Jacob

Open je ogen. Kan je het zien? Ja? Natuurlijk kan je dat. Elke dag zien we alles om ons heen. Wanneer we opstaan worden we overspoeld door het felle licht wat uit de ramen komt. We zien de kleine waterdruppeltjes die zich 's nachts op het raam gevormd hebben. Groene buxus planten, roze tulpen, kleine gele vertrapte paardenbloemen en witte halfvolle blaasbloemen. We zien de natuur wanneer we een stap buiten ons huis gezet hebben. De kleuren die onze wereld zo veel lichter maken. Soms vraag ik me af; hoe zie je de wereld als je de wereld niet kan waarnemen? Hoe weet je welke kleur welke kleur is? Welk object wat is? Wat een bloem is? Wat een weg is? Wat een vliegtuig is? Wat een wolk is? Een wolk kan je niet voelen. Je moet het zien om te begrijpen hoe het ding in elkaar zit.

Maar dan nog. Als je moet zien en begrijpen met je handen. Bouw je dan in gedachten een visueel beeld op? Een blauwdruk die je ergens in je hersenen opslaat? Raak je dan de controle niet kwijt over je gedachtes? Ja. Dan is de wereld ineens een stuk ingewikkelder. Een aaneensluitende keten van blauwdrukken. Een hele grote kaart. Hoe kan je al die kaarten in één hoofd op orde houden?