hoofdstuk 2

Maite

Ik loop rond in het bos. Op zoek naar 1 van die drops. 5 minuten geleden kwam er een flits en ik was deze keer er zeker niet op voorbereid en pakte in alle haast en stress mijn wapens en andere spullen en ben snel naar beneden gegaan. ik denk dat ik de jongste van iedereen hier ben. waarschijnlijk ook de kleinste, maar dat zegt niet zoveel. Ik kijk naar mijn arm waar mijn armband om zit. er is een kat in gegroefd en ik heb hem echt altijd om. Ik hou ook echt heel veel van katten dus dat is niks nieuws. 

Als ik in de verte 3 mensen zie trek ik uit voorzorg mijn wapens. Ik hoop dat ze me hier niet zien. ik heb het namelijk niet zo op mensen vermoorden, waarschijnlijk ook weer de enige hier die dat heeft. 

Ik sluip wat dichter bij en kijk goed om me heen. Op een paar meter afstand stop ik en blijf ik kijken naar wat de 3 jongens doen. Zo te zien werken ze samen, anders hadden ze elkaar wel al lang aangevallen. Dat of ze zijn allemaal in een gay threesome. Of niet. Denk het niet. 

Dan valt me wat op, 1 draagt geen wapens. Het is een boom van een gast waar iedereen waarschijnlijk doodsangst voor heeft. Ik bedoel, kijk naar die dude. Hij is echt massief. 

Die andere jongens hebben beide een speer in hun ene hand en een schild in de ander met een zwaard op hun rug bevestigt. Je ziet ook echt duidelijk dat die grote de leider is en die andere 2 er alles aan doen om hem veilig te houden. Ze letten overal op, terwijl die grote gast alleen een beetje rond loopt. 

Dan zie ik in de verte iemand bewegen, Ik laat mijn blik heen en weer schieten zoals ik mezelf heb geleerd in de afgelopen maanden. Het persoon sluipt ook dichterbij.

Dan licht de open plek 3 meter naast me ineens op. De drop! Shit. Als ze me zien ben ik dood. 

Ik kijk snel een beetje rond op zoek naar een ontsnappingsmogelijkheid als er ineens een ander meisje uit de bosjes tevoorschijn komt. Ze houd een zwaard in haar linkerhand en de rechter houd ze achter haar rug.

Ze is echt heel snel, maar als ik niks doe is ze waarschijnlijk dood. Tenzij de threesome komt joinen, maar dat is zeer onwaarschijnlijk.

Nog een paar seconden zit ik daar te twijfelen als ik de 2 jongens wat hoor schreeuwen naar de grote gast terwijl ze wijzen naar het meisje. De grote jongen ziet haar en begint te rennen naar de drop. Ik besluit om ook te gaan. het is misschien niet slim maar een 1 tegen 3 ga ik niet toe zitten kijken. 

Ik ren gebukt om de drop heen om aan de andere kant en dus achter hen uit te komen. 

Aan de andere kant kijk ik goed om me heen en als ik niks zie ga ik rennen naar de drop. Aan de andere kant staan de 3 jongens en dat meisje. Ik kom bij de drop aan en sluip langzaam om de drop heen. 

Met iedere stap kom ik dichterbij, met iedere stap zou ik het kunnen verkloten. Ondertussen klopt mijn hart in mijn keel, zo hard dat ik bang ben dat ze het kunnen horen. 

Ik sta 1 meter achter de jongens als ik oogcontact krijg met het meisje. Ze heeft door dat ik haar ga helpen en knikt kort naar me. De jongens hebben het niet door. 

Ik zet nog een stapje dichterbij. Ik grijp naar mijn messen en pak ze goed vast. Dan snij ik in 1 beweging de pezen van de eerste jongen door. Hij schreeuwt het uit en ik krimp een beetje ineen. Het meisje schreeuwt een strijdkreet en stort zich vol op de grote jongen terwijl ik naar de derde loop. 

De eerste ligt nog steeds op de grond, vloekend van pijn en ik voel me een beetje schuldig. Dat komt waarschijnlijk omdat ik niet van moorden houdt. 

In die paar seconden dat ik in mijn gedachten verzonken was is de laatste dichterbij gekomen en doet een uitval met zijn speer. Ik ontwijk de speer nog maar net en focus weer. 

Dit is overduidelijk de eerste keer van de jongen dat hij tegen iemand moet vechten die hem wil vermoorden. Arme knul. Hoewel, vermoorden liever niet maar als ik geen keuze heb is het niet anders. Toch ga ik liever voor licht gewond. 

Ik hoor de grote jongen achter me schreeuwen en ik kijk kort achter me. Hij heeft een grote snee in zijn zij maar het meisje is heel zwaar aan het ademen. 

Ik kan niet zien wie er wint. Ik twijfel even of ik moet helpen maar besluit dan toch dat het niet handig is. Die dude is massief, maar dat meisje snel, dus dat komt hopelijk wel goed. Ik focus weer en inmiddels heeft de jongen zich herpakt. we cirkelen om elkaar heen. 

Als een soort mexicaanse stand-off wachten we tot iemand de eerste aanval doet. Ik probeer niet op de verbrande vloer te letten, aangezien ik mezelf ken. Ik ga daar afgeleid van raken

Het is de jongen die de kring verbreekt. Weer een steek. 

Als hij hem terug wil trekken laat ik mijn zwaard snel ik zijn schede zakken en pak ik de speer vast. Ik voel me zo badass nu. Ik trek de speer naar me toe en met de onderkant van mijn mes geef ik een harde tik op zijn slaap. 

Hij zakt ineen. “Slaap zacht.” zeg ik voordat ik me omdraai. Pure leedvermaak dit al voel ik me ergens wel schuldig maarja, hij heeft het over zichzelf afgeroepen. Ik ben echt een slecht mens. Het lijkt het meisje nog te lukken om de boom te verslaan en dus kijk ik een beetje toe. 

Dan stormt de grote jongen ineens naar voren en maait haar omver. Ze valt op de grond en hij kijkt naar mij. Ik wil naar hem toe rennen maar hij rent weg.

Ik ren snel maar het meisje toe en steek mijn hand uit, Die ze meteen aanpakt en zegt 

“Bedankt, ik heet Kiara trouwens” ik knik. “Ik heet Maite en geen probleem, jij had hetzelfde gedaan, hoop ik.” 
“Ik denk het niet. er is een giga dosis moed voor nodig om achter die jongens te sluipen, maar wel vet.” zegt ze. Ik ben inderdaad wel een badass.

We barsten in lachen uit en ik heb het gevoel dat er wel een samenwerking gemaakt kan worden hier. ik kijk even wat beter naar haar. Haar gezicht is een masker en kan je niet goed zien. Maar je ziet wel haar haren die zwart zijn. Of in ieder geval donker. Haar masker is compleet zwart behalve bij haar ogen. Daar is het een donkere tint blauw.

Dat gevoel van een eventuele samenwerken verdwijnt als sneeuw voor de zon als ze zegt “Sorry als ik je het idee heb gegeven dat we misschien samen kunnen werken maar ik ben liever alleen. Pak jij de drop maar. Ik wil alleen de boog.” zegt ze.

Tot zover een mogelijke samenwerking. 

Ik kijk haar aan. Ik weet even niet wat te zeggen. 

Na een minuut valt me ineens op dat ze maar 1 hand heeft. Waarom zou ze dan een boog willen? tenzij ze uit star wars komt en een robot hand heeft. Kiara Skywalker. 

“Waarom wil je de boog? je hebt… een… ja” stotter ik. Ze draait zich weer om naar me.
“Een stomp... Ja dat weet ik. Hij is afgehakt door iemand, maar de boog heeft een emotionele waarde voor mij.” reageert Kiara. Ik knik al reactie. Samen lopen we naar de drop. Ze pakt de boog en loopt weg. 

Ik kijk een beetje rond bij de drop als ik ineens achter me iets hoor. Ik draai me om en gooi me neer. Net op tijd want er boort zich een mes in de kist op de plek waar paar millieseconde geleden mijn borst was. Ik kijk om me heen en zie een andere jongen met getrokken katana’s op me aflopen. “loop hier van weg en leef, blijf en sterf. Ik raad je optie 1 aan. Jou keuze.” zegt hij zelfverzekerd. Ik kijk verschrikt op en strompel naar achter. Hij ziet er echt uit alsof hij het meent, dus ik loop maar weg. Ik had niks tegen hem kunnen beginnen. Hij had een shitlaod van de zelfde werpmessen in de schede hangen, en dan nog 2 katana's. Nee tegen hem kan en zal ik nooit wat kunnen doen ben ik bang voor…

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top