Έχω ξυπνήσει εδώ και μια ώρα αλλά, κάθομαι στο κρεβάτι και συλλογίζομαι τα όσα έγιναν με τον Άρη χθες το απόγευμα. Δεν έχει πάψει στιγμή να που να μην τριβελίζουν το μυαλό μου εικόνες από όσα κάναμε μέσα στο αμάξι, αναστενάζω και σηκώνομαι από το κρεβάτι τι ώρα που μου έρχεται μια ειδοποίηση στο messenger. Πιάνω το κινητό στα χέρια μου και βλέπω πως είναι από την Άννα με ρωτάει εάν έχω όρεξη να βγούμε το βράδυ στο MABEL μαζί με τον Στάθη, την Κατερίνα, και την Μαρίζα δυο φίλες μας από την σχολή. Της στέλνω πως δεν έχω πρόβλημα ποτέ άλλωστε δεν έλεγα όχι σε έξοδο και ποτό. Μου λέει πως θα περάσει να με πάρει κατά τις έντεκα και μισή από το σπίτι, της στέλνω μια χαρούμενη φατσούλα και πηγαίνω προς το μπάνιο. Πετάω γρήγορα τις πιτζάμες μου στα άπλυτα και μπαίνω μέσα στο ντουζ και αφήνω το ζεστό νερό να κυλήσει πάνω στο σώμα μου και χαλαρώνω. Κουνάω το κεφάλι μου καθώς θυμάμαι πως την επόμενη μέρα απ' όταν κάναμε σεξ στο σπίτι του με το ζόρι μπορούσα να κάνω λίγα βήματα χωρίς να πονάει όλο μου το κορμί, ο πούστης ήξερε τι έκανε.

Κατεβαίνω προς την τραπεζαρία όπου βρίσκω τους γονείς μου να παίρνουν το πρωινό τους <<Καλημέρα>> λέω και κάθομαι σε μια άδεια καρέκλα απέναντι τους. Βάζω καφέ την κούπα μου ενώ η Μαίρη μου αφήνει δίπλα μου ένα πιάτο με ομελέτα <<Σε ευχαριστώ>> της λέω και ξεκινάω να τρώω από το πρωινό <<Στέλλα το Σάββατο θα πάμε σε έναν γάμο σε ενημερώνω από τώρα και δεν δέχομαι αντιρρήσεις>> μου λέει η μητέρα μου αναστενάζω και την αγριοκοιτάζω καθώς γνωρίζει πως δεν μου αρέσουν τα τετελεσμένα πράγματά. <<Μην με κοιτάζεις με αυτό το ύφος μίλησα>> συμπληρώνει και πίνω λίγο από τον καφέ μου για να μην αρχίσω και βρίζω πρωί - πρωί. <<Στέλλα δεν έχουμε μιλήσει από την ημέρα που γυρίσαμε από την Αθήνα πως πέρασες;>> με ρωτάει ο πατέρας μου και τον κοιτάζω εξεταστικά καθώς δεν θέλω να υποψιαστούν κάτι <<Μια χαρά το γκαλά ήταν πολύ ωραίο και το ξενοδοχείο που μείναμε καταπληκτικό>> τους λέω και τρώω μια φρυγανιά με μαρμελάδα.

<<Ξέρεις ο Μάρκος>> λέει η μητέρα <<Ο άνθρωπος που έκλεισε την συμφωνία ο πατέρας σου>> συμπληρώνει και θυμάμαι τον άντρα με τον οποίο συνομιλούσαν ο πατέρας μου μαζί με τον Άρη <<Ναι>> λέω και κοιτάζω την μητέρα μου ερωτηματικά προσπαθώντας να καταλάβω που το πάει. <<Θα έρθει στην Θεσσαλονίκη την άλλη εβδομάδα για να υπογράψουν με τον πατέρα σου και μαζί του θα ανέβει και ο γιος του που είναι σχεδόν στην ηλικία σου και κούκλος>> λέει η μαμά μου και αρχίζω να καταλαβαίνω την κατεύθυνση που παίρνει η συζήτηση και εκνευρίζομαι <<Θα ήταν καλό να βγείτε μαζί να τον ξεναγήσεις και στην πόλη μας όταν τους το είπα χάρηκαν πολύ>> ολοκληρώνει και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα. <<Κανόνισες να βγω μαζί του χωρίς να με ρωτήσεις πρώτα μα πως έκανες κάτι τέτοιο>> της λέω φωνάζοντας <<Στέλλα σε παρακαλώ το παιδί είναι ευγενέστατο και απ' όσο γνωρίζω με τον Πέτρο έχετε χωρίσει>> μου λέει και σηκώνομαι από το τραπέζι <<Και είπες να μου κάνεις προξενιό έναν ξένο μαμά κάποιον που δεν γνωρίζω καν>> της λέω έντονα.

<<Θα τον γνωρίσεις και θα δεις, τέλος θα βγεις με το παιδί και δεν σηκώνω κουβέντα δεν θα με εκθέσεις στους ανθρώπους και στο κάτω - κάτω δεν θα σε φάει>> μου απαντάει. Αυτός όχι αλλά, ο Άρης πως θα του πω ότι θα βγω με κάποιον άλλον και ειδικά με κάποιον που δεν γνωρίζω καν. Από την άλλη όμως δεν είναι γκόμενος μου άρα μπορώ να βγαίνω με όποιον θέλω δεν θα πηδηχτώ μαζί του απλώς θα τον ξεναγήσω τριγύρω. <<Τέλος πάντων θα δω άλλη φορά να μην παίρνεις αποφάσεις όμως για εμένα>> της λέω και φεύγω από το τραπέζι και ανεβαίνω προς το δωμάτιό μου. Πιάνω το κινητό στα χέρια μου και στέλνω μήνυμα στον Άρη ότι το βράδυ θα βγούμε στο MABEL δεν έρχεται καμία απάντηση πίσω και αρχίζω να εκνευρίζομαι μια με την μαμά μου και μια μαζί του δεν μπορεί να απαντήσει ένα οκ έστω. Κάθομαι στο κρεβάτι μου και πιάνω στα χέρια μου ένα μυθιστόρημα και αρχίζω να διαβάζω για να περάσει η ώρα μου.

Διαλέγω από την ντουλάπα μου ένα κοντό κόκκινο φόρεμα με έξω τους ώμους είναι αρκετά στενό στην μέση ενώ στο επάνω μέρος του έχει παγιέτα. Ότι πρέπει σκέφτομαι για βραδινή έξοδο αρκετά σέξι άλλα όχι πολύ προκλητικό διαλέγω ένα ζευγάρι πέδιλα από Baldowski σε ίδια απόχρωση με το φόρεμα. Κάνω τα μαλλιά μου σε χαλαρές μπούκλες και μετά τα πιάνω σε μια σφιχτή ψιλή αλογοουρά και ξεκινάω να βάφομαι τονίζω αρκετά τα μάτια μου με ένα έντονο smokey eye ενώ στα χείλη επιλέγω ένα κόκκινο lip glos. Υπέροχα σκέφτομαι ρίχνω μια γρήγορη ματιά στο κινητό μου κανένα σημάδι από τον Άρη κοιτάζομαι στο καθρέφτη και ξέρω αν και δεν το παραδέχομαι πως ντύθηκα για να τον εντυπωσιάσω αν και δεν πιστεύω πως υπάρχει περίπτωση να εμφανιστεί ποτέ δεν ξέρεις όμως. Πιάνω την μαύρη τσάντα μου την ώρα ακριβώς που ένα μήνυμα από την Άννα έρχεται στο κινητό μου και με ενημερώνει πως έχει φτάσει έξω από το σπίτι μου.

Κατεβαίνω προς τα κάτω και βλέπω τον Άγγελο να συζητάει μαζί με Μαίρη γυρίζουν προς το μέρος μου και με κοιτάζουν καθώς πλησιάζω προς την πόρτα <<Καλό βράδυ>> τους λέω καθώς φτάνω δίπλα τους <<Καλά να περάσετε δεσποινίς>> απαντάει ο Άγγελος χαμογελαστά <<Και να προσέχετε>> συμπληρώνει όπως πάντα η Μαίρη. Βγαίνω έξω και βλέπω ένα BMW SUV να με περιμένει ο Αντρέας - ο οδηγός της φίλης μου κατεβαίνει και μου ανοίγει την πίσω πόρτα <<Καλησπέρα Αντρέα>> του λέω χαμογελαστά και κάθομαι στο πίσω κάθισμα δίπλα από την Άννα. Την κοιτάζω φοράει ένα σέξι κοντό σμαραγδί φόρεμα και χρυσά πέδιλα <<Φωτιά στα κόκκινα Στέλλα θες να κάψεις κάποιον>> μου λέει και γελάει πονηρά. Την χτυπάω απαλά στο μπράτσο και σηκώνω το φρύδι μου <<Ενώ εσύ πας πίσω>> της λέω και χαμογελάει. Ο Αντρέας βάζει μπροστά το αυτοκίνητο και ξεκινάει για το MABEL.

<<ΣΤΕΛΛΑ>> λέει ξαφνικά η Άννα και γυρίζω το κεφάλι μου απότομα προς το μέρος της <<Κοίτα>> λέει και δείχνει έξω από το παράθυρο. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα καθώς βλέπω παρκαρισμένο ένα πολύ γνωστό μαύρο Audi RS 3 παρκαρισμένο έξω από το Blue Iguana. Η φίλη μου με κοιτάζει καθώς το αμάξι μας συνεχίζει την πορεία του και προσπερνάμε το κλαμπ. Με κοιτάζει πονηρά <<Τι θες Άννα>> της λέω έντονα καθώς αρχίζω να εκνευρίζομαι ξέρουμε και οι δυο τι είδους κλαμπ είναι το συγκεκριμένο και το γεγονός πως προτίμησε να πάει εκεί από το έρθει μαζί μας στο MABEL με κάνει έξαλλή <<Του είπες ότι θα βγαίναμε;>> με ρωτάει η Άννα και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου <<Δεν ήταν μόνος του εκεί>> λέει και την κοιτάζω εξεταστικά <<Δίπλα από το αμάξι του ήταν παρκαρισμένο ένα bmw το οποίο ξέρω πως ανήκει τον Αντώνη Καλογήρου>> λέει η φίλη μου και την κοιτάζω έκπληκτη. Ο Αντώνης είναι γνωστός πετυχημένος επιχειρηματίας και κολλητός φίλος του Άρη.

Ο Αντρέας σταματάει μπροστά στο κλαμπ και κατεβαίνουμε με την Άννα από το αμάξι πλησιάζουμε προς την είσοδο όπου μια κοπέλα στην ηλικία μας στέκεται έξω από την πόρτα μαζί με έναν άντρα <<Καλησπέρα έχουμε κάνει κράτηση στο όνομα Σωτηροπούλου>> λέει η φίλη μου και λέει το επίθετό της. <<Παρακαλώ περάστε>> μας απαντάει ευγενικά η κοπέλα και μπαίνουμε μέσα στο γεμάτο μαγαζί. Κοιτάζουμε γύρω μας και εντοπίζουμε την παρέα μας και προχωράμε γοργά προς το μέρος τους, φιλάω απαλά την Κατερίνα και την Μαρίζα προσέχοντας να μην χαλάσουμε η μια το μακιγιάζ της άλλης. Η Άννα δίνει ένα πεταχτώ φιλί στο στόμα του Στάθη και χαιρετάει μετά και τις υπόλοιπες. <<Βότκα;>> ρωτάει ο Στάθης και κουνάμε όλες μας καταφατικά τα κεφάλια μας, σηκώνει το χέρι του και κάνει νόημα στον σερβιτόρο για να έρθει κοντά μας του παραγγέλνει ένα μπουκάλι Belvedere καθώς και χυμό λεμόνι και βύσσινο.

Έπειτα από λίγα λεπτά ο άντρας επιστρέφει με γεμάτο δίσκο και αρχίζει να αφήνει τα ποτήρια και τα υπόλοιπα πάνω στο τραπέζι μας. <<Καλώς τα δέχτηκες>> μου λέει η Άννα αρκετά δυνατά για να την ακούσω πάνω από την μουσική μου δείχνει προς την είσοδο και βλέπω τον Άρη να μπαίνει μέσα στο κλαμπ φορώντας ένα μαύρο πουκάμισο και ασορτί παντελόνι τον ακολουθεί ο Αντώνης ο οποίος είναι πολύ όμορφός τόσο που αν τους βάλει κάποιος δίπλα - δίπλα δεν θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις. Σε αντίθεση με τον Άρη αυτός φοράει ένα μπλε σκούρο παντελόνι με λευκό παντελόνι και αυτός όπως και ο Άρης έχει καστανά μαλλιά και μάτια. Όλα τα γυναικεία κεφάλια στρέφονται πάνω τους καθώς προχωράνε προς το εσωτερικό του κλαμπ. Τα βλέμματα μας συναντιούνται και νιώθω ένα ρίγος να με διαπερνάει καθώς ο Άρης με κοιτάζει έντονα και αρχίζει να κατευθύνεται προς το μέρος μας. Η Άννα κοιτάζει μια έμενα και μια τον Άρη σταματάνε ακριβώς δίπλα από το τραπέζι μας και μόνο τότε τα μάτια των υπόλοιπων πέφτουν πάνω τους και τους κοιτάζουν έκπληκτοι περισσότερο τα κορίτσια παρά ο Στάθης αφού ήδη γνωρίζετε με τον Άρη καθώς πολλές φορές έχουν συναντηθεί στο σπίτι μας. <<Να κάτσουμε μαζί σας;>> ρωτάει ο Άρης και μάτια μου ανοίγουν διάπλατα. ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ. <<Ναι φυσικά>> του λέει η φίλη μου και την αγριοκοιτάζω ωραία τώρα δέσαμε....

ΑΝΤΩΝΗΣ