<<Το παρτυ ειναι υπεροχο καλη μου>> μια ασχετη κοπελα μου μιλαει οση ωρα καθομαι σε ενα σκαμνι στο μπουφε και χλαπακιαζω τα τυροπιτακια. <<Το συγκροτημα ειναι υπεροχο, οι καλεσμενοι ακομη πιο υπεροχοι, η φιλη σου η Λιλυ->>

<<Ασε με να μαντεψω>> λεω μπουκωμενη. <<Και αυτη υπεροχη;>>

<<Χαχα>> κυριολεκτικα λεει χα-χα. Δεν γελαει, αν ειναι δυνατον. <<Που το καταλαβες;>>

<<Ειδες; Με κοβει ωρες ωρες>> μονολογω και αρπαζω ενα ακομη τυροπιτακι ενω παρατηρω οτι ο σερβιτορος με κοιταζει απορρημενος.

Τι κοιτας ρε; Δικο μου παρτυ ειναι, τρωω σαν το βοδι. Θα φαω και εσενα αν θελω!

Η κοπελα, που ειλικρινα δεν μπορω να θυμηθω πως την λενε, αφου λεει κατι ακομη που δεν ακουω, αποφασιζει να φυγει επειδη δεν υπαρχει ανταποκριση. Επιτελους, θα φαω λιγο ησυχη.

<<ΛΟΡΑ>> ο Τσειν με φωναζει τη στιγμη που δαγκωνω και μουγκριζω παρολο που δεν με ακουει αφου η τερμα μουσικη το εμποδιζει. Φιου...

<<Τσειν...>>

<<Καλα τι κανεις; Τρως μωρη γουρουνα; Θα βαλεις 500 κιλα και θα γινεις σαν αεροστατο>> κλεβει το τυροπιτακι απο τα χερια μου και μενω με το στομα ανοιχτο. <<Κλεισε το στομα. Αλλο δεν θα φας αποψε>> το βαζει ολο στο στομα του και με κοιταει υπερηφανος.

<<Τσειν, δεν περναω καλα>> παραπονιεμαι και στηριζω το κεφαλι μου πανω στον ωμο του ενω κοιταω τριγυρω. 

Το διαμερισμα εχει γεμισει. Ηρθαν τοσα ατομα που κυριολεκτικα καποιοι εχουν μεινει εξω στον διαδρομο,ενω καποιοι αλλοι ανεβοκατεβαινουν συνεχεια με το ασανσερ. Η Λιλυ θα ειναι σιγουρα υπερηφανη με τοσο κοσμο.

Βασικα... που ειναι η Λιλυ;

<<Τσειν, η Λιλυ που ειναι;>> ρωταω μολις συνειδητοποιω σιγα σιγα τι γινεται.

Εχει γουστο να ειναι μαζι με τον... Κριστιαν;!

<<Α δεν ξερω. Την τελευταια φορα που την ειδα ηταν στην κουζινα και μιλουσε με καποια αγορια>>

<<Οταν λες "καποια";>> ρωταω και σηκωνομαι ορθια ετοιμη να παρω δραση. 

<<Που θες να ξερω. Δεν μου λες, τι επαθες τωρα εσυ;>>

<<Τσειν, μπορει αυτη τη στιγμη η Λιλυ να βρισκεται με τον Κριστιαν καπου>> λεω το αυτονοητο και γουρλωνει τα ματια του.

<<Ω σκατα>> αφηνει το ποτηρι με το ποτο του στο τραπεζι και κοιταει τριγυρω. <<Ειδες καθολου τον Κριστιαν;>>

<<Οχι, καθολου. Δεν ξερω βασικα αν εχει ρθει>> ανασηκωνω τους ωμους μου και ξεφυσαει.

<<Και πως καταλαβες οτι ειναι μαζι ρε μπουφε;>>

<<Δεν ξερω σου λεω. Απλα υποθετω>> εξακολουθω να χτενιζω με το βλεμμα μου το διαμερισμα.

<<Και βασικα... εσενα τι σε νοιαζει που ειναι η Λιλυ και αν ειναι με τον Κριστιαν; Χθες μιλουσαμε και μου ειπες οτι δεν σε ενδιαφερει>> λεει με σταυρωμενα χερια και πονηρο υφος.

Τι; Οντως το ειπα αυτο;

Ε ειμαι χαζη.

<<Δεν το εννοουσα... και το ξερεις>> σταυρωνω και εγω τα χερια μου.

<<Πες το. Εισαι ερωτευμενη με τον Κριστιααααν>> με κοροιδευει και του κλεινω το στομα.

<<Εισαι ηλιθιος; Θα με ακουσουν>> βρισκω την πιο ηλιθια δικαιολογια κανοντας τον να γελασει.

<<Χριστε μου... εισαι τρελη για αυτον>> παρατηρει και προσπαθω να το παιξω νευριασμενη.

Αλλα δεν μπορω.

Γιατι οντως ειμαι τρελη για αυτον.

<<Ασε τα λογια και ψαξε>> τον σπρωχνω και φευγω προς την αντιθετη κατευθυνση σπρωχνοντας κορμια για να περασω.

Τι φαση; Γιατι δεν ξερω κανεναν απο αυτους που βρισκονται εδω; Ετσι ειναι ομως... Οταν διοργανωνει η Λιλυ παρτυ, παντα ερχονται καλεσμενοι ακομη και τριτα ξαδελφια γνωστων μας. Ειναι παρτυ για ολους!

<<Ειιιι μωρο μουυυυ>> ο Κειλεμπ με πιανει απο την μεση και βριζω μεσα απο τα δοντια μου.

<<Οου Κειλεμπ, κατσε λιγο!>> τον σπρωχνω απο πανω μου αλλα με ξαναρπαζει μιας και εχει περισσοτερη δυναμη απο εμενα. 

<<Μωρο μου, τι θα ελεγες να παμε ξερεις...>> κλεινει το ματι του 15 φορες πονηρα αλλα το μονο που καταφερνει ειναι να μοιαζει σαν να εχει τικ.

<<Τι πραγμα;>> ρωταω ενω κοιταζω τα ζευγαρια διπλα μας μπας και αναγνωρισω το κοκκινο φορεμα της Λιλυ. 

<<Εντωμεταξυ δεν μου ειπες τι ωρα να ρθω και χικ ηρθα πριν λιγο ουπσι>> γελαει μονος του και πινει το περιεχομενο του ποτηριου του. <<Αναπληρωνω τα ποτα που ΧΙΚ εχασα πριν>> γερνει προς το μερος μου για να με φιλησει αλλα τον αποφευγω.

<<Εισαι λιγο μεθυσμενος, δεν νομιζεις;>> 

<<Λιιιιιιιιγο>> δειχνει με τα δυο του δαχτυλα μια μικρη αποσταση. <<Τοσο δα>>

<<Ωραια, ελα να σε παω στο δωματιο μου να ξαπλωσεις>> βαζω τα χερια του γυρω απο τον ωμο και τον κουβαλαω.

<<Μμμμ εχεις ορεξουλα για τρελιτσεεες;>> φωναζει. Κυριολεκτικα φωναζει αλλα του κλεινω το στομα με τα χειλη μου μπας και το βουλωσει.

Θεε μου βρωμαει αλκοολ.

<<Με αναψες τωρα ΓΙΕΙΙΙΙΙ>> χειροκροταει μονος του και ρολαρω τα ματια μου.

<<Κουνησου>> καταφερνουμε να βγουμε απο το πληθος και να φτασουμε εξω απο την πορτα του δωματιου μου.

<<Θες να κανουμε αγριο σεξ;>> ρωταει ενθουσιασμενος και αναγκαστικα γνεφω.

Προφανως και οχι. Ειπαμε!

<<ΤΕΛΕΙΑΑΑΑ>> με τραβαει προς την πορτα και τον σταματαω.

<<Κατσε λιγο>> τον στηριζω στον τοιχο και πηγαινω στο δωματιο της Λιλυ. Ακομη ψαχνω ετσι κι αλλιως την φιλη μου.

Η πορτα ειναι μισανοιχτη και πλησιαζω για να κοιταξω μεσα.

Ωπα.

Ωπα ξαναλεω.

Ειναι ο Κριστιαν μεσα;

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΡΙΣΤΙΑΝ;

Πλησιαζω πιο πολυ μπας και καταφερω να κοιταξω λιγο καλυτερα και ναι, αυτος ειναι ο Κριστιαν.

Γαμωτο.

Η Λιλυ που ειναι;

Κοιταω τριγυρω οσο πιο αθορυβα μπορω αλλα δεν φαινεται πουθενα. 

Ειναι μονο ο Κριστιαν μεσα στο δωματιο, ορθιος να κοιταει εξω απο το παραθυρο.

<<Πστ μπειμπι αργειιιιις;>> φωναζει ο Κειλεμπ και πριν προλαβει να γυρισει ο Κριστιαν μπαινω με μια γρηγορη κινηση στο δωματιο μου μαζι με τον Κειλεμπ και κλεινω πισω μου την πορτα.

<<Τι θα κανουμε τωρα;>> κουναει τα φρυδια του πανω κατω και χαλαρωνει την γραβατα του.

<<Μαζι τιποτα. Μονος σου, θα κοιμηθεις>> τον τραβαω προς το κρεβατι και τον ξαπλωνω.

<<Μα γιατι; Αφου κανω καλο σεξ, το ξερεις>> 

<<Ω Θεε μου, σκασε απλα>> λεω τσαντισμενη και τον σκεπαζω με κουβερτα. <<Κοιμησου και τα λεμε οταν ξεμεθυσεις>> του φιλαω το μαγουλο και βγαινω γρηγορα απο το δωματιο.

Στεκομαι λιγο στον διαδρομο σκεπτομενη τι πρεπει να κανω. Να κοιταξω ή οχι;

Βρε ποιος χεστηκε; Θα κοιταξω και ο,τι θελει ας γινει.

Γερνω παλι προς την πορτα που μοιαζει να ειναι περισσοτερο ανοιγμενη απο πριν και κοιταζω μεσα.

Ειναι παλι ο Κριστιαν και...

Μαζι του ειναι και η Λιλυ.

Το βαρος στο στηθος μου γινεται χειροτερο.

Τι κανουν ο Κριστιαν με την Λιλυ μαζι στο δωματιο;

"Θα του δωσω να πιει και μετα θα τον παρω στο δωματιο μου"

ΣΚΑΤΑ.

Αυτα ηταν τα λογια της Λιλυ.

Οσο και αν θελω να φυγω, πρεπει να κατσω για να δω τι θα γινει.

<<Λοιπον; Πως σου φανηκε το παρτυ;>> ρωτησε η Λιλυ δινοντας του ενα ποτηρι με ποτο και χαιδευοντας τον ωμο του.

<<Ωραιο, αν και δεν το πολυειδα αφου με τραβηξες κατευθειαν εδω χεχ>> απανταει ο Κριστιαν και η φιλη μου γελαει.

<<Ξερεις Κριστιαν... Νομιζω οτι μου αρεσεις>> λεει αμεσως και κοκκαλωνω.

ΟΥΟΟΟΟΟΥ ΓΚΕΡΛ. ΜΠΑΣΤΑ ΛΙΓΟ.

Ο Κριστιαν απλωνει το χερι του στο προσωπο της και χαμογελαει.

Τι κανει;

<<Κατι εχω καταλαβει>> ψιθυριζει και γερνει προς το μερος της.

Οχι.

Δεν θα κατσω να την δω να την φιλαει.

Σε καμια περιπτωση.

Περπατησα τον διαδρομο ενω ενιωθα τα ματια μου να τσουζουν. Τι κανει; Γιατι... Γιατι ο Κριστιαν να...;

<<Τους βρηκες;>> ρωτησε ο Τσειν μολις εστριψε.

Γνεφω και πεφτω στην αγκαλια του.

<<Δεν θα ρωτησω τιποτα αλλο>> ψιθυριζει και με σφιγγει στην αγκαλια του. <<Παμε στην ταρατσα;>> προτεινει και μου σκουπιζει τα δακρυα. <<Εχει ωραια νυχτα εξω>>

<<Σιγουρα; Δεν θες να πας με κανενα γκομενο;>> ρωταω και καλα για πλακα παρολο που νιωθω απαισια.

<<Μπα, προεχει η κολλητη μου>> πιανει απο την κρεμαστρα τα παλτα μας και μου δινει το δικο μου. <<Ξερεις οτι σε αγαπαω ετσι;>>

<<Το ξερω>> τα δακρυα πλεον ειναι ποταμι.

<<Παρολα αυτα ΝΤΟΥΝΤ ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΤΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΚΛΟΟΥΝ>> 

Τσειν. Παντα με κανει να γελαω. Ακομη και αν νιωθω διαλυμενη.

Οπως τωρα...

~~~

Χμμμμμ

Ενδιαφερον κεφαλαιο.

Πολλα πραγματα συμβαινουν.

Εγω παντως αγαπω τον Κειλεμπ και το αγριο του σεξ.

Ελπιζω να σας αρεσε μπουδουγου.

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️

Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισω♥

Φιλακιααα