Andere kant van het verhaal xo_love_writing_xo [Het Internaat]
-------------------------

"Wat voor idee?" Vraag ik terwijl ik naar Adam kijk. "Laten we een spelletje spelen", antwoordt hij. "Wat voor spel?" Luca vraagt. "Oh ik weet het! Truth or Dare! Maar met drinken", zei Liv ineens enthousiast. "W-wat?"

"Doe rustig Liv,  bent 16 jaar oud" zegt Samira "shh, dat weten ze niet", zegt ze lachend. "Ik denk niet dat dat een goed idee is", verdedig ik. "Waarom niet? Een keer kan geen kwaad toch?" zegt Adam terwijl hij naar me kijkt. "Echt waar?" "Ja waarom niet".

Een van hen bestelt drankjes en we beginnen. "Wie is de eerste?" Amy vroeg "Mag ik beginnen?" vraagt Liv  ​​"ok" antwoordde ze terug "Truth or Dare, Emily" "huh?" Ze kijkt op, ik was bijna vergeten dat ze hier was.

"Truth..." antwoordt ze zachtjes "ooh ok, vertel eens, wat heeft Tyler je eerder verteld" Ik kijk ook naar haar "moet ik echt antwoorden" zegt ze een beetje bang. 'Waarom zou je niet antwoorden?' Vraag ik nieuwsgierig

"het is gewoon, het is niet zo belangrijk" antwoordt ze terwijl ze van ons wegkijkt "vertel het ons dan", vraag ik opnieuw

"Nathan, als ze echt niet wil antwoorden, hoeft ze dat niet te doen" verdedigt Samira  "dat klopt, maar het betekent wel dat ze moet drinken" legt Liv uit "dat zijn de regels" we kijken allemaal naar Emily, maar plotseling doen Tyler en Scott mee

"hey, mogen we mee spelen?" vroeg Scott"alleen als je normaal kunt spelen" antwoord Liv. Ze gaan zitten en we gaan verder.

"Dus wat spelen jullie eigenlijk?" Vroeg Scott terwijl hij naast ons plaatsneemt. "Truth or Dare!" antwoord Liv.

"wie is er aan de beurt?" Vroeg hij "het is Emily's beurt". Ik kijk haar aan, ze is even stil en staat dan op.

"Ik denk dat ik gewoon naar huis ga" ze kijkt ons aan en lacht "is er iets mis?" Ik vraag "nee ik ben gewoon moe"

"Ok, het is leuk geweest, misschien zien we elkaar ooit weer", antwoordt Britt. Ze lacht en liep weg.

Een paar minuten later waren we een paar rondes in het spel. Er waren veel mensen die moesten drinken, hetzij vanwege een vraag die ze niet beantwoordden, of het moest van een Dare.

Brent, die behoorlijk dronken was, trok Britt de dansvloer op. We zijn daar gewoon gebleven. Ik had niet zoveel vragen die ik niet beantwoordde, of daagde iemand me uit om te drinken.

Adam aan de andere kant, hij zag er niet zo geweldig uit. Het is hetzelfde voor de anderen. Liv was behoorlijk ver weg, Tyler was onderweg, samen met Scott maar met Amy ging het goed.

"Oké, wie was het weer aan de beurt? Liv antwoordt" ho, ik denk dat je genoeg hebt gehad" verdedigt Amy " misschien moeten we hier stoppen "

"Oké, laten we dan dansen" ze staat op en loopt weg, Amy volgt haar, samen met Samira, nu ben alleen met Adam, Luca, Scott en Tyler.

Ik kijk naar Adam, die gewoon in zijn glas lijkt te staren. "Hé, gaat het?" Vraag ik, hij kijkt op, verward "Ja .." hij zet zijn glas neer en leunt op mijn schouder.

Plots onderbreekt Tyler "kerel, meen je dat? Ik moet dit geheim houden en dan haal jij zo'n stunt uit" hij neemt een flinke slok van zijn drankje, hij ziet er al behoorlijk geïrriteerd uit.

Hij staat op en trekt me weg van de tafel. "Kom hier" kijken de anderen verbaasd. Maar ik had geen andere keus dan hem te volgen.

"als je dit soort dingen blijft doen, is er geen geheim" zei hij geïrriteerd "nou, het kan me niet echt meer schelen. De enige die het niet wist, is Emily, en ze ging naar huis" antwoord ik.

En het is waar. Ik vertrouw die mensen genoeg om te weten dat ze het Emily niet zullen vertellen, als ik ze zou vragen dat niet te doen.

'Wacht, je gaat me nog steeds helpen met Amy ... toch?' Hij vraagt ​​wanhopig "Waarom zou ik, het is niet mijn probleem", antwoord ik terwijl ik probeer weg te lopen "Ja, maar je hebt het beloofd. Ik heb het geheim bewaard, dus help me" begint hij te schreeuwen

"Hey hoe gaat het?" Luca staat ineens tussen ons in, "blijf erbuiten, Luca" Tyler schreeuwt "Tyler, kalmeer" "vertel me niet wat ik moet doen" hij slaat ineens Luca en ik doe een stap achteruit.

Ik kom iemand tegen terwijl ik het gevecht probeer te negeren. Ik draai me om en zie Adam. "Ho, waar kom je vandaan" vraag ik terwijl ik me omdraai "waar ben je heen?" Hij zag er behoorlijk dronken uit.

"Wat is er?" Hij doet een stap naar voren en slaat zijn armen om me heen. "Ik ben moe" Ik trek hem naar achteren, vasthoudend aan zijn schouders "wil je naar huis?" Vraag ik, hij schud zijn hoofd "laten we teruggaan naar de rest" verward ik laat zijn schouders los,

Hij pakt mijn hand en trekt me naar de tafels. Ik zie Luca op een stoel zitten en Tyler wordt tegengehouden door Scott en Brent.

"Whoa, is alles in orde?" Vraag ik, nog steeds Adam's hand niet loslatend "Het spijt me Luca" Tyler verontschuldigt zich opeens "het is oké, je bent dronken, je weet niet wat je doet" Tyler loopt naar een tafel en Scott komt bij hem, Adam trekt weer aan mijn hand en we gaan naast de rest zitten, hij legt zijn hoofd weer op mijn schouder

"hey? Weet je zeker dat alles in orde is?" Vraag ik terwijl ik naar hem kijk. "Ja" antwoordt hij terwijl hij opkijkt. Het wordt even stil, maar plotseling staat hij op

"Hé? Heb je het naar je zin?" vroeg hij terwijl hij naar me keek. "Ja, jij niet?" Hij schudt zijn hoofd en trekt dan weer aan mijn hand.

"Let's go dance" trekt hij me naar de dansvloer. "Whoa, rustig "Ik weet zeker dat hij me niet hoorde, en voordat ik kon reageren, botste ik op iemand en val ik neer.

Ik doe mijn ogen open en ik zie Amy en Tyler. "Sorry .." zegt Adam terwijl hij voorover buigt om me een handje te helpen.

Hij trekt me omhoog en ik kijk naar ze, ik ben verrast om ze te zien kussen. Ik denk dat ik hem toch heb geholpen. Ineens staat iedereen om ons heen. Allemaal geschokt, behalve Adam die nog steeds behoorlijk dronken is. Ik voel hoe hij in mijn hand knijpt.

Ik grinnik en opeens is ieders aandacht op me gericht "Wat is er zo grappig" vraagt Adam, Tyler zucht en doet een stap dichterbij, en geeft me een duwtje "is geen geheim meer, toch?" Hij grijnsde

"waar heb je het over", vroeg Amy. Ik kijk neer op Adam die bloost. "Oh what the hell" Ik trek hem dichterbij en kus hem, hij kromp ineen, maar kuste me bijna onmiddellijk terug. Ik laat los en hij omhelst me. Ik kijk naar de rest, ze staren gewoon stilletjes.

"Is het dus toch nog goed gekomen"