Ik zak rustig bij een klein, oranjerood boompje neer. Ik was er zo klaar mee. Ik moest gewoon even alleen zijn. Maar zelfs dat werd mij niet gegund.

Alpha Jack's wolf sprong uit de bosjes en liep langzaam naar mij toe.

Laat me met rust. Mindlinkte ik snikkend. Ik vouwde mezelf op tot een balletje en legde mijn hoofd in mijn knieën.

Nee, ik ga je niet met rust laten. Nu niet. Ik wil gewoon wat vragen. Mindlinkt hij terug. Er zat bijna een smekende toon in.

Ik hief mijn hoofd op en keek met mijn eigen betraande ogen in zijn smekende ogen.

Oké, maar beloof me dat je je daarna nooit meer laat zien. Mindlinkte ik.

Ik beloof helemaal niks zolang je mijn mate bent.

Hij transformeerde terug in zijn mensenvorm en kwam naast mij tegen het boompje aan zitten. Een tijd lang bleef het even stil.

'Wat was dat wat je deed?' Vroeg Alpha Jack opeens.

Ik hief mijn nog altijd naar hem op en keek hem recht in zijn gezicht aan. Mijn ogen verkenden eerst zijn hele gezicht. Hij zag er wel echt goed uit. Ik liet mijn ogen zakken en liet ze rusten op een aantal blaadjes die uit de bomen vallen.

'Heb je ooit gehoord van de bloedwolf?' Vroeg ik zacht.

'Zeker. Mijn vader vertelde mij altijd verhalen over haar. Hij zei dat ze destijds een bedreiging was voor alles en iedereen. Ze is uiteindelijk verbrand op een brandstapel. Ze had geen kinderen dus er is nergens nog een spoor van de bloedwolf gevonden. Er is er maar eentje in de hele geschiedenis.' Vertelde hij.

'Niet helemaal dus.' Begon ik nog zachter. 'Je zit nu naast de tweede.'

Hij keek verbaasd naar mij op.

'Wil je dus zeggen dat-'

'Dat is de reden waarom ik bijna nooit naar buiten kwam. Waarom ik mij moest verstoppen voor de mensen. Mijn ouders hebben mij verlaten om die reden. Ze vonden het te gevaarlijk om met mij in een huis te wonen. Iedereen ziet mij nu als een monster. Ik heb het nooit aan iemand verteld omdat ik altijd in afzondering leefde van alles. Ik bestond niet, en dat wilde ik graag zo houden. Maar dat is mislukt.'

Ik was losgebarsten in ongecontroleerd gesnik. Alles om een vacht. Omdat je anders bent dan andere wolven. Ik voelde me eenzaam en alleen. En dat was ik ook.

Alpha Jack trok me in een stevige omhelzing en liet me uitsnikken op zijn schouder. De tranen bleven maar stromen totdat ik tot het besef kwam dat dit persoon wie mij nu omhelsde wel eens mijn redding kon zijn. Ik stopte na een tijdje met snikken. Alpha Jack liet mij los.

'Hoe heet je eigenlijk?' Vroeg Alpha Jack.

'Ava' antwoordde ik. Daarna volgde er weer een lange stilte.

'Wil je mij überhaupt wel als mate? Ik bedoel, jij kan ieder meisje krijgen dat je wil.' Onderbrak ik de stilte zacht.

'En wat laat je denken dat ik een ander meisje wil?' Vroeg hij bijna pesterig.

'Gewoon. Omdat-'

Maar verder kwam ik niet. Ik kon de goede woorden niet vinden. Alpha Jack begon te grijnzen.

'Inderdaad. Er is geen reden. Maar nu wil ik je even iets anders vragen.' Begon hij opeens serieus.

'Zou je met mij mee willen naar ons packhuis? We hebben alle ruimte voor je en je zal goed behandeld worden.'

'Maar gaan de mensen mij wel accepteren als hun Luna? Ik bedoel, ik ben een onzichtbare omega.' Zuchtte ik.

'Je bent veel meer dan een omega. Kan je zelf niet zien hoe fantastisch je eigenlijk bent?' Riep hij uit. 'En trouwens, ik doe lekker wat ik zelf wil. Niemand durft mij tegen te spreken.'

Ik zat even in twijfel over zijn voorstel. Ik vond het erg aardig dat hij dat aanbood, maar tegelijkertijd was ik bang dat ik er een potje van zou maken. Ik kon het in ieder geval proberen toch?

'Oké, ik ga wel mee.' Piepte ik uiteindelijk.

'Echt?' Vroeg hij overrompeld.

'Ja echt.'

Hij veranderde in zijn wolvenvorm en gebaarde dat ik op zijn rug moest gaan zitten. Ik ging zitten en hij sprintte in volle vaart weg. Ik pakte hem stevig vast. Zijn hele roedel kwam achter hem aan.

De wind wapperde door mijn bloedrode haren. Ik kon mijn ogen nauwelijks open houden zo snel gingen we. Ik legde mijn hoofd vermoeid op Alpha Jack's rug. Alles had zoveel energie gekost vandaag dat ik wel wat rust kon gebruiken. Ik sloot mijn igen maar ik zorgde er wel voor dat ik niet echt in slaap viel. Dan zou ik loslaten en dat moest niet.

De tijd ging sneller dan gedacht. Na een halfuurtje stonden we voor het packhuis van de Blood Wolfs pack. Ik vond de naam altijd al toepasselijk.

Ik glijd van Alpha Jacks's rug en kijk naar alle wolven achter hem. Alpha Jack verandert terug en iedereen mag naar huis.

Ik kan wel door mijn eigen benen zakken. Zo moe ben ik van vandaag. Ik gaap een keer vermoeid en wrijf in mijn ogen. Jack ziet het gelijk en tilt mij op. Ik bied geen tegenstand.

'Misschien is het verstandig dat je eerst even gaat slapen. Je hebt veel te veel energie verbruikt.' Zei Jack bezorgd. Ik knik langzaam. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en laat me meedragen in zijn gespierde armen.

Ik voel hoe hij de trap op loopt en een deur open doet. Hij legt mij op een bed neer. Ik was meteen vertrokken in een heerlijke slaap.