Hey Keira-007! Ik heb voor deze recensie jouw verhaal 'De prinses in de toren' uitgelezen. Ik vind het jammer dat het uit is, want het was echt helemaal mijn ding! Als je een sprookjesfanaat bent, dan kan dit boek je alleen maar plezier geven en tevreden stellen. In eerste instantie dacht ik dat het verhaal ging over een prinses die opgesloten zat in een toren en door een prins bevrijd zou worden, waarna hij haar de wijde wereld zou laten zien. Maar al snel werd duidelijk dat het verhaal helemaal niet die richting op zou gaan. Er speelden duistere krachten in het verhaal die je heel goed wist om te zetten in een 'kwade geest'; een 'Oblex'. Aan het einde van het verhaal wisten we nog steeds niet precies wat het was. Het was aan de lezer om te interpreteren hoe die Oblex in elkaar zat en wat zijn motieven waren, enzovoort. Dat vind ik eigenlijk juist een voordeel. Ik hou ervan als sommige dingen in het ongewisse worden gelaten en je er als lezer zelf iets achter kan zoeken. Een goede oefening voor je fantasie. 

Je verhaal bleef me steeds verrassen. Niet alleen was Sita een sterke jongedame, maar ook was haar bewaker helemaal geen 'love interest', iets wat misschien wel cliché zou zijn. Ook de andere personages waren enorm sterke karakters. 'Sneeuwwitje' zat niet te wachten op haar prins, de kikker vraagt niet om liefde, maar wil gewoon zijn menselijke gedaante terug. 'Pinokkio' (die hij dan opeens blijkt te zijn), beweert niet te liegen, maar enkel de waarheid te spreken als zijn neus groeit. Melisandre laat zich niet verteren door haar ijskrachten, ze gebruikt ze als wapen. En 'Hans en Grietje' zijn beslist geen hopeloze, achtergebleven kinderen...

*

Je schreef een sprookje, maar stapte toch ook weer wat af van de 'clichématigheid' ervan. Dat vond ik heel prettig. Ik durf zelf te zeggen dat ik het niet erg had gevonden als het verhaal iets trager verlopen was en er iets meer evolutie in de karakters zat. Ook al is dat totaal geen kenmerk van dit genre. Maar het was zo leuk, grappig en ontspannend, dat tien hoofdstukken er heel makkelijk doorgingen. Anderzijds is het ook wel een talent om je verhaal zo 'kort en bondig' te kunnen houden en toch de essentie mee te geven. Je moet me eens zeggen hoe je dat doet haha. Ik heb er zelf heel wat moeite mee om kort en bondig te schrijven; ik maak mijn teksten misschien veel langer dan nodig is. 

De manier waarop je het verhaal neerpent is ook echt prachtig. Dit genre sluit compleet aan bij jouw manier van schrijven, vind ik. In 'De Verloofde' merkte ik dit ook al op. En je gevoel voor sfeerschepping is ook echt fantastisch! Hoe je in het laatste hoofdstuk spreekt over de 'hergeboorte' van Sita, als een vuurvogel... echt wauw, zo sterk! 

Kortom, je plot was echt goed en bracht je zo naar de ontspanning tijdens het lezen. Het komt ook heel realistisch over en van grammaticafouten is er volgens mij geen sprake. Jouw boek voelde zelfs een beetje als een spelletje; 'Welke sprookjesfiguren en -referenties zitten verstopt in dit boek?' Dat leverde hele toffe gesprekken op in de chat, zag ik haha. Dat bewijst ook maar hoe goed je erin kon meegaan. 

Heel erg bedankt dat je dit boek in de Boekenclub plaatste. Ik ben zeker benieuwd naar je volgende! 

Groetjes, Zahra

*

Door AreaderandDisneyfan