De man knikte ernstig, en stopte de envelop in een binnenzak van zijn bruine jas.

"Ik zal haar onthouden."
Een kleine glimlach vond zich een weg op zijn droevige gezicht.
"Bedankt."
Hij draaide zich om, om weg te kunnen lopen, op weg naar huis, naar de volgende brief, maar een paar woorden van de man hielden hem even tegen, waarna hij toch verder liep, in stilte.
"Sterkte, jongen. Het wordt beter, maar hou je sterk."

Hij knikte.

"Bedankt."