Er waren maar een paar mensen die het oprecht erg leken te vinden.
Hij was niet een van hen.
Hij vond het wel erg, maar niet om haar.
Hij was bedroefd om het leven dat verspild was, de vlam die was gedoofd.
Toch was de school zogenaamd gedompeld in rouw, alles was bedekt met zwart.
Hij zuchtte en wierp een korte blik op de foto van het meisje, maar liep toen sloffend naar zijn kluisje.
Hij kende haar toch niet.