TWELVETH CHAPTER !
(potrzebuję jej ciała, ona także potrzebuje mnie)

Szedł ciemnym chodnikiem w stronę cmentarza.

Jelena opuściła go tak samo jak Sunshine. Potrzebował ich obu, ale wiedział, że nie mógł mieć ani jednej.

Były jak kwiaty, które dopiero zaczęły rozkwitać; nie mógł ich dotknąć ani powąchać. Mógł jedynie obserwować powolny proces ich życia, ponieważ były nieosiągalne, a on tak bardzo pragnął je zerwać i wstawić do wazonu.

Tyle, że go nie miał.

☆~