο της γίνεται πιο πλατύ <<Σε πιο πάρτι και εγώ γιατί δεν το γνωρίζω;>> ρωτάω χωρίς να καταλαβαίνω τίποτα <<Να ρε παιδί μου έμενα κάλεσαν αλλά, τους είπα πως θα έρθει και η φίλη μου>> μου απαντάει και την κοιτάζω άγρια. Ώρες ώρες θέλω να την σκοτώσω την Άννα <<Άννα πως θα έρθω χωρίς να τους γνωρίζω>> της απαντάω με έντονο ύφος <<Μα τον γνωρίζεις>> λέει και συνοφρυώνομαι <<Τον>> λέω και καταλαβαίνω πως πρόκειται για άντρα και κουνάω αποδοκιμαστικά το κεφάλι μου <<Και ποιος είναι;>> την ρωτάω με όση υπομονή μου έχει μείνει και χαμογελάει πλατιά <<Ο Αντώνης Καλογήρου>> μου λέει και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα από το σοκ. 

Την είχε καλέσει ο Αντώνης σε πάρτι του <<Άννα αν δεν το θυμάσαι ο Αντώνης είναι κολλητός φίλος του Άρη>> της λέω κοφτά <<Ε και με ένα σπάρο δυο τρυγόνια δεν μπορεί να λείπει ο φίλος του από το πάρτι άντε τυχερή σου έφεξε θα τον δεις πάλι>> μου λέει παιχνιδιάρικα <<Και ποιος σου είπε ότι θέλω να τον δω>> της λέω άγρια και σηκώνει το φρύδι της <<Έλα τώρα μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια Στέλλα πες μου τώρα τι έγινε με τον Άρη και συζητάμε μετά για το πάρτι>> λέει η Άννα και αναστενάζω <<Παντρευόμαστε>> της λέω με μια φωνή και η φίλη μου πνίγετε. Γελάω δυνατά ορίστε παρ΄ τα τώρα μια σου και μια μου φιλενάδα <<Στέλλα τι λες ας την πλάκα θες να πάθω τίποτα όλοι ξέρουμε πως ο Άρης είναι θανατικός εργένης>> μου λέει και πίνει λίγο από τον καφέ της. Την αφήνω να καταπιεί για να μην πνιγεί ξανά <<Κι όμως είναι αλήθεια το είπε και στο πατέρα μου άσε που με φίλησε μπροστά σε όλον τον κόσμο στην δεξίωση σε ένα μήνα θα γίνει ο γάμος>> της λέω και βλέπω την φίλη μου να με κοιτάζει άναυδη <<Άννα είσαι καλά>> της λέω καθώς αρχίζω να φοβάμαι αφού δεν αντιδράει. Πιάνει επιτέλους το ποτήρι με το νερό και πίνει κάποιες γουλιές <<Κάτσε Στέλλα γιατί κοντεύω να μείνω στον τόπο τί είναι αυτά που μου λες θες να με τρελάνεις σου ζήτησε ο Άρης να παντρευτείτε;>> με ρωτάει και ξεροκαταπίνω <<Όχι ακριβώς>> της λέω και διστάζω λίγο <<Άλλα πως;>> ρωτάει ξανά και ξεκινάω να της λέω για το ψέμα που αναγκάστηκα να πω στους γονείς μου για να πάω μαζί του στην δεξίωση καθώς και για όσα συνέβησαν με έμενα και τον Άρη κατά την διάρκεια της. Φυσικά παρέλειψα να αναφερθώ στα όσα έγιναν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου είπα μόνο ότι περάσαμε μαζί το βράδυ χωρίς πολλές - πολλές λεπτομέρειες. Βέβαια η Άννα τρωγόταν μα μάθει περισσότερα αλλά, έπειτα από το άγριο βλέμμα μου υποχώρησε. 

Έπειτα από δυο ώρες περπατάμε στην παραλία και πηγαίνουμε προς τα ταξί για να γυρίσουμε στα σπίτια μας. Ακούω την φίλη μου να αναστενάζει και γυρίζω προς το μέρος της <<Δεν ξέρω Στέλλα ειλικρινά τι να σου πω με όλα αυτά το σίγουρο είναι πως δεν μπορεί κάποιος ο οποίος μέχρι πριν λίγο καιρό να μην ήθελε ούτε σχέση ξαφνικά να θέλει γάμο κάτι άλλο συμβαίνει εδώ και δυστυχώς πλέον δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά έτσι όπως μπλεχτήκαν τα πράγματα θα πρέπει να τον παντρευτείς>> λέει η Άννα και ξέρω πως έχει δίκιο τα έχω κάνει σκατά. <<Να σε ρωτήσω ο Στάθης ξέρει για το αποψινό πάρτι;>> την ρωτάω και κοκκινίζει και ξέρω πως χτύπησα φλέβα <<Άννα τι έγινε κατάπιες την γλώσσα σου>> της λέω κοροϊδευτικά και με σκουντάει <<Όχι του είπα ότι θα μείνω σπίτι σου γιατί έχουμε μέρες να βρεθούμε>> μου λέει και τα μάγουλα της έχουν γίνει κατακόκκινα από ντροπή. Γελάω δυνατά με την φίλη μου <<Τι τρέχει μεταξύ σας;>> την ρωτάω <<Τίποτα αλήθεια δεν έχουμε κάνει κάτι απλά μιλάμε που και που με μηνύματα και οκ ας το παραδεχτούμε ο Αντώνης είναι πολύ ωραίος άντρας>> μου λέει και την κοιτάζω εξεταστικά και χαμογελάω <<Άρα παραδέχεσαι ότι σου αρέσει;>> την ρωτάω και με κοιτάζει άγρια <<Και σε πια γυναίκα δεν θα άρεσε Στέλλα γιατί εσύ δεν τον βρίσκεις ωραίο;>> ρωτάει με το ίδιο ύφος και γελάω <<Ναι αλλά, εμένα δεν με καλεί στα πάρτι του>> της απαντάω και μου ρίχνει μια αγκωνιά. <<Ευκαιρία λοιπόν να έρθεις μαζί μου και να δεις πως είναι να διασκεδάζει κανείς στα πάρτι που διοργανώνει ο Αντώνης Καλογήρου α και να φοράς μαγιό δε ξέρω αν στο είπα αλλά, είναι pool πάρτι>> λέει η Άννα και χαμογελάει πλατιά.  Αναστενάζω και κουνάω το κεφάλι μου αποδοκιμαστικά αλλά μετά χαμογελάω <<Τι να σου κάνω το ξέρεις πως δεν μπορώ να σου πω όχι είσαι η καλύτερή μου φίλη>> της λέω καθώς φτάνω στο ταξί και ανοίγω την πίσω πόρτα για να μπω μέσα <<Θα τα πούμε στο πάρτι και μην αργήσεις εννέα να είσαι εκεί>> μου φωνάζει καθώς κάθομαι στο πίσω κάθισμα.  Της κουνάω το κεφάλι καταφατικά και λέω στον οδηγό την διεύθυνση του σπιτιού μου. 

Η αλήθεια είναι πως πάντα άκουγα για τα πάρτι που διοργάνωνε ο Αντώνης και ότι ήταν τα πιο hot της πόλης μας αλλά, μέχρι τώρα δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να βρεθώ σε κάποιο. Το ταξί με αφήνει έξω από το σπίτι μου και αφού τον πληρώνω, ανοίγω την πόρτα και βγαίνω. <<Καλησπέρα Άγγελε>> λέω καθώς τον βλέπω να κάθετε έξω από το αυτοκίνητό μας <<Καλημέρα δεσποινίς>> απαντάει με ένα χαμόγελο όπως πάντα <<Μπορείς να με πας κάπου το βράδυ κατά τις εννέα;>> τον ρωτάω και κουνάει καταφατικά το κεφάλι του <<Φυσικά θα πάω να πάρω τον πατέρα σας από τα γραφεία του γύρω στις επτά και μετά θα είμαι ελεύθερος>> μου λέει και του χαμογελάω καθώς απομακρύνομαι και πηγαίνω προς το εσωτερικό του σπιτιού μας. Βλέπω την μαμά μου να κάθετε στο σαλόνι και να διαβάζει ένα περιοδικό μόδας <<Καλησπέρα μαμά>> της λέω και την πλησιάζω, σηκώνει το κεφάλι της και με κοιτάζει <<Τι κάνεις αγάπη μου;>> με ρωτάει χαμογελαστά <<Μια χαρά για καφέ με την Άννα είχα πάει ήθελα να σου πω ότι το βράδυ θα πάμε σε ένα πάρτι μαζί>> της απαντάω και κουνάει το κεφάλι της αποδοκιμαστικά <<Περίεργο εσείς σε πάρτι πρωτοφανές>> μου λέει ειρωνικά <<Έλα ρε μαμά τώρα δεν θέλω να μαλώσουμε ξανά εγώ στο είπα απλά για να σε ενημερώσω>> της απαντάω ήρεμα μπας και καταφέρω να αποφύγω τον τσακωμό <<Θα σοβαρευτείς ποτέ Στέλλα όλα αυτά τα πράγματα που μας λες και κάνεις ξέρεις τι δείχνουν ένα κορίτσι που δεν ξέρει τι τις γίνεται μας είπες ότι σε ένα μήνα παντρεύεσαι τον Άρη και εσύ τι κάνεις για αυτό γυρίζεις από πάρτι σε πάρτι πότε έχεις σκοπό να αρχίσεις να οργανώνεις τον γάμο σου την τελευταία εβδομάδα>> μου φωνάζει και πετάει το περιοδικό πάνω στο τραπέζι και μόνο τότε βλέπω πως είναι περιοδικό γάμου. 

Την κοιτάζω έκπληκτη καθώς σπάνια η μητέρα μου ξεσπάει με αυτόν τον τρόπο και όλα αυτά που μου είπε μόλις με κάνουν να τρομάξω για το τι πάω να κάνω. <<Αν νομίζεις πως θα αφήσουμε την μονάκριβη κόρη μας να κάνεις ένα γάμο όπως όπως είσαι γελασμένη μπορεί να μην εγκρίνει ο πατέρας σου τον 'Άρη αλλά, εγώ δεν θα αφήσω να ντροπιαστεί η οικογένειά μας ο γάμος θα γίνει σωστά και με τον τρόπο που πρέπει κατάλαβες Στέλλα γι' αυτό από αύριο κι όλας θα ξεκινήσουμε τις ετοιμασίες. Α κουμπάρους έχετε βρει;>> με ρωτάει αλλά, το μυαλό μου έχει θολώσει από τον καταιγισμό πληροφοριών που μόλις δέχτηκα. <<Όχι μαμά δεν έχουμε βρει ακόμα>> της απαντάω και την βλέπω να γίνεται έξαλλη <<Και τι περιμένετε δηλαδή τι να σου πω παιδί μου συμπεριφέρεστε λες και δεν τον θέλετε αυτόν τον γάμο τι να σου πω>> μου λέει και καταπίνω. Έπεσες διάνα ήθελα να της πω αλλά, δεν το έκανα την πλησιάζω και της χαμογελάω απαλά <<Μην ανησυχείς μαμά θα τα φτιάξουμε όλα από αύριο στο υπόσχομαι όμως τώρα πρέπει αν πάω να ετοιμαστώ για το πάρτι>> της λέω και της δίνω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο και απομακρύνομαι. Ανεβαίνω προς το δωμάτιο μου καθώς σκέφτομαι πως σίγουρα θα δω τον Άρη δεν μπορεί να λείπει από το πάρτι του φίλη του.