Chapter 3

Dei Pov

Wala talaga akong balak na rito mag-aral sa Monti Alegri. Kaya naman nang dumating ako rito, hindi talaga ako nagpa-enroll kahit last week na nung enrollment, the week na hinatid ako rito ng pamilya ko. Inutusan ako ni Lala na magpa-enroll na pero hindi ko siya sinunod. Nagmukmok lang ako sa kwarto ko at nagdasal na sana kahit na isa sa kanila ni Papa na nasa bahay namin ay dumating dito at kunin na ako. Pero dumating ang araw nang pasukan na walang dumating na Papa ko o kahit na si Kuya man lang.

Kaya heto ako ngayon first day of school at ngayon pa lang ako magpapa-enroll. At 'di ko rin naman inaasahan na marami-rami pala kaming ngayon lang nagpa-enroll. Ayon tuloy galit ang teacher na nagbigay sa amin enrollment form. And I don't care about it.

Pagkatapos kong na-enroll naghintay pa ako sa class schedule ko at room. Ilang sandali ay may binigay na sa akin na ang isang bondpaper ang teacher na medyo matanda na. Naka-print na doon ang subjects at room ko.

"Thank you, ma'am," I said, thanking the teacher who handed me my schedule.

"First day of school ngayon, hindi enrollment kaya sa susunod dapat magpa-enroll kayo sa mismong araw ng enrollment. Hindi na kami tatanggap ng late enrollee sa susunod."

"Sorry, ma'am. It won't happen again." Dahil hindi na ako rito mag-aaral. Gusto kong idagdag iyon pero baka ako na talaga ang buhusan ng galit ni Ma'am. Minabuti ko na lang na umalis doon at hanapin ang room ko.

Binabasa ko ang mga magiging subject ko habang palabas ng office nang may bumundol sa akin at parang mga confetti na lumipad sa ere ang mga bondpaper na dala nito.

"Tang ina naman." Daing ng isang babae na naka bundol sa akin.

"Excuse me?" ako habang tinitingnan ko siyang isa-isang pinupulot ang mga bondpaper sa sahig.

"Tumahimik ka at tulungan mo na lang ako rito."

"What?"

Out of nowhere the girl grabbed my hand and yanked down.

"Ouch!" I groaned.

She awkwardly beam a smile. "Hehe. Sorry tulungan mo na kasi ako, ma-l-late na ako nito sa first subject ko."

I rolled my eyes at her, but I still helped her pick up the bond papers scattered on the ground. Gosh!

"I also need to find my room, FYI!" I said and plopped the bond papers into her hand when we both got up.

"Oh! Transferee?"

"Unfortunately."

"Oh, grade 12 representative ako baka matulungan kita."

I looked at her squarely.

"Totoo nga. I'm Hansel at grade 12 representative nga ako. Hindi lang halata pero nanalo ako last election. Pakita mo sa akin ang class sched mo." Inilahad niya pa ang kamay.

Rolling my eyes, ipinakita ko sa kanya ang class schedule ko habang naglalakad kami rito sa hallway, papalayo sa office.

Naningkit ang mata ni Hansel habang binabasa ng mata niya ang class sched ko.

"Deimos Aldejar? Aldejar ka?" Pagbasa niya sa pangalan ko doon sa bondpaper.

"Yes, so what?"

"Wahhh! Kaano-ano mo si Governor Fausta Aldejar?"

"She's my grandmother. And to correct you it's former governor."

"Wahh! Ang galing naman." She squeaks.

"Hmm. So, matutulungan mo ba ako rito sa paghahanap ng room ko?" Pagbabalik ko sa topic namin dahil lumalayo na siya.

"Haha! Oo tamang-tama. Itong mga mga print-out na students manual ay sa room ko ninyo ilalagay."

"Really?"

"Oo nga. Teka. Pakilala muna ako ng maayos sayo. Ako nga pala si Hansel Del Mundo, hehehe, grade 12 student." She introduced herself once again.

Kahit na nahihirapan siya dahil may mga dala siyang bondpaper. She still managed to extend her right hand in front of me.

"Princess Dei Aldejar," I said and took her hand.

"Wahh! You're gay?"

I just smirked at her.

"We can be friends naman, 'di ba?" Sunod nitong wika.

Way back in the city dalawa lang talaga ang kaibigan ko. Closed friend ko. Si Jonathan at Denisse lang at mga bakla rin sila. Hindi ako nagkakaroon ng closed friend na babae. Ewan ko marami naman ako kilala na babae at nagkaka-jam naman kami pero hindi talaga closed.

"I guess?"

"Uwahhh! Friends na tayo, huh?"

I rolled my eyes. "Oo na." Tila labag sa loob kong saad pero deep within me masaya ako.

Naaliw na ako sa bunganga ni Hansel na hindi ko namalayan na paakyat na pala kami sa apat na palapag na building. Nang nasa thrid floor na kami ay nagreklamo na ako kay Hansel na hinihingal na ako at sumasakit na ang binti ko kaka-akyat sa hagdanan.

Tinawanan lang ako ni Hansel. At kung hindi ako hinihingal ay baka nabatukan ko na siya.

"W-wala bang elevator?" Hinihingal kong sambit.

Tumawa na naman si Hansel. "Ano ka ba, Dei. Ang ipaggagawa ng elevator dito ay igagawa na lang ng airconditioned na gym. Masyadong sosyal iyang elevator sa public school. Hindi 'yan kayang i-afford ng government natin."

"Gosh! T-that means na araw-araw akong aakyat dito?"

Madamdaming tumango sa akin si Hansel pero sumisigaw naman sa ngisi ang mukha niya. She's laughing at my miseries.

"Sa fourth floor ang room mo at room ko, Dei. Kaya sa fourth floor ka aakyat araw-araw."

"Damn this!"

"Lalaki talaga ang maliit mong binti kaka-akyat dito sa building, Dei."

"Oh, shut up, Hansel. I’m starting to get annoyed by all of this. It’s pissing me off!"

Hansel just tapped my shoulder and offered hers, too.

Kumapit ako sa balikat niya at umakyat na kami ng fourth floor.

Nakarating na kami sa room ko at nang makahanap na ako ng upuan saka ako iniwan ni Hansel dahil papasok na rin siya sa klase niya.

Gusto ko nang sigawan ang mga estudyante na nagnanakaw ng tingin sa akin at ang iba naman ay harap-harapan talaga. At nagbubulong-bulongan pa. I clench my teeth and fish my phone out of my bag, at doon ko na lang inabala ang sarili ko.

Habang nag-s-scroll ako sa instagram dumating ang isang teacher. Si Mrs. Kath Tellidua ang adviser namin. Pina-distribute ni Ma'am ang mga students manual sa amin saka naman siya nag-discuss sa mga do's and don'ts sa school, she also discuss about the grading system. Ma'am Tellidua also emphasizes her classroom rules. She then pointed out some classroom management.

Nang natapos si Ma'am sa mga discussions niya. Biglang pinatayo niya kaming lahat para sa seating arrangement. Kinabahan ako doon dahil Aldejar. Oh my gosh! Magiging front seater pa ako ng taon! But then I was wrong nang hindi matawag ang name ko. Hanggang sa nakaupo na ang lahat at naiwan akong nakatayo mag-isa. Oh dear God!

"Mr?" Si Ma'am.

"Aldejar, Ma'am. Deimos Aldejar."

"Oh! My bad. Ikaw pala ang late enrollee?" ani ni Ma'am at tiningnan ang class sched ko. "Is it okay with you Mr. Aldejar to seat at the back?"

Napatingin ako doon sa upuan sa likod at nakita kong dalawa na lang ang vacant doon. No choice naman ako kahit na magreklamo pa kaya tumango na lang ako.

At nagsisi ako. Dahil sobrang init nang kinau-upuan ko. Walang aircon ang room namin, mga wall fans lang at hindi abot ang nasa likuran. Kaya sa huli para na akong naligo sa pawis.

I am cursing deep within me. Hindi ako sanay sa ganito. Lumaki ako na may aircon. Not to brag, dear people. Sa bahay namin may aircon. Sa sasakyan namin may aircon. Sa school ko dati may aircon then suddenly mapupunta ako rito? What would you expect in me? Gosh! Hindi talaga ako magtatagal sa probinsiya na ito. Hindi talaga ako magtatagal dito sa Monti Alegri!

Right after, the selection of a classroom officer was preceded by. At ako na walang kilala taga-boto lang ang sa mga nanu-nominate na mga classmates ko. Wala na ako sa mood since inaalala ko na ang pawisan kong likod at ang mga pawis na walang tigil kakalabas sa noo ko.

"I'll die early in this place!" Binagsak ko ang katawan ko sa upuan na nasa harap ni Hansel.

Napatigil si Hansel sa kaka-doodle doon sa notebook niya at naiangat ang ulo sa akin. Nang makita niya ako ay halos lumuwa ang mata niya.

"Wahhh! Anong nangyari sayo, Dei? B-bakit ganito ang hitsura mo? Saang marathon ka sumali?"

Napahampas ako sa table dito sa canteen sa sobrang inis na nararamdaman ko. The nostrils of my nose were flaring!

"D-dei..."

The eyes of the students who were in the canteen are now on me. They're turning their heads, craning their necks to see what is happening in our direction.

"I want to go home, Hansel." My eyes moisten as I speak.

I really, really miss my home. Our home. I miss Papa. I miss Mama. I miss Ate and Kuya. I miss them all.

A warm body envelops my small frame, and then I see Hansel's arms around me.

"Dei, h'wag mo namang sabihin 'yan. Saka--"

"Hansel, where's my phone?" A baritone voice suddenly sounded behind us.

Hansel's arms left my body as she turned her head toward the owner of the baritone voice.

Taking a deep breathe, Hansel said, "Bakit mo kasi iniwan! Nakakainis ka pinapabalik mo pa ako sa bahay." Then she fish something on her bag.

When she took her hands away from her bag, she was now holding a phone.

"Ito na," she said, then handed the phone over to the guy who looked like a male version of her. Only, his upturned moon eyes were fierce.

He accepted the phone without acknowledging Hansel, as his moon eyes never left mine.

"Are you my twin's boyfriend?" the guy asked, leaning his body toward me. My body receded in response.

My face heated when his face was inches away from mine. Our noses were almost touching! That was when I realized I had stopped breathing!

"Handell tumigil ka--"

"You dummy! I'm... not her boyfriend." I sneered.

He retracted his body and my breathing went normal.

Damn this g-guy!

"A-ano... Dei kakambal ko pala si Handell. Handell si Dei kaibigan ko." Hansel meddled.

Handell grinned at me before taking his leave. But I only glared at him.

"P-pasensya ka na sa kakambal ko, Dei."

I sneered.

"It's okay." I said in contrary with what I feel.

-  -  -

Another normal day in our school. I am in the hallway, taking my path to my class, while Hansel is in her class too. I am really thankful that Hansel approached me first during my first day here at our school. I really sucked at making friends or conversing, but then God sent an angel, and that is my friend Hansel. And Hansel introduces me to her twin, Handell. Well, hindi naman laging sumasama sa amin si Handell kasi may group of friends din siya. Lalaki rin kasi si Handell. But sometimes he shares table with us.

One week pa lang ako rito sa school namin pero tamad na tamad na akong pumasok. Gusto ko nang tumigil sa pag-aaral. Gumigising akong mag-isa. Wala nang gumigising sa akin na Yaya. Wala nang nagtitimpla ng water ko na panligo. Wala nang humahanda sa breakfast ko sa mesa. Lala is really evil. She really wants me to learn how to manage and maximize my time. Even household chores. Which is hindi naman talaga ako sanay kasi hindi ako pinapapahawak sa kusina namin o anumang klaseng trabaho. Buhay prinsesa ako sa bahay. Kaya heto ako pagod na pagod na kahit na isang linggo pa lang ako rito.

At sa isang public school ang bagsak ko rito sa Monti Alegri but it's not that bad at all. Kahit public may mga sosyalera pa rin, may mga feeling gwapo, meron namang feeling gwapo pero gwapo naman, may mga badboy kuno ang datingan pero nagmumukhang tambay, may mga freaks, nerd, at di nawawala ang mga hambog. May nakikita akong mga bullies pero hindi gaano ka rampant at vulgar unlike in my previous school.

"Dei, tigilan mo na ang kakabuntong-hininga mo." Reklamo ni Hansel sa akin.

Tumigil ako sa paglalakad at tumingin doon sa quadrangle namin. Nandirito kami ngayon sa fourth floor kaya kitang-kita ang quadrangle na may mga taong naglalakad, naglalaro, at may iba nakikita ko pang may dala ng paper sa kanilang mga kamay at mukhang nag-s-study. Sana lahat ganado sa pag-aaral. Ako kasi tinatamad na. Sana hindi ako nag-iisa sa kahirapang ito.

Hansel sighed and she also halted, then she stood beside me. She tapped my shoulder.

"I wanna go back to my home, Hansel." sumbong ko sa kanya.

"Ilang beses ko nang narinig 'yan sa'yo, Dei. Bakit di mo na lang kasi i-enjoy ang oras na na nandirito ka sa probinsiya?"

"I can't find myself enjoying this province, Hansel. How can I enjoy it if I only see these tall mountains, rice plantations, sugar plantations, and carabaos? Oh my gosh!"

"Sige, ganito. Magpaalam ka sa Lala mo na gagala tayo sa saturday. Ipapasyal kita rito at pati na rin sa rice plantation ninyo. Nasasabi mo lang kasi iyan kasi di mo pa nakikita ang totoong ganda ng probinsiya natin." Hansel is trying her best to lighten my mood, but I cannot seem to be happy. Her mirthfulness doesn't mix with my gloomy mood.

I also want to correct her that it is not 'natin'. It theirs. Hindi ako kasali.

"I'll try to--"

My words were left on the air when the squeaks of the girls overrode my low voice.

"Ahhhhhh!!!!"

"Mag-aaral ka na ulit?"

"Hindi ka na ba titigil?"

"Tatapusin mo na ba ang senior years mo?"

"You're more tanned than before."

Ilan lang 'yan sa mga naririnig kong komento ng mga babae na nagsiksikan sa hallway. Akala mo talaga artista ang pinagkakaguluhan nila. E, sino bang artista ang mapapapad sa probinsiyang ito?

Talagang pinapalibutan ng mga babae at iilang mga lalaki ang kung sinong anak ni Adan na kanilang pinagkakaguluhan.

"Alcinous, dude!" May isang lalaki na sumuot sa mga babaeng nagsiksikan.

Mga ignorante!

Oh my gosh! Parang artista o kung sinong modelo ang kanilang pinagkakaguluhan. Siguro ganyan kasi laking mga province sila.

My eyebrow wrinkled. "Alcinous?" I blurted out of nowhere.

"Hmm. Bumalik na pala siya sa pag-aaral." si Hansel naman sa tabi ko.

Ang mata ko na nadoon sa mga nagkompulang mga estudyante ay nabaling ko sa aking friend.

"You know, Alcinous-whatsoever they're talking about?"

Hansel hugged her clearbook and nodded.

"Senior high na rin 'yang si Alcinous."

"Bakit pinagkakaguluhan? Sino siya? Artista? Prrff!" Natatawa kong wika.

My friend rolled her eyes. "Hindi. Alcinous is a hardworking person. Pinagkakaguluhan siya kasi famous siya dito sa school. Hindi famous dahil isa siyang badboy o galing sa kilalaking pamilya dito sa Monti Alegri. Kilala siya dito dahil athlete siya noon dito. Volleyball player, spiker at captain ball. At kaya siya pinagkakaguluhan ngayon kasi tumigil siya sa pag-aaral..."

"Dahil?"

"Dahil kailangan niyang buhayin ang pamilya niya."

"Oh my gosh! He have children? Married?!" I yelled and it gained an eyes from the students walking on the hallway.

"Gaga 'to! Hindi." si Hansel.

"Then, what?" Even my shoulders moved in anticipation.

"I don't know if it is right to tell you this but... well, most students knew this so I'll tell you." She took a glimpse on the group of students where that 'Alcinous' guy was cornered. "Na-stroke ang ama ni Alcinous at iniwan naman sila ng ina nila. Nang ma-stroke ang ama nila doon naman nawala ang ina nila kaya bilang isang nakakatandang kapatid ginawa ni Alcinous ang sa tingin niya ay responsibilidad niya. Tumigil siya sa pag-aaral upang may makain sila at maalagaan din niya ang mga kapatid niya na iniwan din ng ina nila. College na dapat si Alcinous ngayon pero natigil ng dalawang taon kaya senior high pa lang siya ngayon." She continued.

"So, he is poor." I concluded and I didn't mean to said it out loud.

"Sshh!" Hansel hushed me and I turned my head into the sea of students.

It was a bad move to turn my head into them when a pair of deep black eyes fixed mine. The owner of the black eyes I was talking about was a tall guy with sunkissed-tan skin, broad shoulders, and an elongated nose. 

He is staring at me as if I said something wrong, as if he is cursing me in his head. 

I gulped and I could not even take my eyes off of his black eyes. I felt my stomach churn when he rolled his eyes at me and started talking to the girl in front of him.