Vandaag vieren we kerst bij mijn oma. Ja ik weet het vroeg maar dat leg ik straks allemaal uit.

De ochtend was relaxt, ik heb ontbeten, 1 nagel gefixt van mijn hand want de voorkant begon te chippen dus die maar eraf en opnieuw gedaan. Daarna enkele wasjes erin gezet en vervolgens moeders haar nagels gedaan.
En jemig wat was zij vandaag lastig🤣

Eerst was het een off-white kleur en een zilveren poeder erop.
Maar omdat ik wist dat ze de nagels bij de ring en oorbellen wou hebben zei ik al, waarom niet rood.
Dus toen rood en die zilveren poeder erop. Maar dat werd dan weer te zilver.  Dus een rode Chrome poeder erop. Maar dat was meer richting roze was mijn moeder haar menig.
Vervolgens dus de chroom eraf en zilveren glitters erop.

Toen was het voor mij nog een grote kunst om mij aan te kleden want ik wist nog niet wat ik wou dragen. Ik had in ieder geval rode hakken gehaald voor kerst dus die sowieso.
Uiteindelijk ben ik voor een donker groene broek gegaan met een rode trui. Simpel maar wel wat netter. 

En toen naar oma.
We vierden eerder kerst omdat mijn oma niet zo goed meer te been is en het leven zat is. De huisarts die heeft een verzoek om euthanasie al ingediend dus het kon maar zo zijn dat ze komende week euthanasie zou krijgen. Maar kan ook zo zijn dat het niet goed gekeurd word door de beslissende arts. Omdat ze nog gewoon kan lopen uiteraard ook niet als de beste meer maar goed ze eet ook niet veel en al helemaal niet gevarieerd dus ze mist energie en heel veel voedingsstoffen om fatsoenlijk te kunnen functioneren. Maar goed ze is helemaal klaar met haar leven en dat laat ze ook elke keer wel merken en dan zegt ze zo mooi dat ze ons niet tot last wil zijn maar dan belt ze of laat in de avond of vroeg in de ochtend dat ze weer klaar is het slecht gaat en dat er iemand moet komen. In plaats van dat ze de huisarts of een ambulance belt als het zo slecht met haar gaat maar nee dan belt ze ons, het deel van de familie dat ook allemaal werkt of studeert. Terwijl er ook mensen zijn die niet werken en fulltime thuis zitten. Alsof wij ook niks te doen hebben en dan snap ik wel dat het lastig is en dat ze ook aandacht nodig heeft maar wij hebben ook werk of onze studies. En het leuke is dan zijn we bij haar en dan zegt ze elke keer weer "ja ik wil jullie ook niet tot last zijn" en dan kun je moeilijk zeggen dat ze ons altijd in de avond belt als iedereen al richting bed gaat of vroeg in de ochtend wanneer de meesten nog slapen.

Maar goed genoeg gezeur over dat.

In de avond is mijn vriend nog gekomen en hebben we film gekeken en veel geknuffeld.
Rond half 11 is hij weer naar huis gegaan.