MEW'S POV

Ilang beses ko sinipat ang aking s salamin. I want my look to be perfect. This is the night that everything will change not just for me but also for him.

"Baka naman mabasag ma ang salamin nyan kuya?" Pabirong sabi ni Janella sa akin. She walk towards me at inayos nya ang aking tie. "Buti nalang talaga at marunong si Gulf mag-ayos ng necktie. Kung hindi, ikakasira ng kagwapuhan mo yang hindi mo maayos na necktie."

Napakamot nalang ako ng ulo. I really hate doing my tie kasi hindi ko talaga sya maperpekto. It's either my sister Janella or si mama ang umaayos nito para sa akin. Pero madalas, my boyfriend Gulf do it for me. He is a perfectionist when it comes to my look, kaya naman hindi nakakalagpas sa kanya ang necktie ko.

"Is everything ready?" Pag-iiba ko ng usapan.

"Yes. Everything is perfect." Sagot ng aking kapatid. "There." He slightly patted the knot of my tie.

"Thanks sis." I pinched her cheeks. Agad nyang tinampal ang aking kamay at sinamaan ako ng tingin tapos ay pairap nya akong tinalikuran at walang paalam na lumabas ng aking silid. She hate all my sweet gesture simula ng maging boyfriend ko si Gulf. Inamin naman nya na nagseselos sya, and she want a unique gesture na tanging pang kanya lang.

Napailing nalang ako. Goodluck sa magiging boyfriend at asawa ng kapatid kong iyon. He need to crack his head in everything

Muli akong tumingin sa salamin at sinipat ang aking sarili. Then, I let out a deep breath. I checked my pocket for the ring na matagal ko ng binili. Finally, ilang minute nalang at mapupunta na ito sa tamang may-ari.

Hindi ako pinag-drive ni dad. Ayaw nya dahil baka daw madisgrasya kami. He even said he knew how I feel today. Napagdaanan na daw nya kasi. Tinawanan nalang sya ni mommy dahil ang totoo, hindi naman nya talaga alam ang nararamdaman ko. Mom is the one who proposed to dad. Hinayaan ko nalang din si dad sa gusto nya. I'm nervous at baka talaga madisgrasya lang kami kung ako ang magdadrive.

Nang makarating kami sa hotel ay agad kaming sinalubong ng ilang staff na kinausap namin para sa inihanda. They informed us that everything is ready and Gulf is already inside as well as his family.

"Goodluck to you, though we already know the outcome." Ani ni dad tsaka nya marahang tinapik ang aking balikat tapos ay pumasok na sila ni mommy sa loob ng hall. Sumunod na din ako sa kanila.

The hall is well decorated. Nasunod ang gusto kong ayos. All our friends and families are present. Lahat sila ay nakangiti sa akin habang pabulong na nagsasabi ng good luck. Gulf is in the stage already wearing a blindfold. His mom is with him dahil ayaw nya ng wala syang makita. It's his weakness, pero wala akong magawa kundi gawin ito. Gulf is a curious cat at hindi mo basta-basta mapagtataguan ng kung anong bagay. If I let him stay in the secret room, my surprise will be ruined.

Dumiretso ako sa stage. Lumapit ako sa mama ni Gulf. She immediately smile at binulungan si Gulf ng kung ano, then she give me Gulf's hand. Agad akong nakaramdam ng awa ng mahawakan ko ang kamay nya. Nanlalamig iyon. He is scared.

"Mew?" Mahinang tawag nya sa akin.

"Yes baby, it's me." Kinabig ko ang kanyang ulo at hinalikan iyon.

"What is this all about?" I can sense the anger in his voice. Paniguradong masasapok na naman nya ako nito mamaya. But it's okay as long as it him.

"My surprise for you." Sagot ko. I snap my finger at agad namatay ang ilaw sa buong hall. Then a spot light switch on na sa amin lang nakatutuk.

I remove Gulf's blind fold. Hindi ko muna binitawan ang kanyang kamay hanggagt hindi pa nakakapag-adjust ang kanyang mata. Nang okay na, binitawan ko ang kanyang kamay at umupo sa upuang nasa kanyang harapan.

Nilinga ni Gulf ang paligid tsaka nya ako tinignan ng puno ng pagtataka. I just smile at him and started to strum the guitar.

"Hey baby, sorry for this. I hope you will like this song." Wika ko.

Another day without your smile

Another day just passes by

And I know

How much it means

For you to stay right here with me

The time we spent apart will make our love grow stronger

But it hurst so bad I can't take it any longer

I wanna grow old with you

I wanna die lying in your arms.

I wanna grow old with you

I wanna be looking in your eyes

I wanna be there for you

Sharing everything you do

I wanna grow old with you.

A thousand miles between us now

It causes me to wonder how

Our love tonight (our love tonight)

Remains so strong (remains so strong)

It makes our risk (it make our risk)

Right all along

Tumigil ako sa pagkanta. Run and Kaownah took over the singing part. Agad silang hinanap ni Gulf na ikinatawa ko.

I just watch his reaction. Pasimple kung sinenyasan ang iba ko pangkaibigan na itaas na ang LED placard na hawak nila. Hindi ko inalis ang aking tingin kay Gulf. I want to see all his reactions. I want to treasure it. I want to engraved it in my mind.

A tears immediately fall from his eyes as soon as all the placards are lighted and formed a word. Kinuha ko ang kahita sa aking bulsa at lumuhod sa kanyang harapan na ikinagulat nya.

"Mew!" Bulalas nya.

"Nang makilala kita, nagbago ang lahat sa akin. I believed in love coz for me the definition of love is you. I believe in happiness and forever because all of them defined you. You became my world and my the reason in my every breath."

"I know you hate dark. Ayaw mo sa dilim, natatakot ka. I'm willing to be your light, your guide and your eyes. I wanna grow old with you Gulf. I want to be your light forever and I want you to be world. Will you give me the chance to be with you forever? Will you take my last name? Will you marry me, baby?"

Nakatingin ako diretso sa kanyang mga mata habang sinasabi ang mga salitang iyon. Gulf keep on crying habang nakatingin din sa akin. My friend and our families are cheering for us and telling Gulf to say yes.

"Baby, marry me please."

Confident ako sa magiging result ng surprisa ko na ito. I know Gulf will say yes to me, pero kinakabahan pa din ako lalo na at hindi sya makasagot dahil panay lang ang iyak nya.

"I will." Mahina nyang sagot na sinabayan nya ng tango. Agad na tumulo ang aking luha dahil sa sagot nya. As I said, inaasahan ko na ito, pero iba pa rin pala talaga pag marinig ko mismo ang sagot mula kay Gulf.

I slid the ring into his finger. I kiss it with full of love tsaka ako tumayo. I wipe his tear using my thumb and smile. "I love you baby. Thank you." Wika ko tsaka ko sya hinalikan ng buong pagmamahal. I am beyond happy.

Napalingon ako sa aking tabi ng mahinang tapikin ni Tong ang aking balikat. He is my best man at sina Run, Boom at Mild naman ang aking groomsmen. Bahagya ko syang nginitian at ganun din ang ginawa nya tapos ay muli nya akong tinapik sa balikat ng mahina.

"He's here." Mahinang wika ni Mild. He immediately look up para pigilan ang luha sa kanyang mga mata.

Ako naman ay tumingin sa dulo ng aisle kung saan inaayos ng mga nurse at doctor ang pagkakalagay ni Gulf sa wheelchair together with all the apparatus that will ensure his safety today.

Masakit na makita si Gulf sa ganitong sitwasyon. This is not the kind of wedding we planned pero wala kaming magawa. Ang importante sa amin, lalo na sa akin ay ang makasal sa kanya sa mga oras na ito. Time is too precious for us to waste para lang gawing perpekto ang aming kasal. Him being here and marry me is already perfect.

A month after I proposed to him, Gulf meet an accident that made him like this. It was a planned accident na planado ng ex ko na si Amara. Hindi nya matanggap na ikakasal ako at ayaw nya pumayag na si Gulf ang napili kung pakasalan. Alam ko naman na malaking sampal iyon sa pagkatao nya. She's a girl after all. Pero ano bang magagawa nya kung kay Gulf ako masaya. She's a brat and I hate it. Kasalungat ng ugali nya si Gulf.

May binayarang tao si Amara para banggain ang sinasakyan ni Gulf. He got a damage in his head at wala ng magawa ang doctor doon. They already performed a head surgery pero isang buwan lang ang kaya nilang idugtong sa buhay ni Gulf. They are not God to prolong his life at naiintindihan ko iyon.

I hate to see Gulf in pain kaya naman ako na mismo ang nagdesisyon na hayaan nalang na mangyari ang dapat mangyari. I rather let him go than to see him enduring the pain or worst ay parang maging latang gulay sya. His parents let me decide on it at tinanggap nila nag desisyon ko. Masakit, pero iyon lang talaga ang magagawa ko. Hindi ko kaya, pero pipilitin ko. Alam ko lumalaban sya, pero sya na mismo ang nagsabi na nahihirapan sya. Sya na din mismo ang nagsabi na hindi nya alam kung hanggan kaylan nya kakayanin lumaban. I'm afraid to lose him, but he is struggling at mas lalong hindi ko kaya iyon.

Patuloy sa pagtulo ang aking luha habang nakatingin sa kanya. Nurse ang nagtutulak ng kanyang wheelchair at ang mga magulang nya ay nasa kanyang tabi. Lahat ng mga bisita naming ay nagpipigil umiyak. They all want this day to be happy kahit na napakasakit para sa aming lahat. Isang buwan na mulang tinangan sya ng doctor, at hindi ko alam kung matatapos ba ang araw na ito na nasa tabi ko pa sya.

"Are you sure about this?" Nahihirapang tanong ni Gulf pakalapit nya sa akin.

"Yes I am." Agad na sagot ko.

"Pero iiwan kita. Paano ka?" Tanong nya muli dahilan para lalong tumulo ang aking luha.

"Tsaka ko na iisipin yan. Ang importante sa akin, makasal tayo." Kinuha ko ang kanyang kamay at hinalikan ang aming engagement ring.

Kusa nang lumapit sa amin ang pari. I'm in hurry dahil hindi ko alam kung hanggang kaylan nalang si Guld. Habol na nya ang kanyang hininga. His doctor is on alert and stay in his side. Kaya naman hindi na pinahaba pa ng pari ang seremonyas naming. He just let me say my vow Gulf.

Ang hirap magsabi ng pangako lalo na kung alam mong hindi mo iyon matutupad kahit na anong gawin mo. Mahirap magsabi ng kung ano-ano, pero pinilit ko. Gusto ko na malaman ni Gulf na sya at sya lang ang taong mamahalin ko sa buong buhay ko. Na mas pipiliin ko na mamuhay mag-isa kahit hanggang sa oras na aking huling hininga.

"It will always be you, no matter what happened. No matter where will you be, it will always be you. You will be my was, is and will. Ikaw lang ang magmamay-ari nito." I point my heart. "It will always be yours."

Umiiyak si Gulf. I can see the pain na nararamdaman nya. The monitor that was on his side keep on beeping. Nahihirapan na syang huminga. The doctor put and oxygen mask on him para lang maging maayos ang kanyang paghinga.

Kunting tiis lang baby, I will let you go after this.

May inaabot napapel si Gulf sa akin. Kinuha ko iyon at binasa ang nakasulat. It's his vow for me. Or much better to say na it's a letter.

Hindi ko gusto na iwan ka. Hindi ko gusto na umalis sa mundong ito at iwan ka mag-isa. But God planned for this at wala akong magagawa.

Salamat sa lahat. Sa pagmamahal, sap ag-uunawa at sa pag-iingat mo sa akin. Salamat sa mahabang pasensya mo sa topak ko. Salamat sa pagtatyaga mo sa akin. I can't say all of this personally to you, pero sana maramadaman mo kung gaano ako kasaya na nakilala kita. Kung gaano ako kasaya dahil ako ang pinili mo na makasama hanggang sa iyong pagtanda. Mahal na mahal kita Mew. You are my everything.

Gusto ko maging selfish for the last time. Pwede mo naman na hindi ito sundin dahil hindi ko din naman na malalaman. Besides gusto ko din naman maging masaya ka. Pero masakit para sa akin na isiping darating ang araw na may mapapaligaya na sayong iba. Wala naman akong magagawa kung mangyayari iyon. But I want to take a risk to wish for this.

Can you only love me for the rest of your life?

I love you baby. I love you my Mew. I will wait for you in the other world. Till we meet again baby.

Tumingin ako kay Gulf. Nanghihina na sya pero pinipilit pa din nya ang kanyang sarili na maging maayos. I look at the priest. Tumango lang sya sa akin. Nilingon ko si Janella. Agad itong lumapit sa akin at binigay ang singsing na hawak nya. I was about to slid the ring on Gulf hand but he stop me. Napatingin naman ako sa kanya. He removed the oxygen mask and smile at me.

"Wear my ring Mew. Let the rings be together in your finger."

Tumango lang ako. Hinayaan ko syang isuot sa aking kamay ang dalawang singsing. After that he slowly raised my hand and kiss the rings.

"I love you Mew." Wika nya.

"I now pronounce you husbands." Wika ng pari.

Agad kong niyakap si Gulf. I started to cry dahil unti-unti kung nararamadaman ang pagluwag ng kanyang hawak sa akin.

"I love you too my baby. Rest now. I'm letting you go. I promised I will be FOREVER YOURS.