Hoe had ze met dit gevoel kunnen leven?
Hij las er alleen over en voelde zich al slecht.
Ze had zoveel pijn gehad.
Niet aan haar arm.
Niet aan haar been.
Maar pijn aan haar hart, haar hoofd, haar wezen.
Hij leefde met haar mee, zelfs al wist hij dat het nutteloos was.
Het had weinig zin dat hij dit voelde.
Ze zou het namelijk nooit merken.
Ze was toch al dood.