17~ Μπαθ μπομπ
Έχω να ανεβάσω αρκετό καιρό, χμ;
Σχολιακι και αστεράκι για να συνεχίσω❤️🎄
~~~
<<Καλώς την και ας άργησε>> φωνάζει η Λιλυ με το που κλείνω πίσω την πόρτα του σπιτιού μου.
Ω τέλεια! Νόμιζα πως θα κοιμόταν αλλά πφστ προφανώς και όχι.
Γιατί να κοιμάται στις 6μιση το πρωί δηλαδή; Είναι νωρίς; Όχι βέβαια.
<<Τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;>> Ρωτάω μόλις βγάζω τα παπούτσια μου και πάω προς το μέρος της.
Ξαπλώνει στον καναπέ με ένα ποτήρι τσάι στο χέρι της και χαζεύει κάτι παιδικά στην τηλεόραση.
<<Ξύπνησα νωρίς σήμερα γιατί άγχος για τη δισκογραφική>> είπε και συνοφριωθηκα.
<<Για τη δισκογραφική;>> ρωτάω και κάθομαι στον καναπέ δίπλα της.
<<Ημουν σίγουρη ότι το είχες ξεχασει. Σήμερα έχω ραντεβού για να ηχογραφισω το νέο μου τραγούδι, Λόρα. Έχω τρομερό άγχος>> λέει και πίνει μια γουλια από το τσάι της. <<Η Μέρι Λου, από το Λα Πους που μου είχε πει ότι αυτό το τσάι διώχνει το άγχος. Πρέπει να πιω όμως ένα κουβά για να σταματήσω να τρέμω>>
Γελάω και ανακαθομαι. <<Όλα θα πάνε τελεια, μην αγχώνεσαι καθόλου. Ξέρεις ότι είσαι υπέροχη τραγουδίστρια>>
<<Μάλλον έχεις δίκιο...>> μουρμουριζει. <<Τέλος πάντων πώς πέρασες με τον Τσειν;>>
Τι;
Την κοιτάζω λίγο ανεκφραστα.
<<Με τον Τσειν δεν ήσουν εχθές το βράδυ;>> ρωτάει ξανά.
Ω ναι σωστά. Το ξέχασα.
<<Ααααα... Ναι πολύ καλά περάσαμε>> σηκώνομαι όρθια και ανοίγω τα παντζούρια.
<<Λόρα, έγινε κάτι;>>
<<Όχι, γιατί;>>
<<Μου φαίνεσαι λιγάκι ταραγμένη;>> ρωτάει καθώς ανοίγω και το τελευταίο και γυρνάω χαμογελαστή να την κοιτάξω.
<<Όχι ολα τέλεια. Πάω να κάνω ένα μπανάκι και μετά θα ετοιμαστώ για τη δουλειά>> της λέω και γνεφει. <<Παρεμπιπτόντως, εσύ τι έκανες εχθές;>> ρωτάω ενώ ανοίγω το ψυγείο και μου έρχεται φλασια η εικόνα της μαζί με εκείνο το αγόρι να βγαίνουν αγκαλιά από την καφετέρια. Είμαι σίγουρη ότι θα μου τα πει όλα και πφ ποιος τη σταματάει μετά...
Κακώς τη ρώτησα τώρα, δεν εχω και ιδιαίτερα πολύ χρονο. Ο Κρίστιαν το πρωί δεν με άφηνε να φύγω από την αγκαλιά του πράγμα που προφανώς μου άρεσε αλλά ξέραμε και οι δύο ότι θα με καθυστερούσε στη δουλειά.
<<Ε τίποτα... Έμεινα σπίτι, έκανα χαλαουα και κοιμήθηκα νωρίς>> λέει γρήγορα και κοκκαλωνω.
Όπα, κάτι πάει λαθος.
Που είναι το παραλληρημα της για εκείνον που βγήκε για καφέ;
<<Α δηλαδή δεν βγήκες καθόλου έξω;>> ξαναρωτάω και στέκομαι στον τοιχο.
Αποκλείεται να συμβαίνει κάτι με κάποιον και να μην το ξέρω εγώ, έτσι;
Πάντα μου τα λέει όλα.
<<Μπα, ήθελα να χαλαρώσω>> απαντάει πάλι εντελώς φυσιολογικά και κουνάω το κεφάλι μου.
Τι στο καλό;
Μήπως δεν κατάλαβα καλά; Μήπως ήταν κάποια άλλη που της έμοιαζε;
Ναι αλλά το παλτό που φορούσε ήταν ακριβώς ίδιο με εκείνο που έχει η Λιλυ. Μάλιστα της το είχα πάρει εγώ πέρυσι τα Χριστούγεννα δώρο.
Ένας τρόπος υπάρχει για να μαθω.
<<Μαλιστααα>> λέω και αφήνω την πορτοκαλάδα που πήρα μέσα από το ψυγείο, πάνω στον πάγκο. <<Πάω για μπάνιο>>
<<Με την ησυχία σου, φίλη>> φωνάζει από τον καναπέ. <<Σου πήρα κάτι τέλεια Μπαθ μπομπς, θα πάθεις πλάκα>> συνεχίζει να μιλάει όσο εγώ ανοίγω όσο πιο σιγανα την πόρτα του δωματίου της.
<<Αα ναι ε; Τι αρώματα;>> ρωτάω για να την απασχολησω όσο μπαίνω μέσα στο τεράστιο δωμάτιο της και ανοίγω το φως.
<<Λοιπόν, το ένα είναι φράουλα το άλλο...>> έχω σταματήσει πλέον να την ακούω καθώς ψάχνω παντού για να βρω εκείνο το παλτό.
Αν το φόρεσε εχθές τότε σίγουρα δεν θα το έχει βάλει στη ντουλάπα. Γενικά η Λιλυ είναι λίγο ακατάστατη.
Σκέφτομαι που θα μπορούσε να το έχει βαλει.
<<...εκείνο με τα φρούτα του δάσους έχει ειλικρινά την καλύτερη μυρωδιά...>> συνεχίζει και πάω στην κρεμαστές που έχει πίσω από την πόρτα.
Αν το φόρεσε εχθές, σίγουρα θα το έχει εκει.
<<Ακούς ή μπήκες για μπάνιοοοο;;;>> Φωνάζει ενώ εγώ ψάχνω σαν σκατζόχοιρος στα μπουφάν της.
<<Σε ακούω, τι έλεγες για τα φρούτα του δάσους;>>
Να το.
Ναι ναι αυτό είναι σίγουρα.
Παίρνω το καφέ παλτό στα ρούχα μου και ψάχνω στις τσέπες. Μέσα είναι το πορτοφόλι της και τα κλειδια.
Για να είναι μέσα αυτά τότε σίγουρα βγήκε εχθές εξω, αφού πάντα τα ξεχνάει στα μπουφάν που φοραει.
<<...η Βανέσσα από τη δισκογραφική είπε ότι αφήνουν τέλεια μυρωδιά και επίσης το νερό γίνεται μωβ, τέλειο...;>>
Αφήνω το παλτό πίσω στην κρεμαστές και βγαίνω από το δωμάτιο της.
Επομένως η Λιλυ κάτι μου κρυβει.
Αλλά τι;
~~~
Ωπ ανέβασα κεφάλαιο Ω ναι Ω ναι Ω ναι!!!
Πείτε ότι είμαι θέα, απλά πείτε ότι είμαι θεα.
Θα ανεβάσω ξανά σύντομα, ελπίζω😂
2ος λογαριασμος στο wattpad: Riaa_ztk
Instagram: @ria_zoitsaki
Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp
Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top