"Moet ik de brief nu openen?" vroeg de man, nog steeds argwanend of het echt wel goed met hem ging.
"Dat kan," zei hij. "Het hoeft niet."
Hij hield even stil, maar voegde er toch iets aan toe, terwijl de laatste zonnestralen van de dag in zijn gezicht schenen.
"Als hij maar gelezen wordt. Dat wilde ze graag."
"Waarom?" vroeg de man.

Hij haalde zijn schouders op, niet in staat te antwoorden. Uiteindelijk deed hij het toch.

"Ze wilde niet vergeten worden."