Yalnızlık Üzerine

Ben bu dünyada yalnız kalmam.
Üşürsem toprak örtecek üstümü.
Aç karnımı yine toprak doyuracak.
Sıkılırsam dalgalar söylecek en neşeli şarkıları,
Yıldızlar tempo tutacak.
Ben ve gölgem dans edeceğiz.

Tenimde kirli elleriniz yerine rüzgar dolaşsın.
En tutkulu öpüşmelerim kadehlerledir.
Bu sonbahar yaprak dökmez deyip güveneyim,
Beni yalnız Yalancı Akasya ağaçları kandırsın.

Sizi değil arıları kaybetmekten korkarım,
Onlar her bahar, bahçeme ellerinde çiçeklerle gelir,
Sazlıklara fısıldarım derdimi, hüznümü.
Ney olur o sazlıklar birer birer,
Bir üflerim ona yalnızlığımı, dünya bilir.
Bir üflerim, güneş doğar,
Gölgem yanıma gelir.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: #şiir