"Turning back.."

*Ryle POV*

Naguguluhan pa rin ako. He loved me.. sinabi niya 'yon. Minahal ko ba siya?

"I told you to help me.. not to daydream" bigla akong nagising sa ulirat. Umupo si Ailee sa harap ko at tinignan ako. Ngumiti ako sakanya.

"What is it again?"

Bumuntong hininga ang kaibigan ko. "Tutal nandito na tayo.. ano bang problema mo? Tell me" tanong niya sakin.

"Ano ba talaga kami ni luke?" Napaderetso siya ng upo. This must be something serious. Well, matagal nanaman na serious ang usapan.. It's just me who don't want to accept it.

"Okay.. ganito yan. They are transferee in our school. Matinding magkaaway kayo ni Luke noon even me, Tin and Sab doesn't have a nice relationship with them. Lalo na nung nalaman niyo na naka arrange marriage kayo. Magulo lahat.. nagkakainisan yung ganun ba. Pero naging okay din ang lahat.. you learn to care for each other, or who know baka higit pa doon. Kami rin.. parang dream, napakagandang dream. Isang panaginip na hindi natin makakalimutan. Pero nung araw ng kasal niyo dapat.. hindi siya sumipot so napaka vulnerable mo, hindi ka namin makausap ng maayos. Nagdecide ka na pumunta ng paris, kasama kami.. nung bumalik tayo dito you had an accident and then yun. Hello amnesia."

Napaawang ang labi ko. Wow.. just wow. I lost every memory of that part of my life?

"Well.. hindi yon ang problema. Ikaw, let's fix your problem." Ngumiti ako sa kaibigan ko dahil alam kong namomroblema din siya.

How is it like? Loving him? Naging masaya ba ako? Bakit niya ako iniwan?

*Ailee POV*

Sila ang nag-ayos sa akin. Sabi ko naman na wag na but they insisted that I should look at my best. Hindi ko nga alam bakit ko pinaghahandaan to, wala pa naman kaming napapagusapan ni Renzo. I'm afraid na ma-paasa ko siya. But I still want to try, alam ko sa sarili ko na kung makaka move on ako, I will pick him.

"You're so beautiful ~~~" kanta ni ryle.

"Alam ko naman yun but I'm nervous" saad ko at humalakhak naman sila.

"Remember.. wag mong hahayaan na tapaktapakan ka doon ah. You are Ailee Hernandez always remember that" I nodded with what Tin said.

"Kapag hindi ka tanggap doon. Paresbak natin parents ni Renzo.. pati na din siya sige." I laughed with what Sab said.

Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala sila.

"Thanks guys.. I am glad that you are all here" sabi ko sakanila at yinakap nila ako.

Naputol ang yakapan namin nang may mag doorbell.

"Mukhang nandyan na si prince charming" sabi ni sab sakin. Tumawa naman kami at lumabas na kami.

Kita ko ang pag-angat ng tingin niya sa akin. Marahan akong ngumiti. Kinakabahan ako..

"You're so beautiful" sabi niya sakin. Yinakap niya naman ako.

Tumikhim si Ryle kaya natawa kami. Hindi ko din alam kung para saan ang yakap na 'yon.

"Pag binalik mo ang kaibigan namin dito na umiiyak. Makikita mo renzo.." sabi ni tin. Natouch naman ako. Atleast I know they will protect me.

"Yes mam!" sabi niya at pumasok na kami sa kotse.

Buong biyahe tahimik lang kami.. kinakabahan kasi ako. Hindi man ako nagsalita habang bumabyahe.

"Take it easy.. don't think too much" sabi niya sakin. Tumango naman ako.

Don't think too much? Ang hirap non! What the heck!

Nakarating na kami sa rest house at pumasok kami. Nakakita ako ng napakagandang babae at napakagwapong lalaki. Wow.. they're too good looking to be a parent.

"Hi ija.. I am Mrs. Xavier" sabi sakin nung mom niya. Ngumiti ako at nakipag-beso sa mommy niya.

"Hello po" sabi ko. Nagsmile naman sakin ang dad ni renzo.

"Let's proceed to our dinner" alok ng parents niya. Tumango naman ako. Kumain kami at nagkwentuhan.

Nakikitawa na din ako sakanila. They have a very happy family. Naalala ko tuloy nung okay pa kami with dad.

"So you are a Hernandez?" tanong ng mommy ni renzo sakin.

"Yes ma'am" sabi ko. Kinabahan ako.. halos na broadcast sa buong mundo yung nangyari sa parents ko.

"I heard about your family.. your dad had an affair to another woman." nagulat ako. Hindi ko alam paano ako mag rereact.. napayuko nalang ako.

Napakagat ako sa labi ko. It's okay.. wala naman akong kasalanan sa topic na 'yon. It's just I am the daughter of my dad who committed the wrong thing.

"I am a mom ija. I want the best for my son.. but your family background is not good. What would you think our friends and business partners will say."

Napa-angat ako ng tingin dahil doon. Wala akong masabi. Seryoso lamang ang tingin ng tatay ni Renzo. Hindi ko alam kung magsasalita ba ako o hindi.

"Mom!" napasigaw na si renzo. Hinawakan ko siya sa kamay. Nanginginig nako.. hindi sa galit pero dahil sa sakit.. napaka sama nung mga panahon na yon.

I never thought na ganito ang parents ng lalaking ki-consider ko na pipiliin ko someday.

"Why son? I am doing this for you" sabi ng mommy niya.

Tama siya pero.. kailangan ba saktan ako along the way?

"You are hurting her and hurting her, means hurting me" Napalingon ako kay Renzo dahil doon pero nag-iwas din ako ng tingin.

Na gi-guilty ako. He care for me this way pero ako, I am not even sure.

"She is not good enough for you.." I had enough. Tumayo ako at humarap sakanila.

"My parents thought me to respect others especially people like you but they also thought me to fight when I am being stepped on. I am sorry if I didn't pass the qualities you are looking for but last time I check... I am not applying for a job here ma'am.. I'm sorry but I think I have to go." sabi ko at lumabas at hindi ko na napigilan umiyak.

Nasasaktan ako sa klase ng pag-iisip nila. Ano kayang iniisip nila about sa mommy ko? Not her.. wag lang siya.

"Ailee" may humablot ng braso ko, it's Renzo. Hinarap niya ako.

Hinawakan niya ang kamay ko habang nakayuko parin ako. Hindi ako galit sakanya.. nasaktan lang ako and every pain needs a healing time. Isipin mo? Para akong pinahiya ng paulit ulit doon.

"Take me home" sabi ko sakanya.

"We can fix this.." sabi niya sakin. Umiling ako.

"I said take me home!" giit ko at pumasok ng kotse niya.

Napakatahimik ng biyahe.. nakikita ko na lagi niya kong chinecheck. Nagiguilty nga ako.. parang may gusto siyang sabihin pero hindi niya masabi.

Tumigil kami sa harap ng condo. Ba-baba na sana ako pero hinawakan niya ang kamay ko.

"I am sorry for what my mom told you" sabi niya sakin.

"I don't want to talk about this. I am tired" sabi ko at tuloy-tuloy na pumasok sa condo.

"How was the-- ailee? What happened? Why are you crying" sunod sunod na tanong ni Tin sakin.

"Its nothing" sabi ko sakanila. I removed my shoes and humiga ako sa sofa.

"I became an ant this night" sabi ko sakanila.

"What?" umupo silang tatlo sa harapan ko.

"Ants are stepped on everyday.. but we are not interested if they are hurt or not because for us, ants are just a tiny useless living thing.."

Tinignan nila akong maigi. May halong lungkot sa mga mata nila. Nag smile nalang ako at yinakap sila. Hindi lahat napapasaya ng pag ibig.. minsan kaibigan lang sapat na..

"I want to be back"sabi bigla ni Ryle na ikinagulat ko.

"Everything is perfect when we acted like a brat.. no one can talk to us the way they talk to us right now. No one can hurt us. Everyone are afraid. I know that this is so childish but I can't think of any solution for us to heal. Let us start a new. I want my old self back." sabi ni Ryle. Napatingin kami sakanya.

"So you want our old self to be back?" tanong ni Tin sakanya.

Ngumisi siya at tumango.

"It's your choice.. but for me. The Brat Princess is back"