De eerste stappen

"Hooi, kan je het vinden" vragen ze aan me? Ik kijk de twee eerst even aan voordat ik antwoord geef. Het meisje is erg klein, rond de 1 meter 50 en heeft vleugels achter zich. De jongen is erg harig aan zijn armen en ik zie dat hij gele ogen heeft.

"Ehm nou ik ben nieuw hier maar ik snap er echt nog helemaal niks van" antwoord ik een beetje zenuwachtig. 'Aah een nieuwelingetje' zegt het meisje tegen de jongen plagend. "Kom wij helpen je wel waar je naartoe moet. Mag ik anders even je brief bekijken want daar staat op in welke klas je zit" vraagt de vrouw aan me. 'Ja natuurlijk' antwoorde ik snel en ik overhandig de brief.

Ze scant de brief rustig door, haar ogen bewegen van rechts naar links toe. Dan hoor een ik nadenkende hmmm uit haar mond komen. Ze overhandig de brief aan de man en ze kijkt me even aan. "Dus je weet nog niet wat voor krachten je bezit" vraagt ze op een nadenkde toon? "Ik ben echt totaal nieuw hier dus dat ik te horen krijg dat ik krachten bezit is helemaal gek voor mij" antwoord ik met veel verbazing. De jongen gaat met zijn handen door zijn baard op een nadenkende manier. "Je komt er vast snel achter" beantwoord ie mijn vraag als ik de brief terug overhandigd krijg. "Waar we wel duidelijkheid in kunnen geven is dat je in de klas griffioen' zegt de vrouw. "Wij brengen je er wel even naartoe."

Ik loop met ze mee en kijk ondertussen om me heen. Overal zie ik verschillende soorten vaandels hangen. Op die vaandels staan allemaal fantasie dieren. "Volgens mij heeft elke klas een eigen vaandel" denk ik na. Ik kan al die mensen langzaam steeds beter begrijpen nu. Je hebt de elfjen met hun vleugels, weerwolven met hun gele ogen en de nieuwste die ik ben tegengekomen zijn de vampieren met hun witte huid. " volgens mij is er is nog veel meer" denk ik verontrustend na. Dit wordt nog een lange weg voordat ik hieraan gewend ben geraakt.

Uiteindelijk komen we uit bij het lokaal waar ik moet zijn. De twee wijzen me de weg naar binnen. Op deze deur staat ook een griffioen afgebeeld. Hij ziet er prachtig uit, net zoals alle tekeningen in de middeleeuwen. "Hier is enorm veel tijd in gestoken"denk ik verwonderend na. Als ik het lokaal binnen loop zie ik al snel allemaal verschillende soorten mensen zitten. Het is een heel raar gevoel want normaal loop ik gewoon een klaslokaal in zonder problemen maar het voelt nu zo anders. Snel ga ik naar een lege plek toe en kijk een beetje om me heen.

De vrouw en de man die mij naar binnen brachten lopen naar voren. 'Wij zijn jullie begeleiders voor dit jaar'" zeggen ze hardop. "Heb ik even geluk dat ik die twee tegengekomen" denk ik lachend na. Het wordt wat stiller in de klas en de aandacht wordt verplaatst naar de twee in het lokaal. "Welkom allemaal in jullie klas op deze prachtige school. Mijn naam is Rosalia zegt de vrouw, en mijn naam is Litch zegt de man. Wij zijn de klas griffioen en deze klas staat voor vastberadenheid. Wij willen proberen hier iedereen te laten slagen en dat is ons tot nu toe altijd gelukt. Natuurlijk is deze omgeving voor jullie allemaal erg nieuw dus ik laat jullie vooral even ontdekken wat hier allemaal is. Als jullie hulp nodig hebben dan kunnen jullie altijd bij ons terecht" zeggen ze luid en duidelijk. Wij geven nu aan jullie allemaal een sleutel zodat jullie je eigen kamer in kunnen. Rosalia tilt haar hand op en ik kijk met verbazing. Niet zo zeer dat ze met haar hand loopt te slingeren maar dat alle sleutels langzaam de lucht in vliegen. Allemaal verschillende soorten sleutels vliegen door het klaslokaal heen. Bij iedereen land er zachtjes eentje voor hun neus neer. Alleen ontbreekt er iets als ik voor me kijk. Iedereen krijgt er eentje op zijn tafel netjes neergelegd behalve uiteraard ik. De paniek begint al licht bij mij uit te breken dat er nu alweer iets fout gaat.

Ik kijk opzij om te zien hoe de sleutels eruit zien. Ze zien eruit als een gewone simpele sleutel maar ze zijn fel geel. Dit is de belangrijke kleur bij een griffioen. "Jullie mogen nu jullie kamer opzoeken' roept Litch door de klas heen. Niemand laat zich dat een tweede keer zeggen en rent snel weg de deur uit.

Als het lokaal leeg is sta ik op en loop naar voren. "Waarom heb ik geen sleutel gekregen als ik vragen mag" vraag ik nieuwsgierig. "We willen nog even een kort praatje met je maken" antwoord Rosalia. Wij weten namelijk dat jij één van de weinige bent op school die geen flauw idee heeft hoe het allemaal hier werkt. Iedereen hier komt van een familie vandaan die altijd al fantasie beesten zijn geweest. Alleen jij hebt dat helemaal niet. Jij had daar geen idee daarvan en dacht dat dit soort dingen alleen in sprookjes voorkwamen. Ik knikte instemmend mee. We gaan ons best doen om je zo snel mogelijk hier te laten wennen aan alles en iedereen. Probeer maar zo snel mogelijk vrienden te maken met andere.

Litch werpt dan een sleutel naar mij die ik snel behendig opvang. "Dankjewel voor de sleutel" zeg ik. Ik draai me om en loop vast beraden met mijn nieuwe sleutel weg uit het lokaal. "Opzoek naar mijn nieuwe kamer" denk ik blij na als ik de deur dicht trek. 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top