Andere kant van het verhaal: xo_love_writing_xo [Het Internaat]

​
'Waarom hebben we hier mee ingestemd?'

Daar stond ik, in een leeg huis, ver van huis, een vriend aan het helpen die ik een keer had ontmoet en waarmee ik bijna vocht. Allemaal vanwege één telefoontje ...

​
Die ochtend was ik gewoon mijn luie zelf. Op de bank tv kijken. Mijn broer zat zoals gewoonlijk boven aan zijn telefoon en negeerde alle sociale interacties die niet online waren.

Ik verveelde me echt, maar er was niets te doen. Ik pakte mijn telefoon, maar net toen ik hem wilde oppakken, ging hij af.

'Hé, Nathan, ik heb je hulp nodig.' Verbaasd kijk ik even op mijn telefoon, ik herken het nummer niet. "Ho, wacht eens even, wie is dit?"

"Oh ja, het is Tyler, Amy gaf me je nummer" antwoordt hij haastig "oh, dat is logisch .. Wat is er aan de hand?"

"Niets .. nou .. ik heb je hulp nodig. Kunnen jullie hier vanavond zijn?" Vraagt ​​hij, nog steeds alsof hij haast heeft.

"Oké, kalm, serieus .. wat moet ik doen?" Vraag ik, in de hoop op een verklaring

"Nou, ik heb een verrassing voor Amy, maar ik heb je hulp nodig .." legt hij uit "kun je naar me toe komen, misschien een vriend meenemen", vervolgt hij

'Uhm ... ik denk het. Maar je moet me het adres geven ...' zeg ik, zoekend naar iets om op te schrijven.

'Oké, ik stuur het je later wel, maar ik moet nu echt gaan, tot vanavond?'

"Ja ... ok" voordat ik iets anders kon zeggen, werd de verbinding met verbroken.

Niet snel daarna krijg ik een sms. Het is veel dichterbij dan ik dacht dat het zou zijn.

Wacht .. waarom zei ik ja?

We kwamen aan bij een leeg huis, ik zag Tyler nergens. "Is dit de juiste plek?" Vraagt ​​David

Omdat hij de enige was met een auto, en Adam toevallig hoorde toen ik het hem vroeg, besloot hij ons hierheen te rijden.

"Nou, dit is het adres dat hij me gaf ... misschien is hij net te laat" antwoord ik, en ik begin aan mezelf te twijfelen.

Net toen ik dat zei, kwam Tyler van achter ons tevoorschijn "Het spijt me zo dat ik laat ben, er kwam iets tussen", zei hij op adem komen.

"Alles ok?" Vroeg David. Tyler kijkt hem vreemd aan. "Wie ben je?" Vraagt ​​hij verward.

"Oh ja, je kent hem niet." Antwoord ik terwijl ik naar David kijk

"David" antwoordt hij, terwijl hij zijn hand uitstrekt. Tyler schudt het aarzelend en kijkt me verward aan. Ik haal mijn schouders op en wierp hem dezelfde blik toe.

"Oké .. Hoe dan ook, we hebben veel te doen, volg mij"

​

Dat brengt ons hier, hem helpen allerlei spullen van kamer naar kamer te verplaatsen. "Oh, klaag niet, je had nee kunnen zeggen", antwoordt Adam.

Ik slaakte een zucht en begin naar de dichtstbijzijnde doos te lopen.

"Leuk dat je een vriend helpt" antwoordt David terwijl hij de doos naast de mijne pakt.

"Ja Ja"

"Hé, kun je me komen helpen?" Hoor ik Tyler voor me roepen. Ik laat de doos vallen die ik vasthield en begeef me naar de andere kamer.

"Ja?" Ik loop naar binnen en zie hem naast een bank staan. 'Kun je me helpen het te verplaatsen? Ik knik en loop naar de andere kant.

"Dus ... over jullie twee, is er al iets spannends gebeurd", vroeg hij. Ik staar hem wezenloos aan. "W-waar heb je het over?" Antwoord ik en doe net alsof ik niet begrijp wat hij me vraagt.

"Oh, weet je" hij grijnst "Al die tijd is er helemaal niets gebeurd?" Hij kijkt me aan.

"Nee." Antwoord ik, nog steeds onhandig starend. Hij trekt een wenkbrauw op en schraapt zijn keel "Oké, als je het me niet gaat vertellen, vraag ik het hem gewoon", grijnst hij

Hij ademt in en staat op het punt om Adam te roepen "wacht!" Zeg ik mijn handen uitstekend. Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt me aan. "Dus er is iets gebeurd" grijnst hij "nou ... niet echt." Hij kijkt me verward aan.

" Nou... wacht... waarom zou ik het je vertellen?", Verdedig ik, in de hoop dat hij het onderwerp zou laten vallen.

"Omdat jij alles over mij en Amy weet, dus ik zou ook alles mogem weten", antwoordt hij.

"Wat voor soort logica is dat?" Vraag ik verward "en weet je zeker dat je ons alles zelf hebt verteld?" Zeg ik terwijl ik naar hem terugkijk.

"Waar heb je het over, natuurlijk heb ik dat. Daarom zou je me over jullie moeten vertellen", antwoordt hij verdedigend

Ik kijk hem niet overtuigd aan "vertel het me dan, is er nog iets gebeurd"

Hij loopt naar de tv en worstelt met wat kabels.

"We hebben het niet over mij, kom op, vertel, heb je al seks gehad"

Geschokt doe ik een stap achteruit "wacht, ." Antwoord ik terwijl ik mijn handen opstak ter verdediging

"Waar hebben jullie het over?" Plots verschijnt David van achter de deur. 'Over Nathan en Adam', zegt Tyler grijnzend. "Oh interessant" antwoordt David met een vergelijkbare blik.

'Jongens, alsjeblieft, stop ... zo is het niet ...' zeg ik, terwijl ik probeer weg te komen van het onderwerp

"Het is niet zoals wat?" Ik hoor plotseling een stem achter me, waardoor ik naar David toe sprong

"Adam! Waar kom je vandaan?"

"Oh dit is perfect Adam di-" Ik geef Tyler een zetje voordat hij zijn zin af kan maken "Tyler ik zweer het .."

David grinnikt en loopt naar Adam toe, terwijl hij een hand om zijn schouder legt "geef het maar wat tijd", hij geeft hem een ​​schouderklopje en loopt terug naar de andere kamer.

Adam kijkt me verward aan "waar heeft hij het over"

Ik kijk weg, waarschijnlijk felrood op dit punt "n-niets"

"Oh, zo ongeveer Het is een feit dat het nog een tijdje zal duren voordat je ... "Ik geef Tyler nog een trap" Tyler, ik zweer het. Als je die zin afmaakt, zal ik- "

"Je zult wat.?" Vroeg hij niet onder de indruk

"Ik- ik weet het nog niet .. maar het zal niet mooi zijn" antwoord ik terwijl ik wegkijk.

"Je bent zo raar", hoor ik Adam

"Aww, jullie zijn zo schattig" lacht Tyler

We worden allebei knalrood en hij lacht weer. "Ik ga even bij David kijken", zei hij, wijzend naar de andere kamer. We knikken allebei en hij verlaat de kamer.

​----

Ik begin enkele van de laatste dozen te verplaatsen, als ik David tegen Tyler hoor praten.

"Hallo kan ik iets vragen?" vraagt David ​​"ja?"

'Wat zit er in die afgesloten kamer?' Hij vraagt.

"Ja, Tyler? Waar is die kamer voor?" Ik doe mee.

"Uhm ... over die kamer" stottert hij zenuwachtig rondkijkend "wat is er aan de hand? Ik dacht dat je ons alles verteld had?"

"Je weet alles", verdedigt hij ", waarom laat je ons dan niet de kamer zien", vraag ik

Hij blijft stil en kijkt nog steeds weg "zou het iets te maken kunnen hebben met de zwangerschap van Amy?"

Geschokt draait hij zich om en staart me in mijn gezicht "hoe wist je dat ?!"

"Wacht wat?" David vraagt ​​verward "Uhm .. nou".