⚠️ Σεξουαλικό περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. ⚠️

Η Amelia κατέβηκε από τη σκηνή και βολεύτηκε πίσω στη θέση της, ανάμεσα στον Max και στον Carlos. Το σκίσιμο στο φόρεμα της άφηνε ακάλυπτο όλο το πόδι της. Ο Carlos της έριχνε κλεφτές ματιές και εκείνη χαμογελούσε γιατί το ήξερε. Της άρεσε που τον ζεμάτιζε έτσι και ας μην ήθελε να το παραδεχθεί.

Ο Max τους κοίταξε και αμέσως κατάλαβε. Την σκούντηξε Και εκείνη έκανε ότι δεν καταλάβαινε και επέστρεψε ξανά την προσοχή της στον Charles που έλεγε τις διακοπές στη Σκανδιναβία. Το τηλέφωνο της χτύπησε και το άνοιξε.

Carlos: θέλεις να κάνουμε κάτι ριψοκίνδυνο; 😉
Amelia: όπως;
Carlos: αγγίξου!
Amelia: Τι;
Carlos: Με άκουσες! Καν' το!

Υπάκουσε. Άνοιξε τα πόδια της κάτω από το τραπέζι και κατέβασε το ένα χέρι της διακριτικά. Κανείς δεν ήξερα τι κάνουν κάθε βράδυ μόνοι τους στο σπίτι. Ή ακόμα καλύτερα κάνεις δεν ήξερε ότι η Amelia εδώ και ένα μήνα περνούσε τα βράδια της στο σπίτι του Carlos.

Άρχισε να χαϊδεύει την περιοχή της, πάνω από το εσώρουχο στην αρχή κι ύστερα το παραμέρισε ελάχιστα και έβαλε ένα δάχτυλο μέσα της. Ο Carlos είχε κάτσει πίσω στην καρέκλα του και την παρακολουθούσε. Εκείνη δάγκωσε τα χείλη της για να μην βγάλει ήχους.

Ο Carlos χαμογέλασε. Άπλωσε το χέρι του και την ακούμπησε. Εκείνη το τράβηξε και τον ανάγκασε να την χαϊδέψει. Χαμογέλασε στη σκέψη ότι ήταν τόσο υγρή για χάρη του. Έβαλε σιγά-σιγά ένα δάχτυλο μέσα της και εκείνη ήπιε μία γουλιά κρασί. Το κουνούσε μέσα έξω κάνοντας τη να λιώνει στην καρέκλα της.

Έβαλε άλλο ένα δάχτυλο και εκείνη έσφιξε το χέρι του γρατζουνώντας τον με τα νύχια της. Του έριξε ένα βλέμμα και αμέσως κατάλαβε ότι θέλει να τελειώσει. Έβγαλε αμέσως το χέρι του από μέσα της και χαμογέλασε πονηρά.

Carlos: θα τελειώσουμε αυτό που αρχίσαμε το βράδυ.
Amelia: μχμμ. Αλλά πρέπει πρώτα να κάνεις και εσύ κάτι για μένα.
Carlos: ότι θέλεις!
Amelia: Γλυψ'τα!

Κοίταξε γύρω του αλλά κανείς δεν τους έδινε σημασία. Έβαλε τα δύο δάχτυλα στο στόμα του και το έβγαλε αργά κοιτώντας την καθ' όλη τη διάρκεια της κίνησης αυτής.

Πέσαν και οι δύο πίσω στις θέσεις τους ξεπνοοι, πίνοντας μερικές γουλιές από το κρασί τους.

"Είστε καλά εσείς οι δυο;" τους κοίταξε ο Max.

"Ναι απλά ζεσταίνομαι. Θα πάω να πάρω λίγο αέρα." σηκώθηκε ο Carlos και εξαφανίστηκε.

"Λοιπόν;" ο Max σήκωσε το φρύδι του.

"Τι λοιπόν;" τον κοίταξε εκείνη.

"Τι γίνεται με σένα και τον Carlos;"

"Τίποτα δεν γίνεται με μένα και τον Carlos!" υπερασπίστηκε τον εαυτό της.

"Έλα τώρα! Με εμένα μιλάς."

"Καλά ίσως και να έχουμε ένα situationship." παραδέχτηκε εκείνη.

"Πρέπει να του το πεις!" ψιθύρισε. "Έχει χάσει πέντε ολόκληρα χρόνια από τη ζωή του γιου του. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό."

"Μπορούμε να μην το συζητήσουμε τώρα;" κοίταξε τον Carlos που επέστρεφε.

"Vamos a bailar? (Πάμε να χορέψουμε;)" της έτεινε εκείνος το χέρι του πριν κάτσει.

"Tú bailas? (Χορεύεις;)" τον κοίταξε παραξενεμένη. "Desde cuándo? (Από πότε;)"

"Desde que conocí a una bella cantante a la que le encanta bailar. (Από τότε που γνώρισα μία πανέμορφη τραγουδίστρια που λατρεύει το χορό.)" εκείνη του έπιασε το χέρι χαμογελώντας.

Η μουσική άλλαξε και έγινε γρήγορη. Η Amelia αναγνώρισε αμέσως το τραγούδι. Ήταν ένα από τα αγαπημένα της. Μαζί με τον Carlos άρχισαν να χορεύουν στο ρυθμό της. Τα βλέμματά τους κλείδωσαν. Ο κόσμος γύρω τους έσβησε. Ήταν οι δυο τους παρέα με τη μουσική. Της έπιασε το χέρι και την έκανε μερικές στροφές.

Την τράβηξε κοντά του, τοποθετώντας το ένα του χέρι στο γοφό της και το άλλο στη μέση της. Εκείνη ένιωσε ασφάλεια και έγειρε προς τα πίσω σηκώνοντας και τα δύο της χέρια στον αέρα. Έμεινε έτσι για μερικά δευτερόλεπτα. Επέστρεψε στην αρχική της θέση και τα χειροκροτήματα γύρω τους, τους επανέφεραν στην πραγματικότητα.

Η μουσική σταμάτησε και απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλον, επιστρέφοντας στις θέσεις τους. Η Amelia κάθισε στη θέση της αλλά ήταν πολύ αργά για να σταματήσει αυτό που πήγαινε να κάνει. Χωρίς να το σκεφτεί, κατέβασε διακριτικά το εσώρουχο της, και ρίχνοντας 'καταλάθος' ένα πιρούνι, το έβγαλε και το ακούμπησε στον καβάλο του Carlos.

Εκείνος το είδε και γούρλωσε τα μάτια του, κρύβοντας το στην παλάμη του. Την κοίταξε εκστασιασμένος και εκείνη του έκλεισε το μάτι.

"Επιστρέφω σε λίγο!" πήρε κάτι από την τσάντα της και εξαφανίστηκε στο μπάνιο.

Carlos's POV

"Εμένα με συγχωρείτε πρέπει να απαντήσω μία κλήση!" σήκωσε το τηλέφωνο του και απομακρύνθηκε.

Μπήκε στις τουαλέτες και είδε την Amelia να τον κοιτάει μέσα από τον καθρέφτη.

"Άργησες!" του είπε αυστηρά.

"Είναι κανείς εδώ;" του έγνεψε αρνητικά. "Και τι θα κάνεις τότε για να με τιμωρήσεις;" κλείδωσε την πόρτα της τουαλέτας και την πλησίασε.

Συνέχισε να τον κοιτάει μέσα από τον καθρέφτη αλλά δεν του απάντησε.

"Πώς θα με τιμωρήσεις, Amelia;" τοποθέτησε τα χέρια του στους ώμους της και έσπρωξε τις τιράντες από το φόρεμα της να πέσουν.

Το στήθος της φάνηκε ελαφρώς. Κατέβασε τα χέρια του στην μέση της και άρχισε να της αφήνει υγρά φιλιά στον σβέρκο της. Έγειρε το κεφάλι της προς τα πίσω και έκλεισε τα μάτια της. Την γύρισε για να τον αντικρίζει και τα χέρια του εξερευνούσαν το στήθος της, αφού το φόρεμα βρισκόταν ήδη στο πάτωμα.

Με τα χέρια της του ξεκούμπωσε αρχικά το παντελόνι και ύστερα το πουκάμισο και το έβγαλε. Έριξε μία ματιά στο μποξεράκι του και γέλασε, βλέποντας ότι είχε σε όλη την επιφάνεια του τον Μπομπ Σφουγγαράκη.

"Αλήθεια;" σήκωσε το φρύδι της γελώντας.

"Είχα ένα μικρό ατύχημα και δανείστηκα του Charles!" απάντησε καθώς τη χάιδευε από πάνω μέχρι κάτω.

Πήγε να βάλει ένα δάχτυλο μέσα της αλλά τον σταμάτησε.

"Είναι σειρά μου να σε ευχαριστήσω!" γονάτισε και έβγαλε το μποξεράκι του.

Τοποθέτησε το χέρι της στον ανδρισμό του και άρχισε να τον χαϊδεύει και να τον γλύφει. Εκείνος έγειρε το κεφάλι του προς τα πίσω και του ξέφυγε ένας μικρός αναστεναγμός. Αφού είχε γίνει σκληρός σηκώθηκε και τον κοίταξε.

"Σε θέλω μέσα μου!"

Δεν χρειάστηκε να του το πει η δεύτερη φορά. Την σήκωσε φιλώντας την και την έβαλε να κάτσει πάνω στο έπιπλο. Άνοιξε απαλά τα πόδια της και μπήκε ανάμεσά τους. Με το χέρι του, οδήγησε το μόριο του στο σωστό σημείο και άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα της αργά. Και όσο περνούσε η ώρα όλο και πιο γρήγορα.

Τα χείλη τους ενώθηκαν για να αποκρύψουν τους αναστεναγμούς τους. Η Amelia γρατσουνούσε την πλάτη του Carlos, ενώ αυτός είχε τα χέρια του στη μέση της και έδινε το ρυθμό.

Έγειρε το κεφάλι της προς τα πίσω και κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη. Ένιωθε όμορφη. Εκεί, γυμνή μπροστά του, με αυτόν να μπαινοβγαίνει μέσα της ένιωθε, για πρώτη φορά όμορφη. Εκεί μέσα από τον καθρέφτη, τα βλέμματά τους συναντήθηκαν και της χαμογέλασε.

Τοποθέτησε το χέρι του στο πηγούνι της και την ανάγκασε να το κοιτάξει.

"Είσαι πανέμορφη!" της ψιθύρισε καθώς τελείωναν ο ένας μαζί με τον άλλον.

"Μακάρι και το παιδί σου να σου μοιάσει στο ελάχιστο." της ξέφυγε και αμέσως το μετάνιωσε και έκλεισε το στόμα της με το χέρι της.

Το βλέμμα του Carlos έπεσε πάνω της σαν αστραπή και εκείνη αποφεύγοντας το, σήκωσε το φόρεμά της και ντύθηκε. Πήγε να φύγει αλλά της έπιασε το χέρι. Τα μάτια του είχαν δακρύσει.

"Amelia;" κατάφερε να πει.

"Δεν ήθελα να το μάθεις έτσι."

"Εννοείς ότι δεν ήθελες να το μάθω καθόλου." κούμπωσε το παντελόνι και το πουκάμισο του.

"Carlos εγώ.." τον ακολούθησε έξω από το μπάνιο.

"Carlos εγώ. Δεν έχει." γύρισε και την κοίταξε. "Θέλω να τον δω!"

"Είναι με τους γονείς μου στο Βέλγιο. Θα τον φέρουν την άλλη εβδομάδα."

"Πώς μπόρεσες; Έχασα πέντε χρόνια. Πέντε γαμημένα χρόνια από τη ζωή του γιου μου!" της φώναξε.

"Συγνώμη!" τα δάκρυα της ήταν πλέον εμφανή.

"Την άλλη εβδομάδα θα περάσω να τον πάρω. Να περάσουμε χρόνο μαζί. Το καλό που σου θέλω να ξέρει ποιος είμαι." άρπαξε το μπουφάν του και άρχισε να απομακρύνεται.

"Ξέρει ποιος είσαι!" του φώναξε αλλά δεν της έδωσε παραπάνω σημασία.

Amelia's POV

Σωριάστηκε στην καρέκλα της και κάλυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της. Όλοι οι φωτογράφοι είχαν στραφεί προς το μέρος της. Ο Max ακούμπησε το χέρι του στην πλάτη της και την αγκάλιασε.

"Λίγο σεβασμός στις προσωπικές μας ζωές!" φώναξε ο Charles παίρνοντας το σακάκι του. "Αν διαβάσω κάτι από όλα αυτά οπουδήποτε θα κινηθούν και οι δυο τους νομικά." έκανε μία παύση. "Άνθρωποι είναι!" έκανε μία αγκαλιά στην Amelia. "Δεν χρειάζεται να καταστρέψετε τη ζωή ενός μικρού παιδιού, για να κερδίσετε την είδηση του μήνα." ακολούθησε την κατεύθυνση που είχε πάρει ο Carlos.

Carlos's POV

Καθόταν σε ένα παγκάκι στον εξωτερικό χώρο της δεξίωσης. Τα μάτια του ήταν υγρά από το κλάμα. Πέρασε το χέρι του από τα μαλλιά του και πήρε μία βαθιά ανάσα. Την αγαπούσε και αυτό δεν θα άλλαζε ποτέ, αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί το γεγονός ότι δεν του είχε πει ποτέ ότι έχει παιδί.

Ένιωσε ένα χέρι στην πλάτη του και γύρισε. Ο Charles κάθισε δίπλα του και τον αγκάλιασε.

"Το ήξερες!" ήταν πιο πολύ συμπέρασμα παρά ερώτηση προς τον Charles.

"Λυπάμαι!" τον κοίταξε. "Αλλά δεν ήμουν εγώ αυτός που θα έπρεπε να στο πει."

"Καταλαβαίνω!" κοίταξε το κενό. "Δεν τα έχω με σένα!" σκούπισε με το χέρι του τα δάκρυα του.

Παιδιά υπόσχομαι δεν είμαι σεξομανής.😂 Απλά μου βγαίνει. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω.