Tanner

Sluit je ogen. Zijn ze dicht? Ja? Goed dan. Verbeeld je een boom. De bruine takken die rijken naar een plek aan de horizon. De bladeren, nog steeds nat en jong. Een groene kleur die de randen van elk blad vorm geven. Bruine takken die alle kanten op steken en witte bloesems met gele verwelkte bladeren die door de zon hun schoonheid dragen. Denk je nu aan een object? Zie je de boom voor je? Goed dan.

Mijn boom is anders. Misschien is mijn boom wel roze, misschien is mijn boom wel krom. En misschien, heel misschien, zijn mijn bladeren wel geen bladeren en mijn takken wel geen takken. Ik voel een blad. Mij word verteld dat het een blad is. Ik voel een boom, de grove textuur van het 'schors', waarvan mij verteld is dat het schors is. En kleuren? Kleuren maken geen verschil. Ik zie zwart. Ik moet zien met mijn handen en luisteren met mijn oren. Mijn boom is anders. Heel misschien is het wel geen boom. Het maakt toch niets uit.