Met mijn briefje in mijn hand, loop ik langzaam terug naar de klas. Ik ben nog nooit te laat gekomen, dus tril ik over mijn hele lichaam. Hopelijk hoef ik me niet morgen te melden om 8 uur 's ochtends. Dan moet ik nog een half uur in de mediatheek zitten. Ik open de deur van de klas en loop naar binnen.

Monsieur Martin kijkt me boos aan terwijl ik de deur achter mijn rug dichtdoe. 'Ga maar gouw zitten Layla, dit ben ik niet van jou gewend. Is er soms iets aan de hand?' zegt monsieur Martin bits 'Nee meneer er is niets ergs aan de hand.' Zei ik gouw voordat ik me kon bedenken. Wat een bemoeial is die man toch ook. Er is ook niets ergs aan de hand, behalve het feit dat de hele klas zat te gniffelen en te wijzen.

Ik plof neer op een vrije stoel naast Bibi, het slimste meisje van de klas. Ze haalt voor elk vak negens en tienen! Kan ik lekker alles overschrijven, ik snap toch geen bal van Frans!

*

Zoals je misschien al door had, woont  mijn vader niet meer bij mij thuis. Dat komt omdat hij dood is. Tenminste, dat denken mijn moeder en ik. Er is een kleine kans dat hij nog leeft, maar  waaschijnlijk niet meer.

Hij ging een jaar geleden als archeoloog naar Egypte voor belangrijke opgravingen in de Nubische Woestijn. Hij zou op zoek gaan naar de geheime schatkamer van de Egyptische godin Lamiris, de godin van de handvaardigheid. De schatkamer is tot nu toe nog niet gevonden.

Het is al weer tien maanden geleden dat mijn vader vermist raakte. Alweer tien maanden dat we niets meer van hem horen.

Mijn vader werkte al heel lang samen met de ietwat norse Jimmy Günter. Een stevige man uit Duitsland. Ze hebben al heel veel opgravingen gedaan, maar hij leek mij nooit echt te mogen.

'Lieverd kom je zo eten?' Vraagt mijn moeder terwijl ik de trap af loop. 'Wat eten we?' Vraag ik mijn moeder die door een pan roert. 'We eten spaghetti bolognese! Je lievelingseten!' Zegt mijn moeder met een glimlach.
'Mam, waarom kijk je zo blij? Heb je vrij gekregen van kantoor?'
'Nee ik heb een hele aardige nieuwe collega, hij heet Bernard.' Intussen heeft ze een big smile op haar gezicht
'O, nou... Ehhh.. Leuk voor je!' Als die Bernard maar niet thuis komt, of als mijn moeder verliefd op hem wordt! Ik weet niet hoe, maar ik mag hem nu al niet.

Mijn moeder zet de pan op tafel en gaat zitten. Ik volg haar voorbeeld en neem een slok water. Op dat moment gaat de bel.

--------------------------------------------

Dit was denk ik wel een iets beter hoofdstuk met wel meer woorden! 500 om precies te zijn! Jeej!

Laat een reactie achter als je dat wilt (doemaarwel) en veel succes deze week!

X Anne