Oliver

We zijn nog maar net weg of we horen al mensen. Ik kijk maite aan en gebaar dat we moeten bukken.

Ze bukt. Ik ga ook op me knieën zitten. Klaar om op te springen. Ik pak voorzichtig 2 werpmessen vast en we wachten af. Maite heeft haar mes ook vast. Klaar om te gooien als het nodig is. Ik haar andere hand heeft ze haar zwaard vast.

Als ik mijn katana's uit hun schede zou halen hoor je het. Dus ik moet het doen met 2 messen voor nu.

Ik kijk Maite aan. Ze weet wat ik bedoel en ze schudt haar hoofd.

Ik had het idee om te transformeren naar shadow vorm en dan weg te gaan ofzo. Of misschien het gevecht aan te gaan maarja.

Ik kijk weer naar voren en ik luister goed. Dan zie ik verderop een clubje van zo te zien 6 man. Maar misschien nog meer.

Dan herken ik de leider ervan. Dit is het clubje dat min heeft overvallen meer als een jaar geleden!

Mijn bloed begint te koken. Ik heb er nog steeds littekens van. Zowel fysiek als mentaal.

Weer heeft maite het door en langzaam legt ze een hand op mijn schouder en ze kijkt me aan.

Ze knikt. "Princeps daemonium" Fluistert maite. Maar, er gebeurd niks.

"Dan moet het maar op de oude manier hè" Fluister ik terug.

Maite knikt. Ik sta voorzichtig wat meer op. Ik gebaar maite dat ze zo maar de andere kant moet rennen. Ik doe snel de zak met spullen van mijn rug en ik pak daar een masker uit.

Ze moeten me nog niet herkennen als ik aan kom lopen. Ik doe het masker snel op. Het is een masker met een donkergroene kleur, bijna zwart (ZIE MEDIA). Ik heb hem een keer gevonden en sindsdien heb ik hem in de Back up base laten liggen. Ik had al een masker toen ik deze vond.

Ik sta helemaal op en Maite die sprint stil en zo laag mogelijk weg. Om aan de andere kant van de groep te komen. Al snel ben ik haar kwijt. Ze is snel.

Ik loop en ondertussen doe ik snel mijn werpmessen terug in hun schedes. Ik hoop dat ze me niet meteen aanvallen. Als ik nou eerst met ze kan praten dan zou het fijn zijn. Dan kan Maite in haar positie komen en vallen we ze zo van 2 kanten aan. Geen idee of het gaat lukken maar hé het is niet alsof mij het nog uitmaakt of ik nou vandaag sterf of morgen. Ooit zal het me laatste dag zijn hier. Die dag is liever vandaag dan morgen. Maar ik ga niet ten onder zonder een gevecht. Ook blijf ik hier zolang ze me nodig hebben. Vooral Maite, ik weet niet waarom maar ik kan haar gewoon niet achterlaten hier.

"Hey jij daar!" Hoor ik iemand uit de groep roepen.

Ik stop met lopen en draai me maar hun toe "ja," ik probeer zo min mogelijk emotie in mij stem door te laten dringen "wat is er? Zeg ik erachteraan.

"Wat doe je in het gebied van meester Tim"

WoW het gebied van de leider van dit clubje, in me kop lach ik me kapot. "Sorry dat wist ik niet, dat dit iemand gebied was" Zeg ik zo onschuldig en met zo min mogelijk spot.

"Kyle laat die jongen met rust!" Hoor ik een stem zeggen.

De jongen, die blijkbaar Kyle heet, druipt af. Blijkbaar is dit dus Tim. Ik herken hem nog. Hij mij nog niet. "Waarom kom je niet even ons kamp ik. Kunnen we verhalen uitwisselen en misschien kan jij me zelfs helpen en ik daarmee ook jou."

Ik besluit om te zeggen "Ja is goed" en ik loop naar voren. Ik loop een soort bomenrij door en zie een stuk of 10 mensen. Dit gaat nog is lastig worden maarja. Ik zie ze nu ik ga deze kans niet voorbij laten lopen. Het lijkt me sterk dat ze goed zijn in gevechten van man tegen man. of man tegen vrouw. Ik denk dat ze met Maite nog meer problemen hebben dan met mij. Aangezien Maite moorden haat, maar mensen verwonden niet eens zo erg vind. waar je omgaat word je mee besmet denk ik.

"Ga zitten, hoe heet je eigenlijk?" Vraagt Tim

"Ik heet Oliver" Zeg ik terwijl ik ga zitten

"Wil je wat drinken Oliver?"

"Nee hoor, dan moet ik mijn masker af en ik hou die liever op." Zeg ik

"Dat is begrijpelijk. Zal ik meteen tot zaken komen. Je loopt niet voor niets met zoveel wapens rond in dit bos. Ik neem aan dat je ze ook kunt gebruiken"

Ik ben verbaast door de brutaliteit van Tim. Maarja.

"Ik kan ze heel goed gebruiken als het nodig is, waarom?"

"Ik zoek nog nieuwe leden. Aangezien een of andere grote gast een deel van mijn groep tegen bomen heeft aangegooid heb ik een beetje een tekort." Zegt Tim serieus en eerlijk

Dat klinkt verdacht veel als Kayron. Ik zal het hem morgen als we terug zijn even vragen. Ondertussen moet ik giga veel moeite doen om niet te glimlachen of een mes door zijn keel heen te jagen

"Dus je denkt dat ik zomaar ergens aansluit?"

"Ja, sterker nog. Je gaat het smeken" zegt Tim met een kwaadaardige grijns.

Ik besef dat ik in de val ben gelopen.

Op dat moment zie ik een zwart stukje stof zweven achter Tim. Het kan niet anders dan dat dat maite is. Gelukkig.

"Weet je dat heel zeker. Ik niet namelijk." zeg ik terwijl ik opsta "Want Tim. Wij kennen elkaar al," Ondertussen zie ik maite klaar staan om de boom uit te springen. Zo tussen een paar mannen.

Tim kijkt me heel raar aan.

"Jouw groep heeft meer als een jaar geleden iemand overvallen en in elkaar geslagen. Die gast heeft een paar van jullie mensen vermoord," Tim zijn uitdrukking op zn gezicht word steeds leuker. "En jullie hebben hem voor dood achtergelaten, maar raad is" Ik pak mijn masker vast.

"Karma. Komt altijd. Terug!" Zeg ik terwijl ik me masker afgooi. Tim kijkt bang

"Nee, nee, je was dood!"

"Blijkbaar niet Tim. Blijkbaar niet" Zeg ik terwijl ik mijn katana's trek.

Tim zet een stap naar achter. Ondertussen zijn de rest van de manen ook opgestaan. Ik pak een zwaard van de grond. "Vang. Ik vermoord geen ongewapende klootzakken. FIGHT ME"

Ik gooi hem het zwaard toe. Tim vangt het en op dat moment springt Maite uit de boom. Precies op 2 mannen.

Ik pak mijn katana's goed vast en ik glimlach naar Tim. Ik doe de eerste aanval en maite is achter me bezig met een aantal mannen.

Tim doet een halve aanval en met gemak weer ik hem af. Dit gaat nog gemakkelijk worden ook.

Ik spring naar voren tegen Tim aan en Tim valt op de grond. Ik zet hem vast door met mijn 2 werpmessen door zijn shirt in de wortel van een boom te gooien. Ik laat hem nog even liggen.

Ik draai me om en zie dat Maite het lastig heeft. Wat niet gek is met een 9 tegen 1.

Ik doe mijn katana's terug in zijn schede en pak 2 messen. Ik loop snel maar zo stil mogelijk naar iemand. Hij heeft het niet door

Ik pak met mijn arm om zijn nek vast. Trek hem naar achter en omlaag en steek mijn mes 3 keer hard mijn mes in zijn nieren en voordat ik hen laat vallen snij ik zijn keel nog door. De andere mannen zijn inmiddels op het randje van vluchten.

Ik ga naast Maite staan. Ik kijk even naar der en ze knikt. Ze is duidelijk buiten adem. Ik ook eigenlijk maarja.

Ik zet een stap met mijn bebloede messen richting de groep mannen en ze stappen achteruit. Er breekt een glimlach door.

"Boe!" Zeg ik terwijl ik naar voren stap. Ze rennen weg. Ik draai me om naar Tim.

Tim zit nog steeds vast en probeert uit alle macht om los te komen wanneer Maite in ik naar hem toe lopen. Hij is bang. En terecht.

"Maite hou even je zwaard bij zijn nek" Maite knikt en doet het.

Ik buig naar een van de messen toe en trek hem los. Hij zat erg diep.

Ik loop naar de andere kant en trek de andere ook uit de boomwortel. Ik sta op en zet een stap naar achter. Ik doe 1 van de werpmessen weg en pak de andere klaar om te gooien.

Ik gooi hem en hij belandt precies in een spier van Tim zijn arm. Hij schreeuwt het uit en Maite schrikt ervan.

Ik pak een ander mes en daarbij gooi ik hem in zijn andere arm. Weer schreeuwt Tim het uit en ik geniet hiervan. Dit is zijn eigen schuld.

Ik pak nog een mes maar dan houd Maite me tegen "Oliver dit is niet goed!"

"WAT HIJ TEGEN MIJ HEEFT GEDAAN WEL DAN HIJ HEEFT DIT OVER ZICHZELF AFGEROEPEN!"

"Nee dat is ook niet goed maar dit ook niet. Maak er gewoon een einde aan"

Ik zucht. Ik pak het mes snijdt een stuk stof uit de tent die ernaast staat. Ik bind die over Tim zijn mond. Ik trek de werpmessen eruit en overal stroomt nu bloed. Ik ben blijkbaar bijna door zijn arm heen gegaan het zijn echt dat je zegt mooie wonden.

Tim schreeuwt maar door het stuk stof wordt het redelijk gestomd. Ik trek hem omhoog en pak een mes. Ik zet hem op zijn knieën en zet een stap naar achter.

Tim kijkt me aan. Smekend om er een einde aan te maken. Ik wil dat niet maar het is niet slim ok maite tegen te spreken. Ik ga achter hem staan en ik hou mijn mes bij zijn keel.

En dan haal ik langzaam maar hard een mes door zijn keel en overal stroomt er nu bloed. Het is dat je zegt een bloedbad. Ik gooi Tim tegen de boom aan en pin hem door zijn mag met het zwaard dat hij had gebruikt in de boom en laat hem verder doodbloeden als hij niet al dood is.

Ik veeg mijn messen die onder het bloed zitten af aan een stuk stof en stop ze weer in hun schede.

Nu het gevecht voorbij is stroom ook de adrenaline weg. Ik merk nu pas dat ik toch wel op plekken ben geraakt. Maarja. Ik heb eindelijk mijn wraak. Ik kan dit nu achter me laten. Ik zie ook dat ik helemaal onder het bloed zit. Het maakt me niet uit.

Met. Mij. Wordt. Niet. Gefuckt!!!