Ik ga het nu eigenlijk alleen hebben over mijn droom van afgelopen nacht. Want het was wel een aparte droom maar ik heb er wel van genoten en waarom zul je denken. Ik zag mijn oma nog een keer.
Maar ik weet nou niet zo goed of ik op bezoek was in de hemel ofzo maar ik was met mijn vader. In eerste instantie waren we dus aan het lopen richting ons oude huis in Polen. En zei mijn vader dat mijn oma daar een huis had. En ergens wist ik ook wel in mijn droom waar hij het over had, maar dat is iets wat dus niet klopt. Want mijn oma had geen huis in Polen. Wel weet ik dat het huis ook totaal niet af was en dergelijke maar dat die op mijn naam gezet zou worden.
Maar we reden eerst in de auto door straten heen met alleen maar witte en grijze gebouwen. Vervolgens waren we in een mega gebouw en liepen we er doorheen. Daarbinnen was het redelijk kleurrijk voornamelijk blauw en het doolhof aan gangen deed mij denken aan het isala ziekenhuis en het Windesheim in Zwolle. Want er leek maar geen einde aan te komen. 
Uiteindelijk waren we in een grote zaal waar iedereen bij een was gekomen en liepen we verder maar ik ving een glimp op van mijn oma we liepen er ook vlak langs. Dus ik zei ook "hey oma" en ze draaide zich om. Maar mijn vader liep verder alsof hij haar niet had gezien.
Later kwam er een meisje/jonge vrouw duidelijk in beeld. Ze verkocht iets aan een kraampje. Ze was jong, misschien net geen 18 of juist al wel gepasseerd. Ze was knap, had bruin haar en kon wel een niet Nederlandse afkomst hebben maar ze sprak vloeiend Nederlands. Ik denk dat als ik haar op een foto zou zien dat ik haar precies zou herkennen.
Zij was op een gegeven moment aan het praten met iemand anders en heeft het over iemand die even leunde op haar.
"Een vrouw die zei "het spijt me maar ik moet even gebruik maken van je lichaam" en toen leunde ze dus ik zei van maakt echt niks uit" en toen wist ik gewoon dat het mijn oma was. Die op haar leunde.
Vervolgens liepen mijn vader en ik weer terug naar die zaal en liepen we een trap op. Weer zag ik mijn oma en ik zag haar best wel eenzaam zitten want mensen om haar heen waren in gesprek en zij zat er een beetje alleen. Ik vond het echt jammer dat ik niet naar haar toe kon.

Daarna werd ik wakker.

Ik mis je oma❤️