⚠️ Σεξουαλικό περιεχόμενο. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη.⚠️

Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Μονακό. Ο Carlos Και Amelia μόλις που είχαν ξυπνήσει όταν η P. άνοιξε την πόρτα και άρχισε να χοροπηδάει στο κρεβάτι.

Ο Carlos την τράβηξα από το χέρι και εκείνη έπεσε ανάμεσα τους.

"Τι κάνει η πριγκίπισσα μας σήμερα;"

"Πρέπει να σηκωθείτε. Με έστειλαν να σας ξυπνήσω." σηκώθηκε και άρχισε να χοροπηδάει πάλι.

"Max θα σε σκοτώσω!"  η Amelia του έριξε ένα άγριο βλέμμα μόλις κατέβηκαν στην τραπεζαρία. "Imaginer s'il nous trouvait dans des moments prives! (Για φαντάσου να μας έβρισκε σε προσωπικές στιγμές.)"

"A 9 heures du matin? Nous savons tous que vous dormirez. (Στις 9:00 το πρωί; Όλοι ξέρουμε ότι θα κοιμάστε.)"  την πείραξε η Kelly. "Alors, nous mangeons et faisons du shopping. Le soir, nous avons un evenement officiel. (Λοιπόν, τρώμε και φεύγουμε για ψώνια. Το βράδυ μας περιμένει επίσημη εκδήλωση.)"

"Νόμιζα ότι θα περνούσαμε μία χαλαρή Πρωτοχρονιά ή 6 μας;" παρατήρησε ο Carlos.

"Και εγώ έτσι ήξερα μέχρι σήμερα!" προσθέσε ο  Max.

"Θα είναι ωραία θα δείτε!" τους παρότρυνε η Kelly. "O Charles και η Alisa συμφώνησαν."

"O Charles και η Alisa είναι party animal, δεν μετράνε!" παρατήρησε ο Max και γέλασαν. "Δεν χάνουν δεξίωση για δεξίωση."

"Ας είναι!" παραδόθηκε πρώτη Amelia. "Στην τελική αν δεν μας αρέσει μπορούμε να φύγουμε."

"Τέλεια. Οπότε σε μία ώρα φεύγουμε για ψώνια."  η Kelly έδειξε ενθουσιασμένη. "Πάω να ετοιμάσω την Penelope." εξαφανίστηκε στο δωμάτιο.

"Ας μαζέψουμε και ας πάμε και εμείς να ντυθούμε τότε!" πρότεινε ο Carlos.

Δύο ώρες αργότερα ήταν και οι τέσσερις στο Μόντε Κάρλο, ψάχνοντας για outfit που θα έκαναν πανικό το βράδυ. Αφού κατέληξαν ο καθένας το δικό του, κάθισαν σε ένα ιταλικό εστιατόριο όπου τους περίμεναν ο Charles και η Alisa.

"Γιατί κάθε φορά που είμαστε στο Μονακό ερχόμαστε σε αυτό το εστιατόριο;" ρώτησε η Amelia.

"Τι εννοείς; Γιατί έχει το καλύτερο ιταλικό σε όλη την πόλη." ο Charles έκλεισε το μάτι στην Alisa.

"Και γιατί εδώ ήταν που γνωρίστηκαν για πρώτη φορά." πρόσθεσε ο Carlos.

"Κιουτ." χαμογέλασε η Amelia.

"Πάμε σιγά-σιγά; Πρέπει να ετοιμαστούμε και για το βράδυ." η Alisa άλλαξε θέμα.

"Ούτε τρεις δεν είναι ακόμα. Πόση ώρα θα ετοιμάζεστε για το βράδυ;" την πείραξε ο Max.

"Γυναίκες!" συμπλήρωσε ο Carlos και η Amelia του έριξε μία αγκωνιά. "Αουτς!"

"Αχ συγνώμη μωρό μου δεν το ήθελα!" του έδωσε ένα φιλί.

"Αν είναι έτσι σε συγχωρώ!" γέλασε.

Επέστρεψα στο σπίτι και αποσύρθηκαν στα δωμάτιά τους. Ο Carlos κλείδωσε την πόρτα και πλησίασε την Amelia. Την τράβηξε από τη μέση και για άλλη μία φορά τα πρόσωπά τους ήταν σε απόσταση αναπνοής.

"Δεν είναι σωστό είμαστε σε ξένο σπίτι!" του ψιθύρισε.

"Quién te dijo que me importa lo que está bien y lo que está mal? (Ποιος σου είπε ότι με νοιάζει τι είναι σωστό και τι όχι.)" τη φίλησε και εκείνη ανταπέδωσε.

Την σήκωσε και τύλιξε τα πόδια της γύρω από τη μέση του. Την ξάπλωσε απαλά στο κρεβάτι και έβγαλε την μπλούζα της. Εκείνη χωρίς να διακόψει το φίλη τους ξεκούμπωσε το παντελόνι του Και εκείνος το έβγαλε μαζί με την μπλούζα του. Το ένα χέρι της Amelia χάιδευε το καλογυμνασμένο κορμί του ενώ με το άλλο ανακάτευε τα υπέροχα μαλλιά του.

Τις αφαίρεσε το εσώρουχο και άρχισε να γλύφει την περιοχή της. Εκείνη κάλυψε το στόμα με το χέρι της για να κρατήσει τις φωνές της από την ηδονή. Σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε. Χαμογέλασε στη σκέψη ότι μόνο αυτός είχε την ευχαρίστηση να τη γεύεται έτσι.

"Carlos.." ακούστηκε σιγά η φωνή της. "Αν συνεχίσεις έτσι θα τελειώσω πριν καν μπεις μέσα μου."

"No lo creo princesa. (Δεν το νομίζω πριγκίπισσα.)" άνοιξε το προφυλακτικό με το στόμα του και το φόρεσε.

Μπήκε μέσα της στην αρχή αργά και ύστερα όλο και πιο γρήγορα. Η Amelia γρατζούνισε με τα νύχια της στην πλάτη του για να μην την ακούσουν.

"Te gusto? (Σ αρέσει;)" πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό της.

"Es perfecto! (Είναι υπέροχο!)" απάντησε πριν ενώσει τα χείλη τους. "Carlos.. θα τελειώσω!" το είπε μέσα στα φίλη τους.

"Μαζί!" της απάντησε και η έκφραση της άλλαξε τρομαγμένη. "Έκανα κάτι;" την κοίταξε μπερδεμένος βγαίνοντας από μέσα της.

"Πες μου ότι το προφυλακτικό ΔΕΝ έχει σπάσει και ότι ήταν ιδέα μου." τον παρακάλεσε. "Δεν έχω χάπι της επόμενης μέρας μαζί."

"Lo siento princesa. (Λυπάμαι πριγκίπισσα.)" έπεσε δίπλα στο κρεβάτι. "Ότι και να γίνει θα το αντιμετωπίσουμε μαζί!" την αγκάλιασε.

"Ελπίζω να μη γίνει!" ακούμπησε το κεφάλι του στο γυμνό στήθος του. "Θα ρωτήσω την Kelly μήπως τυχαίνει να έχει κανένα." του χαμογέλασε. "Δεν είναι ότι δεν θέλω να κάνω παιδί μαζί σου, απλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα. Τώρα γνωρίζω τον κόσμο, δεν μπορώ να έχω ένα παιδί στο κεφάλι μου."

"Καταλαβαίνω αγάπη μου!" την ανάγκασε να τον κοιτάζει. "Σ αγαπώ! Και το εννοώ ότι και να γίνει θα το αντιμετωπίσουμε μαζί." της έδωσε ένα φιλί.

Αφού έκαναν ένα μπάνιο ξεκίνησαν και οι δύο να ετοιμάζονται. Η Amelia έπιασε πρώτα τα μαλλιά της σε ένα ψιλό ατημέλητο, αλλά και ταυτόχρονα καλοχτενισμένο κώτσο. Και ύστερα έκανε το μακιγιάζ της απαλό μάτι με κόκκινα της φωτιάς χείλη. Ο Carlos δεν μπορούσε να σταματήσει να τα χαζεύει. Φόρεσε την κατακόκκινη μακριά τουαλέτα της και τον φώναξε για να της κουμπώσει στο φερμουάρ.

Εκείνος άρχισε να τη φιλάει στο λαιμό καθώς της το κούμπωνε και ύστερα στάθηκε και την κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη.

"Αυτό θα πηγαίνει υπέροχα με το φόρεμά σου!" τοποθέτησε μία ολόχρυση καρδιά στο λαιμό της και την κούμπωσε.

Πέρασε το χέρι της πάνω από το κόσμημα και γύρισε να τον κοιτάξει.

"Μην ξεχάσεις ποτέ το πόσο σ' αγαπώ!" της ψιθύρισε πριν της δώσει το πιο υπέροχο και γλυκό φιλί που είχαν μοιραστεί μέχρι τώρα.

"Και εγώ σε αγαπώ!" του απάντησε αφού απομακρύνθηκαν για να πάρουν ανάσες.

Κατέβηκαν κάτω χέρι-χέρι και ο Max με την Kelly χαμογέλασαν.

"Kelly να σου πω λίγο;" την τράβηξε λίγο πιο πέρα. "Μήπως τυχαίνει να έχεις τα χάπια..." έκανε μία παύση.

"Της επόμενης μέρας;" έβγαλα ένα από την τσάντα της. "Πρέπει να το πάρεις περίπου 18 ώρες μετά την πράξη." της έκλεισε το μάτι.

Φτάσανε στο καζίνο του Μόντε Κάρλο και άφησαν όλα τα περιττά πράγματα στην υποδοχή. Ένας μπάτλερ τους οδήγησε στο τραπέζι τους και κάθισαν. Ο ιδιωτικός του σερβιτόρος γέμισε τα ποτήρια τους με κόκκινο κρασί και έφερε τα amuse bouche. H Amelia έμεινε να το κοιτάζει. Ήταν τόσο όμορφο που δεν ήθελε να το χαλάσει. Γύρισε προς τον Carlos αλλά εκείνος είχε ήδη καταβροχθίσει το δικό του. Γέλασε και αποφάσισε να δοκιμάσει και εκείνη το δικό της.

Λίγο αργότερα ο σερβιτόρος επέστρεψε και αφού μάζεψε τα υπάρχοντά πιάτα έφερε τα ορεκτικά. Κοίταξε το πιάτο της και χαμογέλασε.

Excusez-moi? (Με συγχωρείτε;)" η Amelia κοίταξε τον σερβιτόρο. "Peux-tu m' expliquer ce que je mange! (Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε τι είναι αυτό που τρώω!)"

"Oui, bien sur! (Ναι, φυσικά!)" την πλησίασε. "C'est un nid de pommes de terre avec une trempette au yaourt, de l' aneth et du saumon. (Πρόκειται για μία φωλιά από πατάτα με ντιπ γιαουρτιού, άνηθο και σολομό.)"

"Merci! (Ευχαριστώ!)" έστρεψε ξανά το βλέμμα στο πιάτο της και έπιασε το μαχαίρι και το πιρούνι της.

Η βραδιά συνεχίστηκε με παρόμοιο τρόπο και είχε έρθει πλέον η ώρα και να αλλάξουν τη χρονιά. Τα φώτα έσβησαν καθώς ο Carlos και η Amelia βρίσκονταν στο μπαλκόνι.

"10.. 9.. 8.. 7.. 6.. 5.." ακουγόταν η αντίστροφη μέτρηση από μέσα.

"4.. 3.. 2.. 1.. Καλή χρονιά!" είπαν και οι δύο ταυτόχρονα.

Πυροτεχνήματα άρχισα να σκάνε γύρω τους. Την τράβηξε όσο πιο κοντά του γινόταν και την φίλησε.

"Σ αγαπώ!" της ψιθύρισε μέσα από το φιλί τους.

"Εγώ περισσότερο!" τον πείραξε και αφέθηκαν σε άλλο ένα γλυκό φιλί.