63.

Ook school was voor hem niks bijzonders.
Hij kletste afwezig met zijn vrienden.
Keek een beetje voor zich uit.
Sleepte zichzelf van les naar les.
Hij dacht alleen maar aan Merida.
Aan haar afscheid.
Haar brieven.

De laatste brief die zijn moeder nog altijd in haar bezit had.

De brief die hij vanmiddag zou krijgen.

En natuurlijk aan haar begrafenis.

Morgen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top