Nasıl sevmeli seni?
Önce naif sözlerle başlamalı.
Hafif ama içi dolu,
Yüreği yormayan cinsten.
Günaydın! Demeli mesela sabahın kör bir vaktinde.
Güneşin doğuşuyla gözlerini açışın arasında bir bağ olduğunu ima etmeli.
Sonra seni bu sözlerin doğruluğuna inandırmalı.
Dört kutsal kitaba yeminler yağdırmadan,
Öyle beylik laflar bağırmadan yapmalı bunu.
Ansızın avuçlarında bulmalısın,
İnsanlığımın her bir zerresini.
Ardından, gizlice kalbine sızıp,
Binbir acıyla ördüğün o taş duvarları,
Bahar renklerine boyamalı.
Yalnızca yıkmak için yaratılmadı bu eller.
Sana ellerimle şiirler yazmalı.
En çok da bana dargın olduğun anlarda sevmeli seni.
Belki de kırgınlığında bir sevda gizlidir,
Kim bilir?