Έπειτα απο 18 ώρες φτάσαμε στο παλάτι του, ενα τεράστιο και επιβλητικό κτήριο φάνταζε μπροστά μας. Το παλάτι ήταν τουλάχιστον πενταπλάσιο από το δικό μου, αλλά το χρώμα του ήταν αρκετά αξιοπερίεργο μαύρο από πάνω μεχρι κατω, τόσο σκοτεινό και τρομακτικό που με έκανε να αντριχιασω και να μαζεύω από την θέση μου

Μόλις περάσαμε την πύλη και η άμαξα σταμάτησε ένας υπηρέτης άνοιξε την πόρτα και με βοήθησε να κατέβω, κοιτούσα τρομαγμένη αλλά και θλιμμένη το παλάτι, εδώ έμενε ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος Τύραννος της ιστορίας, ο Αυτοκράτορας Ντέιβιντ Σαλβατόρε ο 3ος και πλέον είναι και η δική μου κατοικία. Ξαφνικά νιώθω το χέρι του Ντέιβιντ να πιάνει το δικό μου

Ντέιβιντ: καλός όρισες στο νέο σου σπίτι,επίτρεψέ μου να σου δείξω το δωμάτιό σου

Γιασμήν: Με μεγάλη ευχαρίστηση

Υποκλίνομαι σαν δείγμα σεβασμού, και προχωρούμε προς το εσωτερικό,δεν είχε και πολύ μεγάλη διαφορά παντού μαύρο, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά φοβόμουνα ήμουν με έναν ξένο σε ένα τόσο τρομακτικό μερος, ασυνείδητα έσφιξα λίγο το χέρι του.

Ντέιβιντ: Μη φοβάσαι θα το συνηθίσεις

Γιασμήν: Γιατί όλα είναι μαύρα;

Ντέιβιντ: είναι το αγαπημένο μου χρώμα

Γιασμήν: πολύ εκκεντρικό

Δεν με κοίταξε αλλά ούτε και μίλησε απλά συνέχισε να περπατάει. Αρχίσαμε και ανεβαίναμε τα σκαλιά, αυτό το σφίξιμο στην καρδιά μου πάλι έπρεπε να πάρω τα φάρμακα μου, ήλπιζα να φτάσουμε γρήγορα στο δωμάτιο μου, δεν ένιωθα καλά.
Περπατούσαμε για περίπου 10 λεπτά αφου πέρασαμε το διαμέρισμα του και τα δωμάτια υπηρεσίας, φτάσαμε στο δωμάτιο μου, ήταν αρκετά απομονωμένο τουλάχιστον δε θα με ενοχλούσε κανένας, πριν προλάβει να ανοίξει την πόρτα νιώθω το σωμα μου να παραλύει και τον Ντέιβιντ να με κρατάει προτού το σώμα μου ακουμπήσει το πάτωμα, από κει και περα όλα σκοτείνιασαν