Recensie: Soldaten van de Godin

Ik heb het boek 'Soldaten van de Godin' van ARVos13 beoordeeld en mijn recensie gebaseerd op 36 hoofdstukken. Deze zal spoilervrij zijn.

Plot

Wat me het eerst opviel aan het verhaal was de unieke plot. De soldaten van Rosavanexia hebben allemaal een speciale kracht gekregen van de Godin om haar te beschermen tegen anderen die kwaad willen doen. Alleen onze hoofdpersonage Roos moest nog even uitzoeken wat haar gave was. Dit concept vind ik altijd erg gaaf omdat ik altijd al fan ben geweest van groepen met hechte vrienden of belanghebbenden. Wat ik wel jammer vond was hoe er in het begin een snel lijstje was genoemd met iedereen met hun krachten, persoonlijk ben ik dus ook iedereens krachten vergeten. Het is veel makkelijker te onthouden wanneer de personages een daadwerkelijke kans krijgen om hun krachten te laten zien, zoals bij Caitlyn en Lucas. De verhaallijn is best rechttoe rechtaan, al vind ik wel dat de 'we infiltreren deze school' intentie een beetje verwaterd. Ik had namelijk het gevoel dat het verhaal daar naar aan het opbouwen was, maar toen gebeurde natuurlijk al het andere waardoor dit soort van vergeten leek. Nou is het verhaal natuurlijk nog niet af dus als de schrijver mogelijke plannen had om dit toch nog terug te brengen, dan had ik niks gezegd. Toch jammer dat dit een beetje weggevallen was. Voor de rest, een heerlijk plot vol met actie en een hoofdpersonage die niet bang is om te zeggen wat ze wil zeggen.

Protagonist

Over de hoofdpersonage gesproken: Roos. Ze is een badass met een enorm grote woordenschat voor scheldwoorden. Ze is erg beschermend over Caitlyn, haar beste vriendin en Roos heeft een van de gaafste krachten hehe. Ze is iemand om bang voor te worden (aangezien sparren met Roos als een straf gezien wordt) en kan snel beslissingen maken op momenten waarbij het nodig is. Door het verhaal heen komt ze in conflict met Caitlyn waar ze flink mee zit, ik ben vooral nog benieuwd hoe ze ermee om zal gaan uiteindelijk aangezien ze nog bezig is met het conflict. De arme protagonist lijkt wel een sensatiezoeker met alle drama die ze aanricht, al weet ik dat ze niet altijd de oorzaak ervan is. Ze noemt zichzelf wel een geluksvogel dat ze het meeste overleeft, maar man, ze heeft nooit rust.

Bijpersonen

Ik ben ook een enorme fan van Lucas, met zijn telekinetische krachten en geestige woorden vermaak ik me echt helemaal. Ook Zach/Zack (de namen worden door elkaar gebruikt dus ik weet eerlijk gezegd even niet welke de echte naam is) begint op me te groeien. Caitlyn zelf vind ik een minder persoon, vooral omdat ze de zogenaamde beste vriendin van Roos is, maar Roos compleet niet gelooft wanneer ze zegt dat ze niet over-agressief was geweest. Dit gaat ook al best een tijd door zonder dat Caitlyn ook maar probeert te luisteren naar Roos en als lezer frustreert het me toch wel een beetje.

Grammatica en Spelling

Over grammatica en spelling is niet veel aan te merken. Het meeste heb ik door het lezen heen al opgemerkt bij de hoofdstukken omdat ik dat persoonlijk fijner vond, het verhaal is niet vlekkeloos maar er zitten ook niet zoveel fouten in dat het storend is.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van ARVos13 is fijn te lezen. Je hebt op sommige plekken waar je nog best veel vertelt wat er gebeurt in plaats van laat zien, maar ik heb ook hoofdstukken gehad waarvan ik echt bewonderend stond te kijken naar de beschrijvende stijl! (onder andere het hoofdstuk waarbij ik het gewoon even niet kon inhouden en het in de opmerkingen gooide.) Zoals ik al zei zit het boek vol actie, waardoor je meteen een hele andere sfeer en stijl nodig hebt dan wanneer je een rustige wereld aan het opbouwen bent. Ik denk dat dit goed hier uit is gekomen. Wat me wel opviel was dat dialogen soms heel weinig context bevatten, als in dan zouden er vier zinnen met dialogen worden gezegd zonder dat we te weten krijgen wat de personages zelf aan het doen zijn. Ik zal even een voorbeeld erin stoppen in de hoop dat mijn uitleg wat logischer wordt:

Ik weet dat ik zei dat dit een spoilervrije recensie zou zijn, maar het volgende plaatje is bij nader inzien wel een kleinere spoiler, dus sla die vooral over als je nog van plan bent het boek te lezen!

Uit hoofdstuk '11-10-2021'

In dit hele stuk dialoog rolt Lucas tweemaal met zijn ogen (wat overigens prima is) en dat is het enige wat we wisten over deze hele dialoog. Ik denk dat als je hier wat meer lichaamstaal aan toevoegt (niet te veel want het gesprek moet natuurlijk wel te volgen zijn) dat het dan wat levendiger over zou komen, want nu is het aardig plat. Je kan laten zien dat Roos bijvoorbeeld aan het ijsberen is terwijl ze dit zegt, of dat Lucas gekke handgebaren maken. Als tip kan je kijken naar real life gesprekken over wat mensen doen tijdens het praten en kijken of je dat in je dialogen kan verwerken. Het laat ons dan ook beter zien wat de personages voelen tijdens het gesprek, als ze ijsberen of gaan frunniken denken ze misschien veel na of zijn ze nerveus. Als ze in hun handen klappen met een glimlach tijdens het praten zijn ze waarschijnlijk enthousiast.

In het geheel

Het gehele verhaal is lekker te lezen door de schrijfstijl en woordenschat van de schrijfster. Het plot is erg vermakelijk door Roos en haar snelle denkwerk en innerlijke discussies, want geef nou toe, wie houdt er nou geen discussies met zichzelf? De wereld is interessant en uniek en het concept van een Godin beschermen met een groep vind ik nog steeds geweldig, al is iedereen niet te vertrouwen blijkbaar. Al om al raad ik het zeker aan om het boek te gaan lezen en meegenomen te worden op de avonturen van Roos!

-

(door mijnverhaaltjes)