Ik staarde ongelovig naar mijn twee vriendinnen.
Maar al snel veranderde mijn verbazing in gegiechel.
"Hoelang zijn jullie al zeemeerminnen?" vroeg ik.
"Ik al sinds mijn geboorte en Eveline al 5 jaar." antwoordde Melody.
"Wauw... Dat is al lang." zei ik.
"Ja, het is echt heel tof." zeiden ze tegelijkertijd.
We praatten over het meermin zijn en ik stelde veel vragen.
Ze lieten me ook hun krachten zien.
Eveline kon planten laten groeien of uit haar handen laten schieten.
Melody kon licht beïnvloeden; ze kon al het licht wegzuigen of een bal van licht maken en afvuren of gewoon bij haar laten zweven.
Ze vroegen me ook naar mijn kracht, daarom leidde ik ze naar de keuken.

We stonden in de keuken en er stond een glas water voor ons.
Ik stak mijn hand uit en liet het glas door de hele keuken zweven.
Ik zette het terug neer en concentreerde me opnieuw.
Nu bevroor ik het water.
Ze stonden naar het glas te staren met open monden.
"Wat is er!?" vroeg ik.
"Niks!" riepen ze in koor.
Ik keek ze heel even aan, maar toen zette ik het glas weg.

Toen mijn ouders een half uur later thuiskwamen, rende ik meteen op ze af en vroeg:"Mogen Melody en Eveline blijven slapen?! Please!!?"
Ze lachten om mijn puppygezicht en zeiden:"Natuurlijk!"
Ik liep snel naar boven en begon mijn kamer klaar te maken.
Toen ik klaar was vroegen de meiden:"Heb je zin om mee te komen zwemmen?"
"Natuurlijk!" riep ik uit.

We renden op het strand.
Toen we bij de zee kwamen, sprongen we er met kleren en al in.
Ik begon meteen te zwemmen en zag dat Melody er opeens als een pijl vandoor schoot.
"Wat?!" riep ik.
Eveline vroeg verbaast:"Heb je de zeemeerminsnelheid nog niet ontdekt?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Meerminnen kunnen dus supersnel zwemmen, probeer het maar!"

Ik probeerde het voorzichtig en opeens zag ik hoe de visjes voorbij schoten.
Toen ik Melody gevonden had zag ik dat Eveline al lang bij haar was.
We zwommen verder en ik zag Spetter.
Ik wist niet hoe ik hem herkende, want volgens mij zagen alle dolfijnen er hetzelfde uit.
"Spetter!!!" riep ik.
Melody keek de dolfijn even aan en vroeg aan mij:"Is dit je vriend?"
"Ja!" zei ik.
Opeens sprak Melody dolfijns.
Ik was eerst verbaast, maar ik werd nog verbaasder toen ik verstond wat ze zei.
Ze zei:"Hey Spetter! Ik ben een vriendin van Pearl!"
"Ik ook!" zei Eveline, zij kon ook dolfijns.
Ze legden uit dat je als zeemeermin veel talen kon die onder de zeespiegel werden gesproken.
Ik was verbaast dus ik vroeg ze om de talen die zij konden eens te spreken.
Daarvoor gingen we terug naar mijn huis.
Toen we op mijn bed zaten, vertelden ze me alle talen.

Hey!

Bedankt om dit hoofdstuk te lezen! (470 woorden!)
De foto is van de beroemde zeemeerminserie 'the 3 tails'.
Waarschijnlijk zijn er wel een paar die deze serie kennen.

Stemmen? 🤞

Mermaidbye! 🧜🏻‍♀️💙