'Hier is je nieuwe broek Juule,' zei Ashling terwijl ze naar haar toe liep.

'Dankje, ik zal hem direct aan doen,' antwoordde Juule. Ze pakte de broek aan en deed hem onder het kleed aan zodat Ashling haar ondergoed niet zou zien.

'Wat denk je ervan?' vroeg Ashling toen Juule opstond en de broek liet zien. Ashling had de bovenkant van de jurk eraf gehaald en die droeg ze er los boven, zodat ze hem makkelijker aan kon doen.

'Ik vind hem mooi! En ik kan mijn benen ook veel wijder doen', zei Juule blij terwijl ze demonstreerde hoe wijd ze haar benen kon doen.

'Dat dacht ik ook inderdaad, nu is het wel tijd om te gaan. Als jij het kleed nog even in je tas stopt maak ik de paarden weer los,' zei Ashling.

'Oke!' antwoordde Juule enthousiast, ze had zin om weer te gaan rijden met de paarden en te zien wat voor pracht de natuur had. Ze kwam niet vaak buiten de poorten van het kasteel, deze wereld was totaal anders voor haar.

'Gaat het je lukken om op je paard te komen zonder een opstapje?' vroeg Ashling toen ze met de paarden aan kwam lopen.

'Ik hoop het, maar het is wel hoog,' antwoordde Juule onzeker.

'Het geeft ook niet als het niet lukt, dan zal ik je gewoon een voetje geven,' zei Ashling. Juule pakte de teugels van haar paard vast en probeerde haar voet in de teugels te zetten. Nadat ze een paar keer mis had gestapt lukte het, maar dan ook naar boven komen was nog te moeilijk. Ashling zag hoe het niet lukte en hield haar handen als een soort krukje voor het paard waar Juule op ging staan. Nu lukte het Juule wel om naar boven te komen.

Ook Ashling stapte op haar paard en weg reden ze, Ashling voorop en Juule volgde direct daarna. Het was muisstil tijdens het eerste deel van de rit, Juule keek bewonderend om haar heen naar alle schoonheid die de natuur te brengen had terwijl Ashling diep in haar gedachten zat.

'Ik heb het!' riep Ashling opeens.

'Wat heb je?' vroeg Juule nieuwsgierig.

'Ik weet hoe we de mensen over gaan halen zodat ze met ons meegaan naar het klooster,' vertelde Ashling.

'Dat is fijn, wat is het plan dan?' vroeg Juule terwijl ze haar paard iets harder liet lopen zodat ze naast Ashling reed.

'Het is simpel, iedereen weet namelijk wie je bent, je bent tenslotte de dochter van de koningin en na wat er is gebeurd eerder gister ben je ook het gesprek van de dag,' begon Ashling. Juule keek Ashling verbaast aan, ze geloofde niet dat ze het gesprek van de dag was.

'Ja, Juule, dat is serieus zo. Geloof me maar,' antwoordde Ashling op de blik. Ashling ging door om het plan uitgebreid uit te leggen en Juule hing aan haar lip bij elk woord dat ze zei.

'Zie je het dorp daar al?' vroeg Ashling.

'Ja ik zie hem! Gaan we daar de mensen regelen?' vroeg Juule.

'Ja! Ik hoop dat we alleen daar heen hoeven, maar anders maken we een kleine omweg om langs nog een dorp te gaan,' legde Ashling uit.

~

Terwijl ze het dorp in reden, hoorde ze overal om hun heen geroezemoes.

"Is dat de prinses?"

"Wat doet zij hier?"

"Had je ook al gehoord dat zij de uitverkorenen is?"

Al dat geroezemoes om Juule heen liet haar twijfelen of ze dit wel had moeten doen. Ze twijfelde er niet meer over of dat wat Ashling had verteld waar was, iedereen kende haar hier en ze hadden het ook allemaal over haar. Hoewel Juule de aandacht maar niks vond, was het wel nodig om het plan te laten werken.

Bij een stal aan de rand van de stad, steeg Ashling van haar paard af en ze praatte wat met een jongen die daar aan het werken was voordat ze naar Juule seinde dat zij ook af moest stijgen en mee moest komen. Samen liepen ze achter de jongen aan, helemaal aan het einde van de stal deed hij een deur open en liet hij hun erin.

'We kunnen hier onze paarden achterlaten zolang wij hier bezig zijn' vertelde Ashling.

'Dat had ik aangenomen' antwoordde Juule glimlachend. Voordat ze weg gingen haalde Ashling een aantal munten uit een van de zadeltassen, waarvan ze er een in de hand van de jongen schoof en de rest in de zak van haar jurk liet glijden.

'Bedankt' zei Juule nog snel tegen de jongen voordat ze weg liepen de straten op, waar het plan echt zou beginnen. Toen ze buiten kwamen zagen ze dat er een hele zwerm aan mensen voor hun stonden, die volledig de weg blokkeerde voor hun, en mensen die erlangs wouden.

De mensen waren allerlei verschillende dingen door elkaar aan het vragen, waardoor ze niet konden verstaan wat ze zeiden.

'Wat doet u hier prinses, en wie heeft u met zich?' vroeg een mannelijke stem die boven het geluid van de andere mensen uit kwam. Juule keek Ashling aan, in de hoop dat zij zou kunnen uitleggen wat ze hier aan het doen waren.

'Als u allen stil kunt worden, kan ik u uitleggen wat wij hier doen,' begon Ashling te vertellen. Het werd in een keer muisstil, alleen het geluid van de dieren uit de stal achter hun waren nog te horen. 'Ik ben Ashling, ik was de verloofde van prins Nolan, en hier naast mij staat prinses Juule, het zusje van Nolan. Wij zijn hier omdat wij uw hulp nodig hebben. Koning Duux wil Juule hier niet als koningin hebben, ook al heeft zij het zwaard uit de steen kunnen halen. Dit komt omdat er in de legende staat dat het een hij is en niet een zij. Wij zijn nu onderweg naar het klooster waar deze legende opgeschreven staat, zodat we het kunnen veranderen. Echter zullen ze waarschijnlijk niks doen als we met z'n tweeën komen. Daarom vragen wij of u met ons meegaat naar het klooster, zodat wij Juule hier koningin kunnen laten worden. Als wij dit niet doen zal Duux de touwtjes in eigen handen nemen, en dan weet u allen hoe laat het is. Steun ons op deze reis door mee te komen, laat zoveel mogelijk mensen dit weten zodat wij de legende en het testament waar dit in staat kunnen veranderen,' vertelde Ashling.

De menigte die eerst zo stil was, was nu weer net zo reumeurig als eerst. Een aantal van hen hadden direct laten weten dat ze mee zouden gaan, anderen twijfelde nog of vonden het idee maar niks.