Jamaica POV

Na late ako nang gising. Hindi naman ako ginising ni rid natatakot daw siya na kapag ginising niya ako masapak ko ang pinakaiingatan niyang mukha. Gunggong talaga ang isang yun. Inuuna niya pa ang mukha niya kaysa sa ma late kami. Sinuot ko na ang sapatos ko at tinignan ang mukha ko sa salamin. Ok naman ang ayus ko.

"Princess matagal ka pa ba diyan? "-dinig kong tanong ni rid sa labas ng pinto ko.

"Oo nandiyan na! "

I grab my bag at binuksan na ang pinto. Nakita ko naman si rid na nakasandal sa dingding ng room ko at bagot na napatingin sa akin. Inirapan ko siya at nauna nang bumaba. Sumunod naman siya. Pagkababa ko hinarap ko siya at nilahad ang kamay ko. Tinagilad niya ng kunti ang ulo niya na parang hindi niya nagets ang ibig kong sabihin.

"Give me the key of your car"utos ko sa kanya.

"No! "

"Why? "Nakataas na kilay na tanong ko sa kanya.

"Baka hindi pa tayo nakarating sa academy wala na ang kaluluwa ko kapag ikaw ang nagpatakbo ng sasakyan ko. Kaya ako nalang mas safe pa"sabi niya at nauna ng lumabas sa pinto ng condo unit niya. Tsk. Pagkalabas ko nginitian niya ako na nangaasar. Kiaga aga masasapak ko talaga iton gunggong na to. Iniwan ko na siya doon at na una nang bumaba sa building. Pagkarating ko sa parking lot. Hinanap ko na kaagad ang sasakyan niya at pumasok dito. Sunumod naman siya at umupo na sa drivers sit.

"Hindi mo ba talaga ibibigay sa akin ang susi? "-malamig na boses na tanong ko sa kanya. Kita ko kung paano siya mamutla sa akin at napalunok nang sariling laway niya.

"H-indi"-siya at mabilis na pinaandar ang sasakyan at umalis na kami. I rolled my eye at tumingin sa labas ng bintana. Nabalot kami ng katahimikan at walang gustong bumasag nito.kung nagtatanong kayo sa nangyari sa amin ni Dean kris pagkatapos nang nayari sa restaurant. Tinanong niya lang ako kung saan ko natutunan makipag Laban. I answer her na tinuruan ako ng lolo ko. May mga tinanong pa siya sa akin at halos lahat ng sinagot ko sa kanya ay maykasamang kasinungalingan. Tinanong ko din siya kung paano din siya matutong makipaglaban but she answered me that she train. I have that feeling na may tinatago siya sa akin. nakarating na kami ni rid sa academy. Pagkapark niya palang nauna na akong bumaba at iniwan na siya doon. Bahala siya sa buhay niya.

"Jamaica wait! "

Kita kong hiningal siya ng tinabihan niya ako sa paglalakad.

"Magkasama na naman sila. "

"Yeah! Sila na ba? "

"Ewan... Btw balita ko nakabalik na ang student council "

"Kyaaahhhh talaga"

"Yup"

Napatigil ako sa paglalakad at ganon din si rid. Tinignan niya ako na nagtataka. Hindi ko siya pinansin at bumaling ang tingin ko sa dalawang babae na naguusap kanina. Napatingin sila sa akin at napaiwas din kaagad. Kita ko ang takot nila sa akin. So that's mean nandito na sila ashton. Bumalik na sila. Naglakad na ako ulit ganon din si rid.

"May problema ba? "-bulong na tanong ni rid sa akin

"The SC are here"

Pagkasabi ko non sabay bukas ko ng pinto ng room. Napatigil si sir sa pagdidiscuss niya sa unahan at napatingin sa amin ni rid. Yumuko ako sa kanya.

"Sorry sir we're late "-hinging paumanhin ko sa kanya.

"It's ok"-siya. Tumayo na ako ng tuwid at naglakad na papunta sa upuan ko. Tinignan ko si ashton at napatingin din siya sa akin. It's good that I think ok na siya ngayon. Tumuloy na ako sa upuan ko at tumabi kay zero

"Bakit kayo magkasama ni rid? "I look to zero dahil sa tinanong niya

"Why may problema ba. He's my friend after all"

Tinignan niya ako ng matalim.

"Why you always to this to me? "-nagtaka ako sa tinanong niya. Ano ba ang pinuponto niya ngayon.

"What the he'll are you talking about? "-irita ko ding tanong.

"D-Don't .make. me .jealous "-damn bigla ko nalang naramdaman na bumilis ang tibok ng puso ko. I hate you zero kakadating mo lang ginaganito mo na naman ako. Pinilit kong iiwas ang tingin ko sa kanya at bumaling nalang sa bintana. Palihim akong napahawak sa dibdib ko.

Natapos ang klase ngayong umaga na walang ni isang pumasok sa kukuti ko na lesson. Hindi ko na yata alam kong saan na padpad ang pagiisip ko. Tumayo ang katabi ko kaya napatingin ako sa kanya. Napatingin din siya sa akin. Ito na naman magkakaheart attack yata ako. Una akong umiwas sa tingin niya.

"Jamaica!! "Nagulat nalang ako ng may biglang pumulupot na kamay sa leeg ko at niyakap ako mula sa likod.

"Na miss ka namin"-parang batang sabi ni kit sa akin. I just smiled to her.
"Me too"

"Tara sa cafeteria tayo"-aya niya sa akin. Nag nod ako sa kanya at tumayo na ako. Nakita ko naman na naghihintay na pala silang lahat sa amin ni kit sa pinto. Lumabas na kaming dalawa at pumunta na kami sa cafeteria. Habang naglalalad kami tumabi ako kay ashton.

"Ok kana ba? "-I ask him. Napatingin siya akin at ngumiti. Bigla niya nalang ginulo ang buhok ko na parang aso. Ito na naman siya parang kuya ko kung kumilos.

"Yes I'm ok na...malakas yata to"-pagmamayabang na sabi niya sa akin. Napangiwi naman ako.

"Wag mo ngang guluhin ang buhok ko at kung malakas ka ,E bakit na abot ka na halos dalawang linggo sa pagpapagaling mo? "-tanong ko sa kanya.

"Magaling na ako noong isang linggo pa. Ayaw lang talaga ako pabalikin ni mom sa school"

"Prffttt.... Nagaalala lang sayo si Dean"-I said.

"You think? "

Tumango naman ako sa kanya.

"I don't think so"-siya. Nagtaka naman ako.

"Why? "

Tinignan niya lang ako at nginitian. Mukhang may iba pang nangyari. Hindi na ako nagtanong pa sa kanya at pumasok na kami sa cafeteria. Umupo kami sa dating table na inuupuan namin at dating gawi ang nga boys na naman ang mag oorder sa amin.

"Anong sayo/what do you want? Natahimik kaming lahat ng sabay na nagtanong sila ashton at zero sa akin. Sinilip ko si Karen at kita ko sa mga mata niya na nasasaktan na naman siya. I feel sorry for her. Ano ba naman kasing tumatakbo sa kukuti ni ashton at ginagawa niya to? He Know's na may gusto sa akin si zero sinasabayan pa niya. Nilipat ko ang tingin ko kay ashton at nahuli ko siyang napatingin kay Karen. Napailing nalang ako sa isipan ko. Pinapahirapan niya lang ang sarili niya.

"Si zero nalang ang bibili ng pagkain ko. Ikaw nalang ashton ang bumili nang pagkain ni Karen"-sabi ko sa kanilang dalawa. Nginitian ni zero si ashton. Napabuntong hininga nalang ito bago tumango .

"If that's what you want ,ok.."-sabi niya at bumaling kay Karen at tinanong kung ano ang gusto nito. Sinabi ko naman kay zero ang gusto ko. Nag nod lang siya sa akin at umalis na silang boys. Tinignan ko si Karen at nakayuko lang siya.

"Kung sabihin mo kaya sa kanya ang totoo mong nararamdaman? "-biglang tanong ko sa kanya. Gulat siyang napatingin sa akin. Sila kit naman tahimik lang na nakikinig sa amin.

"What do you mean ate? "-she ask. I sigh

"Why didn't you tell him your damn feelings? "-deretsong tanong ko sa kanya. Nginitian niya ako ng matamlay

"I already did that... B-ut it's useless"- sabi niya sa akin.

"I think he loves you ate"-dugtong pa niya. Napailing ako sa sinabi niya. Nagkakamali siya.

"You're wrong"-ako

Kita ko ang pagtataka sa mukha niya dahil sa sinabi ko. Ayaw ko silang dalawang panghimasokan but I already involve here. Nasasaktan si Karen dahil sa akin. She thought that ashton have a feelings to me. At ngayon may mamumuo nang alitan sa gitna nila zero at ashton. Hindi ko sinagot ang tanong ni Karen. Dumating naman sila zero at bitbit na nila ang in order namin. Si rid lang yata ang isang tray ang dala. Nilapag ni zero ang tray sa kaharapan ko.

"Salamat"-sabi ko sa kanya

"No problem"-siya at nagsimula na kaming kumain.

Sa kalagitnaan ng pagkain namin nagtanong si ashton sa akin

"Kanina dumaan kami sa bahay niyo ..nakakock ang gate niyo.. San ka nanggaling bakit na late ka? "

"Wala si uncle sa bahay.. Kaya hindi muna ako tumira don"

"So saan ka nakatira ngayon? "-tanong ni hannah sa akin.

"She's living at my condo"-biglang sagot ni rid.

Nakita kong nagulat silang lahat dahil don.

"Why? "I ask them.

"Seryoso! Nakatira ka sa condo Niya? Your a girl and he's a boy"- sabi ni trina sa akin.

"Oo nga hindi ba ang awkward non"-sabi pa ni daine

"Its nothing "-sabi ko sa kanila

"Nothing? " - seryosong tanong ni zero sa akin.

"Wala lang sa akin yun. At beside kaibigan ko si rid at pinagkakatiwalaan siya ni uncle. Kung ano man yang iniisip niyo hindi kami ganon"-sabi ko sa kanila

Natahimik naman sila dahil sa sinabi ko. Nagpatuloy nalang ako sa pagkain ko.