Chapter 13

Dei's Pov

I hate it! I hate how my tears keep falling just from hearing Alcinous call me. It wasn't special at all—almost everyone I know calls me 'Dei' or 'Deimos.' But when it comes to Alcinous, I feel so weak and fragile!

I never cry over anyone! Someone like me— a pretty, retired spoiled brat— doesn’t cry about things like this. Only my mommy can make me cry, like when she decided to dump me here in Monti Alegri. And yet... here I am, alone, with Alcinous standing behind me.

Tahimik ngayon dito sa aming kinaroroonan ni Alcinous at ang iilang grasses na matutulis sa harap ko ay sumasayaw sa hangin. Ang dagat naman sa malayo ay parang kumikinang dahil sa maliwanag na buwan sa taas.

No matter how hard I tried to dry my cheeks, it was all in vain—my eyes refused to stop watering. 

My chest pounded relentlessly, each thud fueling my frustration as I grew more annoyed by the unstoppable flow of tears. They were traitors too! Ayaw nila tumigil!

"Dei,"

My entire system goes into a frenzy as his footsteps behind me grow closer, each step sending waves of panic through me!

"Leave me alone!" Pagmamatigas ko.

"Malamig dito."

"Who cares?" Thankfully my voice didn't shake.

"May lamok dito." Sunod namang sabi niya na parang walang narinig na bara mula sa akin.

Ano? Concern siya? Tapos concern din siya kay Honey?

Oh come on, Deimos! Of course, concern din siya pinakagat niya nga sa mallows niya!

Gosh! I'm so petty na!

But then... why am I like this? Why does it hurt so much? Bakit naiinis ako na concern sa iba si Alcinous? Bakit ako naiinis na kind siya sa lahat? Na binibigyan niya ng atensyon ang lahat!

Do I... Do I really like him? I like him? But why him? Oh God, please, why, out of all the guys out there, does it have to be Alcinous!

Oh my gosh! He wasn't my ideal man at all!

Kaya ba... k-kaya ba naiinis ako sa nakita ko kanina dahil may gusto ako siya? Kaya ba naiinis ako kina Honey o Rizie na lumalapit kay Alcinous because of these feelings? Kaya ba galit na galit ako sa pagbrush ni Honey sa boobs niya kay Alcinous? Kaya ba ayaw na ayaw ko sa idea na pumupunta si Honey sa bahay ni Alcinous dahil like ko siya?

I let out a pained groan, brushing away my tears for what felt like the hundredth time.

"L-leave me alone! It's okay na ma-bite ako ng mosquitoes. As if ikaw ang—" I choked on my own words when the scent of a fabric conditioner jacket wrapped around me!"

Kahit na basa ang pisngi ko ay napalingon ako kay Alcinous! Inis kong kinuha ang jacket niya at tinapunan ito kay Alcinous!

Akmang ibabalik niya sa akin ang kanyang jacket nang pigilan ko siya.

"I don't need that! Ibigay mo iyan sa Honey mo!"

My vision turned crimson. Under the bright moonlight, I could see Alcinous' jaw tense with resolve. His dark eyes, sharp and unyielding, gleamed against the luminous glow of the moon.

"Hindi ito nagamit at mas lalong hindi ko ibibigay kay Honey." He said calmly.

I felt like a volcano, with magma bubbling inside me, barely contained. Just the slightest push, and I would erupt in a fiery explosion!

"I don't care! Leave me—"

"Bakit ka umiiyak?" aniya at kinapa ulit ang jacket sa katawan ko.

I was about to protest when he zipped up the jacket, trapping my arms inside as if in a snug embrace. Iyong sleeves ng jacket ay tinali niya rin sa harapan ko para hindi ako makagalaw.

"I know I don't have the right, Dei, but I lost it when I saw you shed tears. So why, bakit ka umiiyak. Tell me." Ang matigas niyang boses ay unti-unting humina.

Umirap ako sa kanya at iniwas ko ang aking tingin. Naiiyak na naman ako. First time kung makaramdam ng ganito. Na sa sobrang frustrate ay iiyak ako. Maybe because naghalo-halo na rin itong nararamdaman ko!

"Tell me, what makes my cub cry?"

My head snapped towards him.

Nagpabalik-balik ang kanyang mga titig sa mata ko, as if finding the answers of his question through my eyes.

"Bumalik ka na there."

"Ayaw ko." Humasa ang ngipin niya.

"Ano pang ginagawa mo rito? Baka hinahanap ka na roon! Baka hinahanap ka na ng Honey mo!"

Umiling siya at humakbang.

My breath caught in my throat. The closeness between us made my heart race uncontrollably, each beat more frantic than the last.

"Ikaw, hindi ka ba hahanapin doon? Si Handell Del Mundo, hindi ka ba niya hahanapin?"

Nagtagpo ang kilay ko. "Oh come on—"

"Sabihin mo sa akin, bakit ka umiiyak? Sinong nagpaiyak sa'yo?"

The cold wind tousles his clothes and hair, yet his gaze remains unwavering.

Why does he look so irresistibly handsome in this moment?

"Kung hindi ka sasagot, iisipin kong umiiyak ka dahil sa akin..." Mahina ngunit may diin niyang saad.

Pinanlakihan ko siya sa mata ko.

"But then... you don't like me. I'm poor. Probinsyano. Hindi kita kayang bigyan ng ganon kalalaking bulaklak. Hindi kita kayang bigyan ng mamahaling tsokolate. Tama lang din na nilugar ko ang sarili—"

Naputol siya nang humakbang ako palapit sa kanya ang malakas kong pinukpok ang ulo ko sa dibdib niya.

"You're a coward!" And I gave him my deadliest glare.

"Wala akong pakialam kung ganyan ang tingin mo sa akin, Dei. Itong nararamdaman ko... susubukan kong kalimutan ito. Masaya ako sa inyo ni Handell. Bagay kayo."

"Coward! You're an asshole too, Alcinous!" I shouted!

My eyes warm again!

"You said... you said that you won't cross the boundaries between us."

Umigting ang panga niya.

"And you're right! I don't... like you! I hate you! I hate how kind you are! I hate that you're generous to everyone! I hate that you give attention to everyone. I was supposed to hate you, and that's that. But.."

Hindi ko matapos ang sasabihin ko nang magbagsakan ang luha ko. Dahil na trap na ang kamay ko sa jacket ni Alcinous, hindi ko mapunasan ang aking mukha.

Lumakas at umingay ang iyak ko ngunit tumigil din nang sinara ni Alcinous ang konting distansya namin at pinunasan niya ang luha ko.

"Tanggap ko na galit ka sa akin, Dei. Tama lang na magalit ka sa akin. Hindi ka dapat umiiyak ng ganito dahil lang sa galit mo sa akin."

"Shut up!" I fired.

Kahit na sa galit ko ay walang tigil niyang pinupunasan ang mga luha ko. Maingat ang kanyang pagpunas sa pisngi ko na para bang takot siyang magasgasan ang mukha ko dahil sa matigas niyang kamay.

"I hate you, Alcinous." mahina kong wika.

"Alam ko, Dei."

"I hate you, and I shouldn't have cried because of you."

Doon napako ang kanyang kamay.

"Bigla-bigla kang umaamin sa akin. I know I was at fault too because I asked you. But then... after you confessed, you suddenly left me in the rain, confused and perplexed."

"I'm so sorry, Dei." His voice was deep, and it felt so wrong that it sounded sweet to my ears!

Binaba niya ang kamay at dinungaw ako. Ang tangkad niya talaga! Twenty years old ba pa talaga siya?

"You asked me why I was crying?"

He just stared at me, and his gaze was enough to make my heart beat frantically.

"I'm stupefied and frustrated because I hate how you treat H-Honey. I hate how her boobs brushed against your arm! I don't want to see you being that close to any girls, Alcinous!" I cried.

"Dei..."

"Alcinous... please... cross the boundary already." I don't know what awaits or what will happen next, but I just want him to cross the line—to break the invisible boundaries he has built between us.

God! I don't want him for anyone else but me!

"Dei... walang-wala ako kay Handell. Kung manliligaw din ako sa'yo hindi ko kayang pantayan—"

"Did I tell you to compete with him? Did I?"

"Dei, kung manliligaw din ako sa'yo... gusto kong bigyan ka sa mga bagay na gusto mo. I don't just want to be branded as your suitor or boyfriend. I want to be the man for you."

Oh my gosh! Bakit ba ganito siya?

"Handell wasn't courting me." Pag-amin ko sa kanya. Hindi niya ba talaga nabalitaan na hindi ko pinayagang manligaw si Handell sa akin? Hindi niya alam o wala siyang paki sa akin? Of course, it must have been the first option!"

"Dei..."

"If you like me, court me. Damn those boundaries of yours! Just cross them already!" I demanded.

"You don't know what you're talking about, Dei."

Humingos ako at umirap sa kanya. Nahihilo na ako kakairap!

"Of course, I know!"

"Talaga? Deimos Aldejar, mahirap lang ako. Trabahante lang ako sa palayan at tubuhan ng pamilya mo. May mga kapatid akong inaalagaan. May tatay akong paralyzed. Hindi kita kayang bigyan ng mamahaling bagay. Hindi kita mai-date sa mamahaling kainan o lugar. Ayaw kong manligaw o gustuhin ka na wala akong pera."

"I don't care!" Matapang kong sagot sa kanya.

Nanunukat ang mga titig ni Alcinous sa akin.

"Okay lang ba sa'yo na hindi kita maipasyal sa magagandang lugar?" Tantya niya sa akin.

That didn’t falter me. "I can take you to a luxurious place. If you can't, I will!"

"Ako ang manliligaw." Pagklaro niya.

Nakagat ko ang labi ko.

"Edi, here tayo sa Monti Alegri!"

Hindi niya umimik at tahimik niyang kinalas ang pagkalubid niya sa sleeves ng jacket. Hinubad niya sa akin ang jacket niya at muling pinasuot sa akin. This time inayos na niya ang pagkakasuot no'n sa akin. Hindi makita ang kamay ko sa haba no'ng sleeves!

Tinuyo niya ulit ang mukha ko. Though humihikbi pa ako.

"Liligawan mo na ako?" tanong ko sa kanya at humawak sa kanyang damit.

Umupo siya doon sa damuhan at binuka niya ang mahahabang binti.

"Dito ka," utos niya at mahina akong hinila paupo sa space in between his spread legs.

"Sagutin mo ako, liligawan mo ba ako?" tanong ko. Hindi kasi siya sumasagot.

"I will. Hindi ko pa siya nasusubukan but I'll do my best."

Inipit ko ang aking labi umapang pigilan ang ngiting umuusli roon.

I felt a swarm of insects stirring in my stomach, their restless movements making my insides grumble.

Si Handell hinindian ko pero si Alcinous... pinilit kong ligawan ako. I didn’t literally say to him that I like him, but the way I acted earlier was so obvious, right? But still, he will court me.

"Umiyak ka talaga kanina dahil doon sa ginawa ni Honey?"

Tumango ako. "Ayaw ko... ayaw ko ng ganoon. Ayaw ko na ganon sa mga babae."

"Hmm."

Okay lang ba ang ganito? Manliligaw pa naman siya sa akin. Okay lang ba na umupo ako rito at yakap niya ako?

Kung hindi pwede... hmp! I don't care. Gusto ko na yakapin niya ako.

"Hindi ka ba nangangati rito? Doon sa tent ninyo walang lamok?"

"I don't know." I croaked. "Why? Doon ka matutulog sa tent namin?"

Alcinous chuckled. "Manliligaw pa ako."

Sumimangot ako. So mali pala ang sinabi ko sa kanya? Dapat pala sinabi ko sa kanya na maging mag-boyfriend na kami?

Hmp!

"Kapag ba sinagot na kita, Alcinous... will you kiss me like couples do?"

I heard him groan in pain.

"Hindi."

"What?"

Napalingon ako sa kanya.

Ngumisi siya. "Depends. Kung minor ka pa, hindi kita hahalikan sa labi."

"So, you'll kiss me on the lips when I turn eighteen?"

"Hmm."

Umingos ako. "That would be next year. It's so matagal pa."

"Ayos lang. Manliligaw pa naman ako."

Do I sound so advanced? Well, tama nga naman si Alcinous manliligaw pa siya. Tsk! Dapat pala no'ng may nagkagusto sa akin way back to my old school, nagboyfriend na ako para may knowledge ako.

"Dei,"

"Hmm?"

"Let's go back. Baka hinahanap na nila tayo."

"Okay!"

"We're now okay, right? Hindi ka na iiyak?"

I nodded solemnly at him.

"Wait, hindi naman kayo... iisa ng tent ni Honey?"

"Hindi. Kami lang dalawa ni Elvin ang sa tent namin."

Unlike earlier na umiiyak ako papunta dito, pagbalik namin, hindi na naman mabura ang ngiti sa lips ko. Mabagal din ang aming hakbang ni Alcinous.

"Good night, Dei," ani Alcinous dahil sa tent na niya ako hinatid.

"Bakla Dei— ay nand'yan ka rin pala Alcinous." Gulat na saad ni Remy na nasa loob pala ng tent namin!

"Magandang gabi!" pormal namang saad ni Alcinous kay Remy.

"Hi, Alcinous, bigla kayong nawala ni Dei kanina, ah!" May tuksong singit naman ni Juls.

"Nag-usap lang." Sagot ni Alcinous.

"Sige na, pasok ka na. Tulog na kayo." Baling naman ni Alcinous sa akin at humawak sa siko ko.

"G-good night!" Mahinhin kong sabi.

Naubo naman si Remy at Juls!

Pumasok ako sa tent at saka lang umalis si Alcinous. Nang makaupo sa tent ay kaagad akong inusisa ng dalawa! And I have no choice but to tell them the truth! I'm not ashamed of it naman kasi!

"R-really?! Unang nagkagusto si Alcinous sa'yo? Umamin dati pa?"

"Yeah!" Kinikilig kong amin! Pinagmalaki ko talaga!

"Ang swerte mo!"

"So manliligaw na siya sa'yo ngayon, bhie?"

"Yeah, that's what he said."

"Ayie! Kaya pala nawala kayo kanina, ha! Talaga bang usap lang ang nangyari, bakla?"

I rolled my eyes at Remy.

"Alcinous won't kiss me. I'm still seventeen, and he said it's bawal pa!"

Natampal ng dalawa ang bibig nila.

"Bakla ka! Manliligaw pa nga kiss-kiss na ang sinasabi mo! Kagulat ka naman! Masyado kang advance! Mabuti at hindi mapagsamantala si Alcinous!" Suway ni Remy sa akin!

I pouted!

"Pero support kami sa'yo, bhie! Sana sagutin mo kaagad si Alcinous dahil mukhang sa inyong dalawa ikaw itong atat na atat!"

I make a face at Juls!

When morning came, maaga akong nagising dahil masyado nang masilaw sa eyes ko ang sinag ng araw! I stayed late last night and now I woke too early!

Lumabas ako ng tent at niyakap ko sa aking katawan ang kulay black na jacket ni Alcinous! Yes, I didn't take it off last night! I was so comfortable in his clothes, even though they’re already old!

"Morning!"

My shoulders jumped when I heard someone from behind. I turned around and saw Alcinous holding two cups of...

"Hot chocolate," si Alcinous. "Umiinom ka ba nito? Or gusto mo ng gatas? Ipagtitimpla kita."

"Y-yes, umiinom ako n'yan." Kaagad ko namang tinanggap ang cup from him.

Umupo kami ni Alcinous sa isang big branch ng kahoy na naka-higa sa damuhan. May iilang students na kaso naghahanda naman sila ng breakfast nila kaya kami lang ni Alcinous sa bandang ito.

"Uuwi na tayo mamaya. Marami kang dala?"

I nodded.

"Ihanda mo. Tutulungan kita."

"No need na, Alcinous."

"But I want to." Giit niya.

"You're not my boy, Alcinous."

"But I'll be your man, Dei. Please, allow me to do this small thing for you. Also, it will be my first day as your suitor."

And my heart warmed along with the sun rising before us.

***
This story is already at chapter 18 on Amore VIP Group. Subscription starts at 50php per month and 35php for student. Message me on FB: Amore Contaleone for inquiries! :))